Autorką książki jest polska dziennikarka, która wędruje śladami żydowskiego pisarza - Isaaca Bashevisa Singera (1904-1991). Odwiedza małe, prowincjonalne miasteczka, analizuje zachowane dokumenty po pisarzu, odnajduje przyjaciół, znajomych i krewnych I. B. Singera. Jest to poetycka opowieść o pisarzu i jego epoce.

Szokująca i wzruszająca na przemian autobiograficzna opowieść Agaty Tuszyńskiej, która po latach dotkliwej samotności i lęku postanawia odnaleźć swoją tożsamość. Punktem wyjścia wspomnień dziennikarki są jej dziewiętnaste urodziny, kiedy to matka autorki postanawia zdradzić jej długo ukrywaną prawdę o swoim pochodzeniu. Agata dowiaduje się, że w połowie jest Żydówką. Świat dzieciństwa, wypełniające go wspomnienia zmieniają odcień i koloryt. Doskonale zapamiętane, ale niezrozumiane przez dziewczynkę, którą kiedyś była antysemickie odzywki słynnego ojca nabierają nowego znaczenia. Koniec końców rozliczenie z przeszłością, próba odnalezienia śladów i wyjaśnienia rodzinnych sekretów przynoszą jednak dorosłej już Agacie oczyszczenie. Bohaterka i autorka w jednej osobie odnajduje swoje korzenie, a wraz z nimi wielką miłość - Żyda polskiego pochodzenia, który obrał los emigranta i osiedlił się za oceanem.

W lipcu 1890 roku w Warszawie przy Nowogrodzkiej zabita została artystka warszawskiego teatru dramatycznego. O niej właśnie opowiada książka.

Autorką książki Oskarżona: Wiera Gran jest pisarka i poetka Agata Tuszyńska. Wiera Gran (właściwie Weronika Grynberg) urodziła się w 1916 roku. Była żydowską śpiewaczką i aktorką kabaretową, oskarżoną swego czasu o współpracę z nazistami i nazywaną kolaborantką. Uniewinniona w warszawskim procesie Centralnego Komitetu Żydów Polskich opuściła Polskę w 1950 roku. Zmarła w Paryżu w 2007 roku.

Agata Tuszyńska w swojej najnowszej książce proponuje niezwykłą literacką opowieść, w której mieszają się dramatyczne wątki miłości i wojny. Pisarkę zainspirowała tym razem postać Juny, Józefiny Szelińskiej, jedynej kobiety, której Bruno Schulz zaproponował małżeństwo. Miłość, sztuka, wojna i śmierć. Drohobycz, Warszawa, Gdańsk. Zasłyszane opowieści i nieliczne ślady, na podstawie których Agata Tuszyńska opisuje możliwe dzieje związku dwóch wybitnych osobowości. Dlaczego Schulz nigdy się nie ożenił? Dlaczego to on podpisał się pod polskim tłumaczeniem Procesu Kafki, choć przekładu dokonała Szelińska? Z jakich powodów Juna nie ułożyła sobie życia z innym mężczyzną? Jaki los spotkał "Mesjasza", zaginiony rękopis ostatniej powieści Schulza? Piękna opowieść o miłości, stracie i sztuce, która po raz kolejny okazała się potężniejsza niż śmierć.

Agata Tuszyńska będąc fanką jamników postanowiła przedstawić, jak ważne w życiu wielkich ludzi były właśnie jamniki. Oddaje tez głos swojej ukochanej jamniczce, Loni która w zabawny sposób komentuje zachowania swojej pani, filozoficzne snuje rozważania o wielu aspektach swojego życia i wypowiada się o swojej wizji świata, o tym, czego nie znosi, jak traktuje dłuższą rozłąkę z panią.Tuszyńska bada mgliste początki tej użytkowej rasy, tropi w jaki sposób krzyżowano psy by uzyskać efekt krótkonogiego norowca, który łowił pod ziemią króliki czy susły. Podaje przykłady malarstwa, rzeźby słynnych jamników, tworzy katalog postaci historycznych i nam współczesnych,którzy słynęli z upodobana do jamników. Scharakteryzowała też właścicieli jamników, którzy doceniają indywidualizm, pór, determinację i zdolności przywódcze tej rasy. Wśród fanów spisuje opowieści o dokonaniach ich pupilów. Mamy Wasowskich, Przyborę, Eile, Axera, malarzy Nowosielskiego,Teresy Pągowskiej, Szapołowskiej, Iwaszkiewicza, B. Wrzesińską, Hiolskiego, St, Lema, Mrożka, Waldorffa. Jamnikarium to kopalnia ciekawostek i zarazem bardzo rzetelnej, wręcz encyklopedycznej wiedzy na temat tej rasy.

Oparta na wspomnieniach ocalałej z Zagłady, poruszająca historia dziewczynki ukrywanej przez wiele miesięcy na terenie warszawskiego getta. Poetycko zilustrowane świadectwo ocalającej mocy miłości i wyobraźni. Zosia, córka Natalii i Szymona Zajczyków, była malutkim dzieckiem, gdy wybuchła wojna. Jesienią 1940 roku wraz z rodziną trafiła do warszawskiego getta. By ocalić córkę, Natalia ukryła ją w piwnicy. Dziewczynka spędziła tam długie miesiące tylko z ukochaną lalką, w świecie wyobraźni stworzonym dla niej przez matkę. Nie pamięta muru, głodnych ludzi na ulicach, opasek z gwiazdą Dawida. Pamięta kasztany i listki, które przynosiła jej mama, sanki rysowane węglem na podłodze i odwiedzające ją szczury, których na początku wcale się nie bała. Zosia Zajczyk ocalała, jako jedna z niewielu. Po latach opowiada swoją historię. Mama zawsze wraca to spisana przez pisarkę i reportażystkę Agatę Tuszyńską opowieść o niezwykłej więzi matki i córki wśród okrucieństwa wojny.

Odważna i nowatorska biografia, która jest nie tylko historią żydowskiego pisarza, ale również opowieścią o Polsce, z którą Singer czuł się bardzo związany. Issac Bashevis Singer urodził się w Leoncinie pod Warszawą, zmarł w Miami Beach na Florydzie. Opuścił Polskę w 1935 roku i nigdy do niej nie wrócił. Nigdy też nie przestał o niej pisać, umieszczając panoramę żydowskiego losu w dekoracjach znad Wisły. Pisał po żydowsku, w języku przodków, języku duchów i demonów. Uhonorowano go Nagrodą Nobla.