"Rzeźnia numer pięć" w zamyśle autora miała być jego pierwszą książką. A jednak Vonnegut potrzebował dystansu lat, a także doświadczenia wynikającego z publikacji czterech wcześniejszych powieści, by wreszcie przelać na papier swe doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna. W rezultacie powstała książka uchodząca za jedną z najwybitniejszych amerykańskich powieści antywojennych; książka o pisarzu, który nie potrafił wymazać z pamięci wspomnień z czasów wojny, chociaż z racji swojego zawodu od lat zajmuje się tworzeniem fikcji; książka silnie autobiograficzna, mieszająca dokument z science fiction, pełna trupów i gwałtu, oskarżeń i egzorcyzmów, panicznego strachu i miłości; wreszcie - mówiąc słowami autora - książka "krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego".

Kurt Vonnegut zaczął pisać "Kocią kołyskę" w czasach, w których dla wszystkich było już oczywiste, że świat oszalał. W 1962 r. oba supermocarstwa mało co nie spowodowały końca świata, grzejąc silniki w rakietach międzykontynentalnych w sporze o Kubę. Wkrótce potem amerykański prezydent, który zapobiegł tej tragedii, zostanie zastrzelony w niewyjaśnionych do dzisiaj okolicznościach, a radziecki przywódca pójdzie w odstawkę Dla większości dorosłych ludzi w tym czasie najważniejszym życiowym doświadczeniem była druga wojna światowa (dotyczyło to także czterdziestoletniego wówczas Vonneguta). Przez wiele lat żyli w przekonaniu, że w wojnie tej Siły Dobra - reprezentowane przez państwa demokratyczne oraz socjalistyczne supermocarstwo - pokonały Siły Zła, czyli oś Berlin - Rzym - Tokio. Tak bardzo potrzebne im było takie wytłumaczenie sensu cierpień i wyrzeczeń, że odrzucali wszystkie życiowe doświadczenia przeczące temu schematowi....

Zbiór niepublikowanych dotąd krótkich form literackich Kurta Vonneguta obejmujący 10 opowiadań, list z frontu do rodziców, wspomnienie wojenne oraz okraszone cierpkim dowcipem przemówienie z 2007, którego słynny pisarz nie zdążył już wygłosić. Całość jest zilustrowana zabawnymi szkicami jego autorstwa. pełen zgryźliwego humoru głos w niekończącej się dyskusji o wojnie, pokoju i problemach humanitaryzmu. Książka, z otwierającym ją ponadczasowym esejem o zniszczeniu Drezna przez aliantów, zawiera również teksty lżejsze, m.in. dowcipną opowieść o trzech amerykańskich żołnierzach siedzących pośród ruin i rozważających śmiertelnie istotną kwestię - jak będzie wyglądał ich pierwszy posiłek po powrocie do domu. Tytułowe opowiadanie to utrzymana w konwencji lekkiej grozy historia dwóch naukowców polujących na diabła.

W 2001 roku, na skutek drobnej awarii w kontinum czasoprzestrzeni, następuje trzęsienie czasu, wskutek którego wszechświat cofa się o dziesięć lat, ludzkość zaś ponownie przeżywa minioną dekadę, powtarzając wszystkie wykonane w tym czasie czynności, minuta po minucie. Podczas tego swoistego dejavu nie dzieje się nic, co nie wydarzyło się wcześniej, nie pada ani jedno uprzednio niewypowiedziane słowo. W końcu, po powrocie do roku 2001, gdy ludzie odzyskują wolną wolę i mogą znowu decydować o swoim losie, wszystkich niespodziewanie ogarnia apatia, skutkująca ogólnym chaosem. Jako pierwszy przytomność umysłu odzyskuje od dawna niewydawany pisarz Kilgore Trout. Jego opowieść o czasach powtórki, o nieudanej książce, której nie potrafi skończyć, przeplata się ze wspomnieniami z dzieciństwa i dorosłości, z refleksjami o życiu i jego komicznych absurdach, o jego tragizmie i urodzie, a także o próbie znalezienia w nim sensu.

Niepublikowany wcześniej zbiór opowiadań amerykańskiego mistrza ciętego jezyka i czarnego humoru. Inteligentna i zjadliwa proza Kurta Vonneguta inspirowała kolejne pokolenia pisarzy, w tym Dave'a Eggersa, autora przedmowy do niniejszego tomu opowiadań. W tych, do tej pory niepublikowanych, literackich klejnotach unikalny styl Vonneguta przenika specyficzne amerykańskie krajobrazy, pełne fabryk, przyczep i przydrożnych barów, oraz bohaterów, których marzenia i lęki nieustannie zmagają się z okrutną, a czasem komicznie obojętną, rzeczywistością. Oto opowieści o ludziach i maszynach, o sztuce i sztuczności, o tym, jak niespodziewana fortuna, sława lub miłość potrafią wywrócić zwykłe życie do góry nogami. Ambitny budowniczy dróg, dowódca armii buldożerów, spychaczy i asfalciarek w wolnym czasie zawiaduje miniaturowymi makietami pociągów, gdy niespodziewanie do świata fantazji wkracza kobieta jego życia. Młoda stenotypistka–marzycielka odbiera telefon od zbiegłego przestępcy, który składa jej dziwną propozycję.Zrzędliwy dziennikarzyna zostaje powołany do komisji oceniającej bożonarodzeniowe reklamy – pracy, w której poznaje byłego więźnia i jest świadkiem cudu. Wdowa po hodowcy świń otrzymuje tajemnicze listy od mężczyzny z Schenectady, w których pisze o „niezdefiniowanym, słodkim bólu duszy”. Jeszcze dziwniej robi się, gdy kobieta jedzie spotkać się z nim osobiście. Ten zbiór opowiadań, to swoisty testament Vonneguta, świadectwo jego niezwykłego zmysłu obserwacji i nieograniczonej wyobraźni.