Profesor Timofiej Pnin - emigrant rosyjski ze staroświeckimi manierami, szuka miejsca dla siebie we współczesnym amerykańskim społeczeństwie, zdominowanym przez bezwzględną konkurencję, penetrującą wszystkie dziedziny życia.

Czternastoletni Van Veen poznaje swoją kuzynkę Adę, kiedy przyjeżdża na wakacje do Ardis - wiejskiej posiadłości ciotki. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa, ich uczucie jest niezwykle silne, gwałtowne i nasycone zmysłowością. Ojciec chłopaka postanawia natychmiast przerwać ten związek. Młodzi rozstają się na wiele lat - spotkają się dopiero jako ludzie starsi - ale wszystkie życiowe wybory, a zwłaszcza miłosne przygody będą naznaczone przez ich młodzieńcze, płomienne uczucie. Powieść ma formę kroniki rodzinnej spisanej ręką Vana. To utwór pełen aluzji literackich, malarskich i filmowych, gier słownych, fałszywych tropów, zabaw z gatunkami literackimi.

Stany Zjednoczone w latach pięćdziesiątych. Namiętny i zmysłowy romans: ona - kilkunastoletnia dziewczyna, on - czterdziestoletni mężczyzna, o wyrafinowanym guście. Brutalne sceny erotyczno-seksualne.

Vladimir Nabokov (1899-1977), klasyk piśmiennictwa rosyjskiego i amerykańskiego XX wieku. Często uważany - słusznie czy nie - za jednego z ojców literatury postmodernistycznej. Autor słynnej „Lolity” i kilku innych równie znakomitych powieści.Niesamowita powieść, skłaniająca do wielu refleksji, pełna wielu zadziwiających zwrotów akcji. Rzeczywistość wydaje się zakrzywiona, wręcz groteskowa, przez co przypomina nieco nie śmieszny, lecz tragiczny żart. Skazaniec oczekuje na karę śmierci. Nic nie jest takie, jakie się wydaje. Cały świat drwi z Cyncynata, bawiąc się jego uczuciami w sposób niepokojący. Drwią z niego wszyscy wokół: strażnicy, dyrektor więzienny, jego córka, rodzina skazańca (na czele z żoną), nawet wykonawca egzekucji, który to między innymi przebiera się za więźnia. Wszystko to po to, by znalazł w sobie siłę, by odejść, samemu zadrwić ze świata, w pewien sposób zemścić się na nim. W jednej chwili "coś" istnieje, w drugiej nie ma po tym "czymś" ani śladu. Cyncynatowi towarzyszy więc wszechogarniająca destrukcja oraz wiele sprzecznych odczuć. Podczas długich, bezsennych nocy przychodzą myśli i obrazy różnorakie, doskonale opisane, wręcz zilustrowane, jako że opisy zostały napisane tak dobrze, że wręcz widzimy scenerię utworu oczyma wyobraźni. Fabuła trzyma w napięciu aż do końca. Niesamowita konstrukcja zdań pozwala, doskonale wczuć się w bohatera.