Bezwzględny seryjny morderca kobiet i nieustraszona agentka FBI, która zrobi wszystko, by pokrzyżować mu szyki. Agentka FBI Macy Crow to twarda sztuka. Niedawno została potrącona przez rozpędzoną ciężarówkę. Kierowca zbiegł z miejsca wypadku, a ona cudem uszła z życiem. Szybko wróciła jednak do pracy i właśnie stara się o miejsce w elitarnym zespole profilerów. Podczas rozmowy kwalifikacyjnej dostaje do wykonania próbne zadanie: ma zająć się śledztwem w sprawie odnalezionych właśnie zwłok Tobi Turner: zaginionej piętnaście lat temu uczennicy liceum. Jej partnerem zostaje miejscowy szeryf Mike Nevada, były kolega z Federalnego Biura Śledczego i dawny kochanek. Macy szybko odkrywa powiązania między sprawą Tobi a kilkoma gwałtami z tego samego okresu. Agentka przesłuchuje ofiary i ponownie analizuje stare akta. Z mroku wyłania się postać ponurego stalkera, który gwałcił prześladowane kobiety, a potem je mordował. Macy i Nevada zaczynają wyścig z czasem: muszą namierzyć potwora, zanim ten znowu wyruszy na łowy.

Kamienne Serce, to jedna z powieści przygodowo-historycznych amerykańskiego pisarza Jamesa Fenimorea Coopera. Ich akcja rozgrywa się w drugiej połowie XVIII wieku w Ameryce Północnej, wśród pionierów i Indian. Ich głównym bohaterem jest traper i myśliwy zwany Sokolim Okiem, biały człowiek wychowany przez Indian.

Inga jest Polką. Podczas wakacji w Texel, poznaje Marca, za którego wychodzi za mąż. Czas płynie, rodzą się dzieci: dziewczynka i chłopiec, którymi Inga opiekuje się całymi dniami, gdyż nie pracuje. Przytłacza ją monotonia życia, przerasta nudna codzienność. Podczas chwili załamania, wsiada na rower i przypadkowo przyjeżdża w miejsce, gdzie odbywają się zajęcia z łucznictwa. Tam poznaje Robina, młodego chłopaka po przejściach i z bagażem doświadczeń. Odkrywają, że przebywanie z sobą daje im radość i wytchnienie. Kiedy Inga przygarnia zabłąkanego psa, przyjaźń między nimi jeszcze się zacieśnia i zaczyna przeradzać się w coś więcej. Kobieta nie przypuszcza jednak, że ktoś ją bacznie obserwuje. Wkrótce znika bez śladu...

Japonia, 1977 rok. Z małego miasteczka w niewyjaśnionych okolicznościach znika kilku mieszkańców. Władze są bezradne do czasu, gdy na policję wpływa zeznanie podpisane przez Odę Sotatsu, prostego handlarza nićmi. W tym dokumencie mężczyzna przyznaje się do popełnionych zbrodni. Jest jednak pewien problem - Oda uparcie milczy. Ta niezwykła historia przyciąga dziennikarza Jessego Balla, który postanawia rozwikłać tajemnicę poprzez dotarcie do rodziny i przyjaciół Ody. Czy Oda Sotatsu rzeczywiście jest winien zarzucanych mu czynów? Dlaczego wybrał milczenie? Kiedy zapadła cisza to wciągająca, świetnie skonstruowana, przedziwna, ale i wzruszająca powieść ukazująca przerażający portret japońskiego społeczeństwa.

Agata traci pracę w kancelarii prawnej.Popełniła tylko jeden błąd – w dała się romans z szefem. Zapewniał ją, że łączy go z żoną zimne wyrachowanie. Ale żona się dowiedziała o Agacie i… zażądała rozwodu. Szef obsypał ją kwiatami, a swojej asystentce wręczył wypowiedzenie. Zanim zdążyła coś powiedzieć, wylądowała za drzwiami biura z kartonem, w którego dyndało zdjęcie kota, zamocowane do klipsa osadzonego w serduszku z pleksi. Kiedy wysiadała z windy, serduszko wypadło na kamienną posadzkę, rozbijając się w drobny mak. Agata nie chce wracać do rodzinnego domu, ale ofert pracy brak. No i każdy zadaje jej pytanie – „a na czym pani najlepiej się zna?”. Na popaprańcach, kłamcach, oszustach, manipulatorach? Tak. Jedyna jej szansa to firma specjalizującą się w otwieraniu oczu równie jak ona naiwnym kobietom. A że imię ma po słynnej autorce kryminałów, zakłada agencję detektywistyczną, specjalizującą się w demaskowaniu niewiernych mężów i nieuczciwych kochanków. Kawalerka jest zbyt mała, by mogła stać się jej biurem, Agata postanawia więc zaadaptować auto na swoje miejsce pracy.Kontynuacja bestsellerowej pierwszej części Agencja rozbitych serc. Zemsta, w której Agata wprawdzie wreszcie zemści się na byłym szefie, ale życie postawi przed nią większe wyzwania.

Przylądek Horn to wrota zarówno dosłownie, jak i w przenośni, to jedyne przewężenie na Oceanie Południowym, gdzie wiatry, fale i morskie prądy - w żaden sposób nieograniczone przez tysiące mil - napotykają opór i, jak dzikie zwierzęta zagonione w róg, wpadają w szał, zapalczywie próbując odzyskać wolność. Nie ma lądu na zachód stąd ani na wschód, przez cały obwód Ziemi. To brutalne miejsce. Dla żeglarzy jachtowych przylądek Horn to najtrudniejsze możliwe wyzwanie. Smagany sztormami przez 300 dni w roku, jest najtwardszą szkołą, w której można poddać testowi swoje umiejętności żeglarskie. W książce znalazły się sylwetki 20 żeglarzy i opisy ich rejsów wokół przylądka Horn. Są wśród nich powszechnie znani jak Francis Chichester, Bernard Moitessier, Robin Knox-Johnston, ale też i tacy, o których historia zapomniała.

