Pierrew w młodości odtrącił miłość swego życia. wtedy uważał, że postąpił słusznie - tak mu nakazywało poczucie obowiązku wobec żony i dzieci. Po latach, nie jest pewien, słuszności swego kroku. To uczucie - piękne i niespełnione, złamało mu serce. Cień Matyldy towarzyszy mu przez całe życie.Tymczasem jego syn, już mąż i ojciec dwóch córek, odszedł do innej kobiety. Odważył się zrobić to, na co nie zdecydował się jego ojciec. Pisarka poddaje analizie stan ducha osób porzuconych i porzucających. W obu przypadkach psychiczna udręka jest trudna do zniesienia.

Anna Gavalda napisała piękną powieść o poranionych przez życie ludziach, o marzeniach zarówno tych, które się spełniają (choć niekoniecznie w oczekiwany sposób), jak i tych, które na zawsze pozostaną w sferze wyobraźni, o szczęściu, które przychodzi, gdy człowiek najmniej się go spodziewa. W historii tej łatwo się zakochać, działa jak najskuteczniejszy lek. Autorka pokazuje, że warto żyć, warto być razem, warto się śmiać, a nawet wspólnie płakać. Proste, nawet banalne prawdy przywołuje Gavalda, ale powieść nie staje się przez to banalna. „Po prostu razem” to książka pełna subtelnych opisów, doskonałych dialogów, ze sporą dawką humoru oraz odrobiną nostalgii i smutku.

Życie jest piękne ! Choć czasem bywa smutne, nijakie i monotonne… Bohaterki i bohaterzy siedmiu opowiadań francuskiej mistrzyni prozy psychologicznej szamoczą się z życiem, czują się samotni, opuszczeni, niekochani, gorsi. Dlatego zamykają się w sobie, topią smutki w barach, rozdrapują stare rany. Wszystko zmienia przypadkowe spotkanie, spontaniczna rozmowa, uzdrawiająca bliskość drugiego człowieka. Wtedy zdejmują pancerze, odsłaniają swoje słabości i odnajdują siłę, by zawalczyć o siebie i inaczej spojrzeć na życie. Te pełne szczerości i delikatności opowiadania odblokowują także coś w nas samych. Anna Gavalda opanowała do perfekcji efekt katharsis.