Z piętnastu opowiadań wyłania się zgoła inny wizerunek Afryki, niż ten oglądany na kartach katalogów biur podróży. Za fasadą cukierkowych zachodów słońca współistnieją i ścierają się ze sobą dwa światy. Biada temu białemu, który zakocha się w ciemnoskórej piękności! Jeśli nie pomoże życzliwe pouczenie policjanta, Tsotsi skutecznie wybiją mu z głowy miłostki. Gdy trzeba chronić rodzinę przed wstydem, należy prosić Boga o demencję. Zakonnice, by uniknąć oskarżeń o kanibalizm, poszukują... kota. Te i inne historie wydają się co najmniej absurdalne, ale w tym osobliwym miejscu mędrca szkiełko i oko bywa zawodne i często nieprzydatne. Bo jak na przykład wytłumaczyć niezwykłe zdolności Sangomy, który umie postawić pacjentowi trafną diagnozę szybciej niż doktor w białym kitlu? Rdzenni mieszkańcy mają też tę przewagę nad przybyszami, że bezbłędnie potrafią odczytać znaki wysyłane przez naturę.Autor dobrze wie o czym pisze, bowiem przez wiele lat mieszkał w RPA.

W tym zbiorze opowiadań, podobnie jak w Przygodzie z owcą i w Końcu Świata, Haruki Murakami powodowany geniuszem i odrobiną szaleństwa przypuszcza frontalny atak na normalność, zmieniając i całkowicie dowolnie kształtując rzeczywistość. Ptak nakręcacz każdego dnia nakręca sprężynę świata. Pracownik działu kontroli jakości doznaje olśnienia, patrząc na kangury, i dowiaduje się, czym jest wielka niekompletność. W ciało robotnika z fabryki słoni wnika od dawna poszukiwany przez policję tańczący karzeł. Atak irracjonalnego głodu powoduje, że młode małżeństwo dokonuje nocnego napadu na bar McDonalda. Dziewczyna odkrywa, że budzący grozę zielony zwierz, który rozkopuje ogródek, jest w niej zakochany, a ona nie potrafi mu się oprzeć. Śmieszne, niezwykłe, wyjątkowe – wszystkie opowiadania zebrane w antologii Zniknięcie słonia są dowodem, że Haruki Murakami, mistrz formy, umie z całkowitą swobodą przekroczyć wszelkie granice między światem powieściowym i realnym.

Zamieć śnieżna i woń migdałów to urocza nowela w stylu Agathy Christie, luźno powiązana z serią o Fjallbacce. Na tydzień przed świętami Martin Mohlin z komisariatu ulega namowom swojej narzeczonej, aby wziąć udział w rodzinnym przyjęciu. Zgodnie z wolą patriarchy rodu Rubena, członkowie rodziny Liljecronas zbierają się na niewielkiej wyspie Valon, położonej w sąsiedztwie Fjallbacki. Z powodu zamieci śnieżnej połączenie z lądem zostaje zerwane i gdy Ruben nagle osuwa się na ziemię podczas świątecznej kolacji, Martin musi interweniować. Wkrótce nie ma już wątpliwości, że Ruben został zamordowany. Skoro wyspa była skutecznie odcięta od reszty świata, mordercą musi być ktoś spośród zebranych tam krewnych… Ale jaki mógłby być motyw tej zbrodni? I kto potrafił zamordować z zimną krwią?

Tytuł najnowszej książki Sylwii Chutnik zakrawa na żart, jako że o krainie czarów jej bohaterowie mogą co najwyżej pomarzyć. Wszyscy są uziemieni przez okoliczności lub własną niemoc i jawnie lub skrycie tęsknią: za zmarłymi bliskimi, za planem filmowym, za córką oddaną do adopcji, za końcem wojny. Czekają na śmierć matki, na natchnienie albo na zasłużony odpoczynek. Tylko nieliczni przestaną wzdychać do losu i zaryzykują zmiany. Bohaterowie najnowszej książki Sylwii Chutnik to zwyczajni ludzie, którzy muszą radzić sobie w niezwyczajnych sytuacjach. Ich życie pełne jest kontrastów i nieoczywistości, a wybory nigdy nie są łatwe. We wspaniałym literackim stylu, pisarka odkrywa przed czytelnikiem pulsujący obraz codzienności, który ani przez chwilę nie jest zwyczajny i nie przestaje zaskakiwać.

Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kat. Literatura piękna. Zbiór siedmiu opowiadań najpopularniejszego japońskiego pisarza, które łączy jeden temat: emocjonalnej izolacji. Bohaterami wszystkich utworów są mężczyźni, którzy żyją bez partnerek albo takowe potracili. Wśród nich znajdziemy „Drive My Car” o owdowiałym aktorze w średnim wieku, który podróżuje samochodem prowadzonym przez młodą kobietę. Inne nosi tytuł „Szeherezada” i opowiada o mężczyźnie przetrzymywanym w pewnym domu. Dwa razy w tygodniu odwiedza go tam kobieta wynajęta po to, aby przynieść mu jedzenie i inne sprawunki, a także zaspokoić jego potrzeby seksualne. Po każdym zbliżeniu kobieta, niczym współczesna Szeherezada, opowiada mężczyźnie historie. Zawsze jednak, w kluczowym momencie, przerywa opowieść, pozostawiając ją nieukończoną aż do następnej wizyty.

“Nieobcy” to szczególna książka - wydana by nieść pomoc, by zatrzymać niechęć i rzucić wyzwanie nienawiści. 23 cenionych powieściopisarzy i reporterów przekazało wydawnictwu swoje prace, rezygnując z wynagrodzenia i decydując się wesprzeć Polską Akcję Humanitarną (dochód ze sprzedaży książki zostanie w całości przekazany na pomoc ofiarom konfliktu w Syrii). Niektórzy wyciągnęli z szuflady stare teksty, inni tworzyli specjalnie na tę okazję. Jedni nawiązali bezpośrednio do kryzysu migracyjnego, z którym boryka się Europa, inni potraktowali temat bardziej metaforycznie. W efekcie powstał zbiór, który ma dawać nadzieję i wystawiać nas na konfrontację z samym sobą.Ostatnio czujemy, że ludzka solidarność została poddana próbie. Lęk przed uchodźcami i lęk uchodźców mieszają się i sprawiają, że opowieści, które powstały po to “aby się nie bać” są dziś jak najbardziej potrzebne. Jednak jak za pomocą słów odpędzić demony? Czy da się zatrzymać upiorną trwogę, która wstrząsnęła tyloma sercami? Niestety “Nieobcy” nie ma wielkich szans w takim starciu. Pomijając rozważania nad tym, czy jakakolwiek książka może być orężem, muszę przyznać, że ten szlachetny wielogłos nie ma w sobie mocy, która pozwoliłaby mu zostać usłyszanym. Teksty są nierówne - jedne wciągają, a inne pozbawione są błyskotliwości, która zwykła czynić krótkie formy literackie przenikliwymi miniaturami. Kiedy wszyscy silą się na mądrość i eksponują intensywnie swą wrażliwość, czytelnik powoli obojętnieje. Są tu jednak opowieści, dla których warto sięgnąć po zbiór: historia Rubieży, gdzie “cywilizowany świat tworzą przywiązanie do miejsca i powtarzalność, bycie podobnym bardziej drzewu niż ptakom” (Olga Tokarczuk), przypowieść o karle, co “uniósł zaciśniętą pięść i przeklął Boga w Trójcy Jedynego” (Łukasz Orbitowski), reportaż, którego bohaterem jest afrykański saksofonista poszukujący istoty muzyki (Piotr Ibrahim Kalwas), refleksje o obiedzie w albańskim Kolonacie...

38 opowiadań wybitnego poety. "Te opowieści nie są takie zabawne, jak się wydaje - przestrzega autor na każdym kroku. A jednak, choć się nie wydaje, są one również zabawne. I na tym polega ich urok".Na zbiór opowiadań składają się historie mające źródło w dzieciństwie i wojennych przeżyciach, młodości. Wrażliwość Ficowskiego nadała tym miniaturom poetycki klimat. Liryczne obrazki z bogatą metaforyką przeplatają się z grozą wojny, powstaniem warszawskim, wspomnieniami z dzieciństwa, onirycznymi rojeniami, groteskowymi zdarzeniami. Poetycka proza przenosi czytelnika do krain dawno nieistniejących, zaciera się granica między światem realnym a fantastycznym. Budzi to niepokój, ale też pomaga zrozumieć poetę.