W Londynie znikają młode dziewczęta - osierocone bogate dziedziczki. Trop wiedzie do ponurego zamku, gdzie są więzione. Guwernantka Concordia Glade postanawia ocalić dziewczęta. Lecz nawet najbardziej samodzielna i odważna młoda dama potrzebuje czasem pomocy. Tę pomoc nieoczekiwanie oferuje jej Ambrose Wells, dżentelmen- włamywacz z tajemniczym tatuażem na piersi. Lecz plan ucieczki tylko z pozoru wydaje się genialny. A Ambrose tylko z pozoru wydaje się tym, za kogo się podaje…

Anita Demianowicz po pięciu latach pracy w korporacji postanowiła zmienić swoje życie. Kupiła więc bilet, spakowała plecak, zostawiła w domu męża i wyjechała na pięć miesięcy do Ameryki Środkowej. Odwiedziła w tym czasie Gwatemalę, Honduras, Salwador i Meksyk. Aby naprawdę dobrze poznać kraje, w których się znalazła, uczyła się języka hiszpańskiego i mieszkała u gościnnych rodzin. Z nimi spędziła Wielkanoc i Boże Narodzenie, uczestniczyła też w barwnych i hucznych procesjach. Podróżowała głównie tzw. chicken busami. Zakochała się w wulkanach i wspięła niemal na każdy, który znalazł się na jej drodze. W dżungli, którą przemierzała z blisko siedemdziesięcioletnim przewodnikiem, tropiła czarną pumę. W dawnej stolicy państwa Majów brała udział w uroczystościach związanych z końcem kalendarza Majów. To opowieść nie tylko o podróży do świątyń Majów, na szczyty aktywnych wulkanów i wiosek zamieszkiwanych przez Garifunów, lecz także o podróży w głąb siebie, w poszukiwaniu celu w życiu, o swojej własnej drodze do szczęścia, a przede wszystkim o odkrywaniu wiary w siebie i swoje możliwości. Wyjazd do Ameryki Środkowej stał się dla autorki początkiem wielkiej podróżniczej przygody autorki.

Gujana Francuska - dawna kraina niewolnictwa i kolonii karnych. Dziś skrawek Francji i Unii Europejskiej w Ameryce Południowej. Mozaika sztucznie zestawionych ze sobą kultur, współistniejących pod francuskim płaszczem. Departament, z którego startują rakiety kosmiczne, a ponad połowa mieszkańców żyje w formalnym ubóstwie. Jak zależność od Francji wpływa na codzienność Gujańczyków? Czy jest dopustem czy przywilejem? Z tymi pytaniami autor wyrusza na spotkanie mieszkańców wybrzeża i dalekiego interioru. Pokazuje Gujanę widzianą ich oczyma, tworząc brawurową opowieść o świecie, którego nie znamy. Pięknym i trudnym zarazem. Świecie, w którym kolonialna przeszłość i neokolonialna teraźniejszość pozostają źródłem napięć.

Jeśli rzeczywiście wszyscy Kubańczycy są un poco loco, czyli „nieco szaleni”, jak sami o sobie mówią, to dzieje się tak wyłącznie dlatego, że żyją w niemożliwym do ogarnięcia kraju… Praktycznie od trzech pokoleń są nieustannie na wojennej ścieżce. Ich przekleństwem jest to, co jednocześnie świadczy o wyjątkowej sile — nieskończona zdolność adaptacji i niewyczerpana pomysłowość. Cary, Arturo, Lili, Jorge i María del Carmen to prawdziwi Kubańczycy, mieszkający w jak najbardziej realnych miejscowościach, gdzie stare samochody to paskudne sterty pokiereszowanej blachy, trzymające się tylko dzięki kilometrom szpagatu i sile woli ich właścicieli, gdzie rum sprzedaje się w kartonikach za symboliczną cenę, gdzie nie dzwonią z do nikogo automaty telefonicznym spamem, nie ma cudownych diet odchudzających, gazetek z supermarketów i billboardów reklamowych. Wybitny reporter Antonio de Palma w poruszający i jednocześnie zabawny sposób pokazuje prawdziwe oblicze Kuby i odpowiada na pytanie, jak żyje się w kraju, w którym państwowe media przedstawiają cały zachodni świat jako piekło narkomanii, masowych mordów i rozpasanej konsumpcji, Kubę zaś jako egalitarny raj rządzony przez nieomylnych polityków. Opisane w tej książce historie pojedynczych ludzi, żyjących wśród niekończącej się rewolucji, zmieniających się priorytetów i sojuszy, triumfów i tragedii pod wiecznym żarem niegasnącego słońca, ujawniają nieznany skrawek wyjątkowej rzeczywistości.Bardzo dobry reportaż o kraju, który w imię Socjalistycznej rewolucji zamienił się dla kubańczyków w więzienie. Codzienna walka o przetrwanie, kombinowanie niezbędne do zaopatrzenia się w artykuły pierwszej potrzeby i sny o Ameryce. Kraj, który z racji wspaniałego położenia mógłby stać się rajem na ziemi stał się krajem niemożliwym do normalnego życia, a książka DePalmy w sposób przystępny i interesujący wciąga czytelnika i pozwala się zapoznać z realiami kubańskiego socjalizmu.