Środowisko Żydów w Warszawie. W zbeletryzowanej formie, autor opowiada o sobie: swoim domu rodzinnym, dzieciństwie, latach szkolnych, burzliwej młodości, pełnej żarliwych idei i wiary, a jednocześnie - zwątpień i rozczarowań. Autor przedstawia Warszawę lat dwudziestych naszego stulecia.

Wspomnienia te są relacją żołnierza, jednego z najwybitniejszych dowódców podczas drugiej wojny światowej., Znając zagadnienia nowoczesnej wojny przywiązywał on ogromną wagę do szybkiej i zwrotnej broni pancernej. Walczył w Szkocji, gdzie przystąpił do organizowania Pierwszej Dywizji Pancernej, która pod jego dowódctwem przeszła szlak bojowy, od Francji, poprzez Belgię, Holandię, aż do Niemiec. Generał Stanisław Maczek żył w latach 1894-1995.

Wspomnienia księdza profesora Włodzimierza Sedlaka, wykładowcy i twórcy katedry biologii teoretycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jest to książka o człowieku, którego teoria o kwantowych początkach życia na Ziemi była szokiem dla światowych środowisk naukowych. Autor przedstawia dotychczas nieznane i niepublikowane wątki autobiograficzne: dzieciństwo w Sosnowcu i w Skarżysku-Kamiennej, pierwszą młodzieńczą miłość, kształtowanie się osobowości młodego alumna i późniejszego kapłana. Książka ukazuje księdza Włodzimierza Sedlaka, jako nauczyciela, wychowawcę i naukowca. Opowiada o jego licznych podróżach po świecie, przedstawia również postacie bliskich i znajomych autora książki.

Jest to niezwykła autobiografia poetki, żyjącej i piszącej w burzliwych czasach. W tę biografię wpisany jest także obraz środowiska literackiego i teatralnego w pierwszych latach po drugiej wojnie światowej. Znajdujemy tam portrety wielu znanych postaci: Antoniego Słonimskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Konrada Swinarskiego i innych, bliskich autorce osób. Joanna Kulmowa urodziła się w 1928 roku.

Autorką książki jest córka pisarza - Stefana Żeromskiego. Książka ta obejmuje losy M. Żeromskiej w latach 1956-1989. Monika Żeromska była w owym czasie malarką i scenografem teatralnym. Środowisko ludzi kultury w Polsce. Obraz przemian społecznych w Polsce w drugiej połowie XX wieku.

Irena Jurgielewiczowa (ur. w 1903 roku) należy do najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Jest autorką wielu książek dla dzieci i młodzieży. Są to osobiste wspomnienia autorki. Opowiada ona o swojej młodości, trudnych latach wojny i dokonuje oceny wydarzeń, w których przyszło jej uczestniczyć.

Powieść Axela Munthe jest książką wspomnieniową, choć on sam drwi z takiego określenia .Munthe opisuje swoje życie, życie wziętego lekarza na przełomie XIX i XX wieku. Książka pisana pięknym, lekkim stylem, okraszona dozą humoru i autoironii. Niestety dziś zupełnie zapomniana.W barwny, pełen refleksji, ale zabawny sposób prowadzi nas przez lata swego życia. Czas trudnych studiów medycznych, gdzie był uczniem słynnego neurologa Chareota, lata praktyki lekarskiej w Paryżu, Neapolu, Rzymie. Munthe ma dar pisania. Opisując swoje życie stwarza realistyczne obrazy ludzi, z którymi przyszło mu się spotkać, miejsc które dane było mu zobaczyć. Pisze lekko, nie stroniąc od refleksji, ale nigdy nie uderza w ton moralizatorski. Ludzie i zwierzęta to jego świat, choć na koniec pisze, że u schyłku życia bliższe jest jemu towarzystwo zwierząt.

Relacja autora z obozów w Mathausen, Dachau i Gussen. Autor przebywał tam w latach 1940-1945. Stanisław Grzesiuk, pisarz i publicysta (1918-1963).

Autorka książki, przed wybuchem II wojny światowej, pracowała jako pielęgniarka we Lwowie. Podczas wojny była żołnierzem Armii Krajowej. Była więziona w obozie koncentracyjnym na Majdanku, oraz w więzieniach NKWD i UB. Autorka książki, we wspomnieniach, daje świadectwo niezłomnej wiary w dobroć człowieka i Miłość Boga który nie opuścił jej w trudnych, wojennych latach. Książka należy do wydawniczej serii - "Świadectwa".

Z satysfakcją sięgną po tę książkę wszyscy, których fascynuje postać generała Władysława Andersa - legendarnego dowódcy Armii Polskiej w ZSSR i 2. Korpusu Polskiego. Zawiera ona wiele nieznanych szczegółów jego życia, poglądów, decyzji, pośród nich również i ta najbardziej osobista - o rozstaniu z żoną Ireną. W swych wspomnieniach Anna Anders-Nowakowska przywołuje postać Ojca - sławnego generała, Matki - Ireny z Jordan-Krąkowskich, swego pierwszego męża - rotmistrza Jana Romanowskiego, obrazy młodości zburzonej przez wybuch wojny, która niosła dramat rozstań, uwięzienie Ojca, tułaczkę, niepewność o los najbliższych.