„Notatki z podziemia” to książka należąca do klasyki literatury światowej.Doskonała analiza wnętrza ludzkiej osobowości, połączona z filozoficznym wywodem, w którym autor próbuje ukazać swój sposób rozumienia świata. Wybitny twórca często za przedmiot swoich badań wyznaczał swoje wnętrze. Za pomocą wnikliwych analiz, własnych wyobrażeń względem siebie próbował poznać, kim jest naprawdę.„Notatki z podziemia” kompozycyjnie składają się z dwóch części. W pierwszej z nich autor użył po raz pierwszy nowej formy narracji – kształtowanej na wzór wypowiedzi ustnej. Dzięki niej możemy poznać myśli głównego bohatera. Druga – jest literacką retrospekcją życia bohatera „Notatek...”

Janina Bauman od wczesnej młodości prowadziła dzienniki, jednak burzliwe koleje losu sprawiły, że jej wspomnienia z lat wojny musiały czekać kilkadziesiąt lat, zanim mogły ukazać się drukiem. I zanim sama odważyła się do nich wrócić. Autorka opisuje doświadczenia wojny widziane oczyma kilkunastoletniej dziewczyny, ucieczkę z getta oraz lata, kiedy wraz z matką i siostrą ukrywała się w najróżniejszych domach, w Warszawie i pod Krakowem (między innymi u narkomanki, która potrzebowała pieniędzy na morfinę, prostytutki przyjmującej hitlerowców czy okultystki). Janina po wojnie została w Polsce. Wyszła za mąż za Zygmunta Baumana - filozofa i socjologa. W 1968 roku wraz z rodziną wyemigrowała z kraju; początkowo zamieszkali w Izraelu, potem osiedli w Anglii. Nowe, uzupełnione i poszerzone wydanie opowieści o okupacyjnych losach dziewczynki z warszawskiego getta.

Jest rok 1939, siedemnastoletnia Zofia z Morynia nad Niemnem ucieka przed wojenną zawieruchą do Anglii. Tam zakochuje się w pilocie Olgierdzie Ilińskim. W trzy tygodnie po ślubie Olgierd ginie, zestrzelony nad Francją. Kilka lat po tragicznym zdarzeniu Zofia wychodzi za amerykańskiego dyplomatę i osiedla się z nim w Kornwalii. Jest rok 1989, Zofia mieszka samotnie w domu z widokiem na kornwalijskie wybrzeże. Philip Marsden, młody pisarz zafascynowany poezją Zofii i historią jej życia, namawia ją do podróży na Białoruś. Zainspirowani historią zapisaną na pożółkłych stronach dziennika Heleny O’Breifne, matki Zofii, wyruszają w poszukiwaniu cieni przedwojennego świata polskich Kresów, zapachu malin, mgły nad Niemnem i piękna przedwojennego świata.

Czternastoletni Van Veen poznaje swoją kuzynkę Adę, kiedy przyjeżdża na wakacje do Ardis - wiejskiej posiadłości ciotki. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa, ich uczucie jest niezwykle silne, gwałtowne i nasycone zmysłowością. Ojciec chłopaka postanawia natychmiast przerwać ten związek. Młodzi rozstają się na wiele lat - spotkają się dopiero jako ludzie starsi - ale wszystkie życiowe wybory, a zwłaszcza miłosne przygody będą naznaczone przez ich młodzieńcze, płomienne uczucie. Powieść ma formę kroniki rodzinnej spisanej ręką Vana. To utwór pełen aluzji literackich, malarskich i filmowych, gier słownych, fałszywych tropów, zabaw z gatunkami literackimi.

„Diego i Frida” to dziwna historia miłości, której kanwą i środkiem wyrazu było malarstwo, choć Diego i Frida uprawiali sztukę bardzo różną, aczkolwiek komplementarną – czytamy w zapowiedzi książki Le Clézio. – Jedynym co łączyło te dwie istoty, które doświadczyły wszelkich form obłędu, była sztuka i rewolucja. Dla Diega Frida była ową kobietą o magicznych zdolnościach, jaką widział niegdyś w swej indiańskiej mamce, dla Fridy natomiast Diego był owym wszechmocnym dzieckiem, którego jej łono nie było w stanie donosić. Kiedy czterdziestosiedmioletnia Frida odeszła, pozostawiła w odbiciu pustych luster nieznośne wspomnienie swej pasji i swej niezwykłej, poruszającej urody. Pomimo otaczającej Diega zgiełkliwej sławy, samotność okazała się trudna do zniesienia. Zmarł w roku 1957, zaledwie trzy lata po śmierci Fridy.

Na podstawie Magicznego Drzewa Andrzej Maleszka wyreżyserował oglądany na całym świecie cykl filmowy, nagrodzony EMMY AWARD i dziesiątkami innych nagród. Burza powaliła olbrzymi stary dąb. Było to Magiczne Drzewo. Ludzie zrobili z niego setki przedmiotów, a każdy zachował cząstkę magicznej siły. Wśród nich było czerwone krzesło.Niesamowite przygody, niebezpieczeństwa, humor i magia.. Autobus, który zwariował, most ze światła i wielka fala tsunami. Latający dom, olbrzymi lew i sto wyczarowanych psów! Fantastyczna opowieść o trójce dzieci, które znalazły krzesło spełniające życzenia. Te dobre i te złe...

Bohater powieści jest działającym w Nowym Jorku prywatnym detektywem, któremu nie najlepiej się powodzi i który w pewnej chwili otrzymuje zlecenie od pewnego człowieka, nazwiskiem Washer, z którym ma się spotkać na cmentarzu, przy grobie niedawno zmarłego Cyryla Maystersa. Jednak gdy detektyw zjawia się w miejscu spotkania, znajduje zleceniodawcę w jego samochodzie - martwego...

"Wielka wojna" zyskała sobie takie właśnie określenie jeszcze podczas swego trwania. Dopiero w przyszłości pojawił się punkt odniesienia, który pozwolił nazwać ją "pierwszą wojną światową". A dziś – przyćmiona przez rozmiar i tragedię tej drugiej – popadła w dużym stopniu w zapomnienie. Jej koszmar postanowili nam przypomnieć Anna Brzezińska i Grzegorz Wiśniewski. W tomie Na ziemi niczyjej zamieścili trzy mikropowieści, przedstawiające trzy niepowiązane ze sobą fabularnie epizody tego konfliktu. Oprócz tego, że akcja każdego z nich rozgrywa się w czasie wojennej zawieruchy, łączy je też szczególna atmosfera – pełna bezpośredniej i podskórnej grozy, ludzkiego strachu, rozpaczy, poczucia beznadziejności i bezradności wobec rozgrywającej się wokół jatki.

Bohaterka, studentka ASP, skonfliktowana z matką i wychowywana przez babcię, poznaje w pubie, gdzie pracuje, dwóch mężczyzn, którzy staną się bliscy jej sercu i dzięki którym zmieni się jej szare życie. Dziewczyna odkrywa rodzinną tajemnicę, odnajduje ojca i z prowincjonalnej gąski przemienia się w światową kobietę.

Miłość do dzieci budzi w bohaterze książki poczucie winy. Prowadzi to do buntu, który kończy się próbą przewartościowania dotychczasowego życia.