Na przełomie drugiego i pierwszego tysiąclecia przed naszą erą związki z kulturą mykeńską uległy zerwaniu. Kilka następnych, tzw. Ciemnych Wieków, upłynęło pod znakiem wyraźnego zubożenia cywilizacji. Zasadnicze przemiany rozpoczęły się w VIII w przed naszą erą. Składał się na nie zespół zjawisk, które doprowadziły do narodzin klasycznej Grecji. Komunikacja społeczna uzyskała nowy środek przekazu w postaci pisma alfabetycznego. Na VIII-VI wiek przed naszą erą przypadają też początki literatury, filozofii, monumentalnej architektury. Świat grecki gwałtownie rozszerzył w tym okresie swoje granice, obejmując w wyniku akcji osadniczej zwanej Wielką Kolonizacją, wiele nowych obszarów w basenie Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

Zajęcie obszarów pozaitalskich postawiło przed Rzymem wiele problemów natury organizacyjnej i politycznej. Nowo zdobyte terytoria nazywano prowincjami. Status poszczególnych miast i ludów wchodzących w skład prowincji określali zwycięzcy. Część z nich uczyniono sprzymierzeńcami Rzymu zobowiązanymi do dostarczania floty i wojska zwalniając je od świadczeń finansowych oraz gwarantując autonomię. Większość stanowili wszakże „poddani ludu rzymskiego”, wolni na ogół od obowiązku służby wojskowej, a zmuszeni do płacenia daniny. Część ludów podbitych miała stały wymiar daniny, inne zmienny. W pierwszym przypadku wpłacano podatki bezpośrednio do kasy urzędnika rzymskiego, w drugim ich pobór państwo wydzierżawiało osobom prywatnym tzw. publikanom, którzy wpłaciwszy w Rzymie ustaloną sumę ściągali ją następnie z naddatkiem w prowincjach.

W wyniku podbojów Rzymianie zetknęli się z ludami znajdującymi się na różnym stopniu rozwoju. Dla jednych sami stali się wzorem. Od innych przejęli wiele elementów kultury i obyczaje. Najwcześniej i najgłębiej ulegli Rzymianie urokowi kultury greckiej. Wedle słów Horacego: „Graecia capta ferum victorem cepit” , czyli „podbita Grecja zwyciężyła swego dzikiego zwycięzcę”. Od Greków naród żołnierzy i zdobywców nauczył się cenić poetów i filozofów, przejął liczne składniki greckiej kultury i religii.

Początki Rzymu otacza tajemnica, którą raczej zaciemniają, aniżeli rozświetlają opowiadane przez starożytnych często sprzeczne ze sobą legendy. Względna zgoda panowała tylko, co do jednego, że twórcy Rzymu wywodzili się od Eneasza który uciekając ze zdobytej przez Achajów Troi u kresu swej wędrówki osiadł w Lacjum. Szczegółowe wersje wyglądały już jednak różnie. Wedle jednej z nich Rzym założył Remus, jeden z czterech synów Eneasza, wedle innej uczynił to sam Eneasz, który przybył do Italii wraz z Odyseuszem, a założone przez siebie miasto nazwał od imienia jednej z Trojanek, Romy.

Dzieje Ziemi liczymy w miliardach i milionach lat. Dzieje człowieka w setkach tysięcy. Dzieje cywilizacji trwają zaledwie kilka tysięcy lat. Narodziny cywilizacji, które zapoczątkowało przejście do osiadłego trybu życia, jakie dokonało się w ramach tak zwanej „rewolucji neolitycznej” początkowo na Bliskim Wschodzie, na obszarze tak zwanego Żyznego Półksiężyca, rozciągającego się od Morza Śródziemnego po Mezopotamię, a z czasem rozprzestrzeniło się na inne obszary. „Rewolucja neolityczna” oznaczała udomowienie zwierząt i opanowanie techniki uprawy roślin. W jej wyniku człowiek z myśliwego stał się rolnikiem i hodowcą. Przeszedł do osiadłego trybu życia. Najpierw tworzył niewielkie osady, które z czasem stały się coraz większe. W pewnym momencie rodzi się cywilizacja.

Autor przedstawia nowy wizerunek dziejów antycznej Sparty. Odwołując się do najnowszych badań, pokazuje, że w Sparcie nigdy nie istniała równość majątkowa, a państwem zawsze rządziła szczupła elita, która skupiała w swym ręku władzę i bogactwa. Autor dowodzi błędności podstawowych założeń przez lata przyjmowanych przez uczonych, którzy traktowali Spartę jako rodzaj "skamieniałości przedhistorycznej".

Jesteśmy uczestnikami powszechnego odrzucania autorytetów. Czy wychowanie i formacja mogą naprawdę mieć miejsce bez autorytetów? Jak je odbudować? Sesja przeznaczona dla rodziców, wychowawców, nauczycieli. Tematy konferencji: 1. Czym jest autorytet? 2. Fałszywe autorytety naszych czasów 3. Przejawy kryzysu autorytetu 4. Czy można wychowywać bez autorytetu? 5. Moje autorytety i ja, jako autorytet 6. O autorytecie w życiu zawodowym, społecznym i rodzinnym.

Nagrania dokonano podczas sesji w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie, 11-13 listopada 2005r.Od poczęcia nasze życie kształtuje się przez relacje i na nich opiera . Od relacji, jakie budujemy z innymi zależy także relacja ze sobą, z Bogiem. Sesja poświęcona jest budowaniu dojrzałych relacji przez dojrzałą komunikację.

20 września 1519 roku z portu hiszpańskiego Sanlucar de Barrameda w śmiały rejs dookoła świata wyruszyło pięć statków. Były to flagowy "Trinidad", na którym płynął dowódca wyprawy, admirał Ferdynand Magellan oraz "San Antonio", "Santiago", "Concepcion" i "Victoria". 7 kwietnia 1521 roku statki Magellana kotwiczą koło bogatej wyspy Cebu, której król zgadza się przyjąć chrześcijaństwo. Tym samym Magellan - żeglarz i odkrywca - zamienia się w kolonizatora i misjonarza. Uniesiony ambicją wdaje się w zatargi między królami poszczególnych wysp archipelagu i wyrusza na tragiczną wyprawę na wyspę Matan. Od strzał i dzid nagich wojowników ginie pogromca największego z Oceanów- Pacyfiku. Całą sławę i wszelkie honory zbiera Sebastian del Cano, który samotnym rejsem na „Victorii” z wynędzniałą 18- osobową załogą pokonuje przestrzeń dzielącą Moluki od Hiszpanii. Przywiózł nie tylko ładunek olbrzymiej wartości, lecz także wiadomość, że wszystkie istniejące lądy na świecie oblewa dookoła jeden olbrzymi ocean.

Jeden z najlepszych i najskuteczniejszych poradników, jakie kiedykolwiek napisano. Ta książka pomogła milionom ludzi na całym świecie osiągnąć upragnione cele jedynie dzięki zmianie sposobu myślenia. Teraz do rąk czytelników trafia nowe wydanie z nigdy wcześnie nie publikowanymi komentarzami...