Jak założono Wrocław i jaka jest tajemnica Wielkiego Stawu? Gdzie we Wrocławiu diabły porywają pijaków? Czy w Nysie Kłodzkiej żyją wodniki, a na Łysym Garbie smok? W tym fascynującym zbiorze legend i podań dolnośląskich znajdziecie historie najdawniejsze – o dzwonie biednego grzesznika, pławieniu czarownic i karzełku z wieży kościoła Św. Elżbiety. Dowiecie się, skąd się wzięła nazwa Milicza, co robił w Sudetach jeździec bez głowy i dlaczego książę Konrad lubił ścinawskie piwo. Większość opowiadań zawartych w tym zbiorze to opowieści nawiązujące do wydarzeń i postaci historycznych zachowanych w pamięci ludu. Ludzka fantazja często ubarwiła te opowieści, wprowadzając do nich elementy niezwykłe, czarodziejskie stanowiące wyraz ludowej wyobraźni, elementy baśniowe, które nieraz trudno jest oddzielić od podań. Dlatego też zebrane tu opowieści określić można jako legendy, podania, a nawet baśnie. Książkę polecamy wszystkim pragnącym odbyć wyprawę przez stulecia historii, od początków samego miasta, które urodziło się w postaci kilku lepianek i rodzin rybackich, przechodziło z rąk do rąk, podlegając to Czechom, to Polakom, a to Niemcom. A także wszystkim wybierającym się na wycieczkę na malowniczy Dolny Śląsk lub po prostu chcącym poznać pasjonującą historię...

W wyniku bezprecedensowej współpracy dwudziestu trzech bestsellerowych autorów thrillerów, bohaterowie ich książek - wśród nich Harry Bosch, Jack Reacher i John Rebus - połączeni zostali w pary i po raz pierwszy spotkali się na kartach opowiadań, zebranych w jedynej w swoim rodzaju antologii pod redakcją Davida Baldacciego, sygnowanej znakiem jakości Międzynarodowego Stowarzyszenia Autorów Thrillerów (ITW - International Thriller Writers ). W tomie znajdziemy m.in. opowiadania duetów: Dennis Lehane i Michael Connely, Ian Rankin i Peter James, Lee Child i Joseph Finder czy Steve Berry i James Rollins.Jack Reacher, samotnik z powieści Lee Childa, spotyka się w bostońskim barze z prywatnym detektywem Nickiem Hellerem, wykreowanym przez Josepha Findera. A potem robią to, w czym obaj są najlepsi.John Rebus, kultowy inspektor z thrillerów Iana Rankina, i Roy Grace, stworzony przez Petera Jamesa, różnią się jak ogień i woda - wiekiem, pochodzeniem, a przede wszystkim metodami stosowanymi w śledztwie. Co może wyniknąć z ich współpracy? Lepiej nie pytać… Harry Bosch, detektyw Michaela Connelly’ego, i Patrick Kenzie, który wyszedł spod pióra Dennisa Lehane’a, występują razem w słusznej sprawie… Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Komandor Gray Pierce z cyklu Sigma Force Jamesa Rollinsa i Cotton Malone z powieści Steve’a Berry’ego. No, to się musi skończyć czystą demolką! To tylko kilka przykładów tego, co znajdziecie na stronach tej książki. Każde opowiadanie jest poprzedzone wstępem przybliżającym autorów, ich bohaterów i historię powstania tekstu. Czeka was prawdziwa literacka uczta. Nie traćmy więc czasu i stańmy twarzą w twarz z bohaterami.

Niepublikowany wcześniej zbiór opowiadań amerykańskiego mistrza ciętego jezyka i czarnego humoru. Inteligentna i zjadliwa proza Kurta Vonneguta inspirowała kolejne pokolenia pisarzy, w tym Dave'a Eggersa, autora przedmowy do niniejszego tomu opowiadań. W tych, do tej pory niepublikowanych, literackich klejnotach unikalny styl Vonneguta przenika specyficzne amerykańskie krajobrazy, pełne fabryk, przyczep i przydrożnych barów, oraz bohaterów, których marzenia i lęki nieustannie zmagają się z okrutną, a czasem komicznie obojętną, rzeczywistością. Oto opowieści o ludziach i maszynach, o sztuce i sztuczności, o tym, jak niespodziewana fortuna, sława lub miłość potrafią wywrócić zwykłe życie do góry nogami. Ambitny budowniczy dróg, dowódca armii buldożerów, spychaczy i asfalciarek w wolnym czasie zawiaduje miniaturowymi makietami pociągów, gdy niespodziewanie do świata fantazji wkracza kobieta jego życia. Młoda stenotypistka–marzycielka odbiera telefon od zbiegłego przestępcy, który składa jej dziwną propozycję.Zrzędliwy dziennikarzyna zostaje powołany do komisji oceniającej bożonarodzeniowe reklamy – pracy, w której poznaje byłego więźnia i jest świadkiem cudu. Wdowa po hodowcy świń otrzymuje tajemnicze listy od mężczyzny z Schenectady, w których pisze o „niezdefiniowanym, słodkim bólu duszy”. Jeszcze dziwniej robi się, gdy kobieta jedzie spotkać się z nim osobiście. Ten zbiór opowiadań, to swoisty testament Vonneguta, świadectwo jego niezwykłego zmysłu obserwacji i nieograniczonej wyobraźni.