Niepowtarzalne opowieści o mistrzach literatury na pięćdziesięciolecie Znaku."Władze Uniwersytetu Śląskiego nie widzą żadnej możliwości wyegzekwowania od mgra Jerzego Illga właściwej realizacji zadań socjalistycznej szkoły wyższej". W ten sposób w 1982 roku rozpoczęła się podróż Illga z wilczym biletem w ręku, która zakończyła się w wydawnictwie Znak, gdzie jest redaktorem naczelnym. Mój Znak to osobista opowieść nagrodzonego przez los zczęściarza, któremu w czasie niemal trzydziestu lat pracy dane było spotkać i zdobyć przyjaźń pisarzy, poetów i wydawców tworzących kulturalną panoramę Europy.Co to jest tajemniczy "Turniej garbusów""Miłosza? Jak Szymborska upiła żmudzkiego niedźwiedzia? Którego koszykarza NBA podziwiał Barańczak? Co sądził ksiądz Tischner o damskiej garderobie? Iloma głosami mówi Bronisław Maj? Illg kreśli prywatne, serdeczne portrety takich postaci, jak Josif Brodski, Seamus Heaney, Norman Davies, Leszek Kołakowski czy Ryszard Kapuściński, w sposób, w jaki nie mógłby tego zrobić nikt inny - tych podróży, spotkań, rozmów, nocy pełnych whisky i poezji nie filmowały kamery, nie było przy nich dziennikarzy. Mój Znak to wyjątkowe wspomnienia pełne humoru i energii - tak jak występujący w nich bohaterowie.

Autobiografia Jacka Kuronia to historia o Jacku, polskiej lewicy i opozycji demokratycznej, o Polsce i o nas samych. Tom jest wydaniem krytycznym czterech najsłynniejszych tekstów autobiograficznych legendarnego opozycjonisty. Wiara i wina - opowieść o pierwszych czterdziestu latach życia Kuronia jest "osobistym wykładem dziejów PRL”. Prywatna historia polskiego socjalizmu przedwojennego jest wstępem do rozprawy o pierwszych latach "nowego porządku”, entuzjazmie, a potem rozczarowaniu stalinizmem, nadziejach polskiego października 1956, wreszcie o desperackim poszukiwaniu przestrzeni wolności w Polsce "małej stabilizacji”, które część intelektualistów prowadzi na drogę otwartej opozycji wobec systemu, a samego Kuronia - do więzienia. Gwiezdny czas to kontynuacją opowieści o konsekwentnym trwaniu autora przy lewicowych wartościach, w innych okolicznościach i innej formacji politycznej. Demokratyczna opozycja antysystemowa, która pod szyldem KOR, a potem Solidarności budowała zalążki polskiego społeczeństwa obywatelskiego, ukazana jest tu jako realna odpowiedź inteligentów i robotników na patologie społecznego i politycznego życia późnego PRL. Dwie ostatnie części Autobiografii - Spoko! Czyli kwadratura koła i Moja zupa - to relacja z okresu schyłku PRL i dramatów początku III RP - wewnętrzny kryzys podziemnej Solidarności, dylematy więźniów politycznych i gwałtowne spory o strategię działania wobec systemu, wreszcie paradoksy działania dysydentów u władzy i jednocześnie ludzi lewicy jako kreatorów polskiego kapitalizmu.

Jednotomowy zbiór felietonów w nowej edycji z posłowiem Piotra Bratkowskiego, przygotowany na 75-lecie urodzin Marka Nowakowskiego. Na niniejszy tom składa się wybór tekstów, opublikowanych w trzech tomach Powidoków (Chłopcy z tamtych lat, Wspomnij ten domek na Gęsiówce, Warszawiak pilnie poszukiwany) w latach 1995-1998.

Dzieciństwo, młodość i wiek dojrzały pisarza i poety. Jego próba poznania, zrozumienia i interpretacji otaczającego go świata.

Działalność misyjna na wyspie Ortega w latach 1939-1969, w środowisku żołnierzy, marynarzy i prostytutek. Książka niesie w sobie wiele optymizmu.

Stanisław Witkiewicz (1885-1939). Są to wspomnienia, poświęcone znanemu malarzowi, poecie i dramaturgowi - postaci ambitnej, a zarazem tragicznej. Autorka penetruje środowisko byłych artystów okresu dwudziestolecia międzywojennego.

Wspomnienia artystki, napisane pięknym i prostym językiem. W swój autoportret piosenkarka wpisała obraz środowiska artystów i ludzi jej bliskich, z którymi pracowała, którzy pomagali jej w osiąganiu sukcesów. Książka jest ilustrowana piosenkami Ireny Santor. Całość opracowała Wioletta Lewandowska.

Przejmująca, napisana pięknym, barwnym językiem, prawdziwa opowieść o spełnionych marzeniach polskiego przedwojennego podróżnika, który różnymi środkami transportu - głównie jednak rowerem - dzięki niesamowitej odporności fizycznej i psychicznej dwukrotnie pokonał kontynent afrykański! Wnikliwa analiza socjologiczna, krytyka polityki kolonialnej i spostrzeżenia, które wydają się niezwykle aktualne również w odniesieniu do Afryki współczesnej.

Wybór wypowiedzi czytelników na konkurs miesięcznika Pochodnia.

Wstrząsające wspomnienia Eugenii Ginzburg (1904 lub 1906-1977) z 18 lat tułaczki po stalinowskich więzieniach i obozach pracy. To także jedne z nielicznych literackich świadectw obozowej rzeczywistości, widzianej oczami kobiety. Autorka - dziennikarka i pracownik naukowy uniwersytetu w Kazaniu, matka znanego prozaika Wasilija Aksionowa (1932-2009) - została aresztowana w otoczonym ponurą sławą roku 1937 pod pretekstem działalności kontrrewolucyjnej, a następnie jako wróg ludu - skazana na długoletni pobyt w obozach pracy na Kołymie. Zrehabilitowana częściowo w 1956 roku, powróciła do pracy zawodowej, niemało czasu poświęcając zajęciom literackim. W Rosji lat 60. ubiegłego wieku wspomnienia Ginzburg były znane i doceniane jedynie z wydań w drugim obiegu. Wielki rozgłos książka zyskała po jednoczesnym ukazaniu się na Zachodzie w 1967 r. oryginalnego tekstu i włoskiego przekładu (tzw. tom pierwszy) - a w kilkanaście lat później kontynuacji wspomnień Ginzburg (1979, tzw. tom drugi). Wydania te stały się podstawą przekładów dzieła na liczne języki, a rosyjską autorkę uhonorowano prestiżową nagrodą francuskiego Pen Clubu. Oficjalne wydanie Stromej ściany w Rosji nastąpiło dopiero w roku 1988. Rok później moskiewski teatr Sowriemiennik przygotował adaptację sceniczną książki. W Polsce tom pierwszy Stromej ściany ukazał się w 1990 roku nakładem wydawnictwa Czytelnik. Obecna edycja obejmuje pełny tekst dzieła. Na podstawie książki powstał film pt. Wichry Kołymy