Książka wyróżniona w III edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Wydawnictwa TELBIT na powieść dla młodzieży. Powieść o ponadczasowej sportowej pasji, z romantycznym wątkiem i szczyptą humoru. Licealista Paweł Syrokomla przyjeżdża ze stolicy do małej miejscowości, by na prośbę swojego dziadka-pisarza zebrać materiały na temat jego szkolnej młodości, potrzebne mu do nowej książki. Wiedząc, że dziadek przed laty był członkiem podwórkowej drużyny piłkarskiej, nastolatek dociera do jej założyciela - niegdyś świetnego sportowca, dziś zgorzkniałego samotnika, którego niełatwo namówić do zwierzeń. Niespodziewanie Pawłowi udaje się nie tylko nawiązać porozumienie z byłym piłkarzem, ale też nakłonić go do opieki nad amatorską drużyną miejscowych gimnazjalistów. On sam wiernie kibicuje młodym sportowcom i niestrudzenie podąża tropem wskazanym przez dziadka, nie spodziewając się nawet, jak wielki czeka go sukces!

Dwie historie splecione niewidzialną nicią przypadku lub przeznaczenia.Niemcy, początek drugiej wojny światowej. Horst Bartlik jest przeciętnym, niewyróżniającym się mężczyzną, który prowadzi spokojne, pozbawione wybuchów namiętności życie. Dwa wydarzenia zmieniają jego losy. Odkrycie, że nie kocha już swojej żony oraz wyjazd na wojnę. Skierowany do bazy na Bornholmie mężczyzna budzi się powoli do życia, odzyskuje dawną pewność siebie, męskość. Nie spodziewał się, że wojna przyniesie mu szansę na miłość. Historia Bartlika przerywana jest opowieścią młodego mężczyzny. Jego jedyną słuchaczką jest pogrążona w śpiączce matka: bohaterka jego historii. Obiekt synowskiej miłości i nienawiści. Obu bohaterów łączy to samo, powtarzane wciąż na nowo i różnymi głosami pragnienie. I coś jeszcze. Bornholm, Bornholm to poruszający i wzruszający obraz osamotnienia i wewnętrznej walki opowiedziany przez autora, który najważniejsze z prawd opowiada stylem balansującym na granicy powagi i żartu. Dobrzaniecki kreuje świat, który obserwujemy z uśmiechem lub grymasem niedowierzania. Jednak ostatecznie odpowiedzi na zadane pytania odnaleźć będziemy musieli sami

Michał Pauli za przemyt ecstasy został skazany przez sąd w Tajlandii na śmierć. W najcięższym więzieniu świata Bang Kwang przesiedział sześć lat. Nie wierzył, że wyjdzie stamtąd żywy. Ułaskawił go król.To, co mi się przydarzyło w życiu, uważam za koszmar, a to, że wyszedłem z więzienia, za cud – mówi 38-letni Michał Pauli z Kielc, artysta malarz i ceramik. Od niedawna jest na wolności. – Byłem na straconej pozycji, wiele razy bliski śmierci, załamany, w depresji, w więzieniu codziennie umierali ludzie, nikt nie wierzył w moje uwolnienie, ale byłem tak zdeterminowany, że walczyłem. Nie chciałem skończyć za murami, bałem się takiej śmierci, większość wycieńczonych umierało na kocach w dusznych, zatłoczonych, zarobaczonych celach.Wstawiło się za nim trzech polskich prezydentów: Aleksander Kwaśniewski, Lech Kaczyński i Lech Wałęsa, w końcu ułaskawił go tajlandzki król. To zdarza się niezwykle rzadko, raz do roku komuś darują wolność, do dziś nie może uwierzyć, że miał takie szczęście i mógł opuścić mury tego piekła. Stracił wszystko, mieszkanie, zdrowie, zaufanie do wielu ludzi, mnóstwo przyjaciół, ale ciągle jest żywy i to jest dla niego najważniejsze.

Poruszająca opowieść o tym, że lubić i rozumieć często znaczy więcej niż kochać!Kiedy Felicja Lipecka zaczyna niedomagać, przeprowadza się do córki i zamieszkuje wraz z jej rodziną. Chce zająć się domem, ogrodem, robić przetwory i nalewki, być „prawdziwą” babcią. Spotyka ją jednak rozczarowanie – w domu jest tłoczno, lecz absolutnie cicho. Zdążyła się zorientować, na czym polega spokój nowego domu. To był szeptany spokój. Wszystko się zmienia, kiedy wstępuje do alebabek. Alebabki nie są przebojowymi trzydziestolatkami żyjącymi na wyścigi z czasem, tylko dojrzałymi, żeby nie powiedzieć „przejrzałymi” paniami. Tam Funia jest taką, jaką chciała być w domu – znajduje posłuch i słuchaczki, zyskuje apetyt na życie. Ale tam też poznaje prawdę o sobie i realizuje swoje największe marzenie. A czy najlepiej na tym wychodzi?

Przed tysiącami lat ludzie powierzyli swój los sztucznej inteligencji. Teraz chcą odzyskać wolność.Wysoko znad planety Harmonia spogląda Naddusza i bacznie obserwuje. Jego zadanie od wielu tysięcy lat jest takie samo - chronić ludzką kolonię zasiedlającą tę planetę, za wszelką cenę bronić Harmonii, a przede wszystkim nie dopuścić do jej autodestrukcji. Kontrolując bazy danych i ingerując w ludzkie umysły, Naddusza - sztuczna inteligencja - mógł bez problemów wypełniać swą misję. Pojawił się jednak poważny problem. Naddusza odkrywa, że nie ma dostępu do części banków danych, a jego systemy mocy przestały działać prawidłowo. Natomiast na spokojnej dotychczas Harmonii ludzie zaczynają się buntować, myśleć o władzy, pieniądzach i podbojach...

Opowieść Gogolewskiej-Domagały przybliża świat innych kultur i odmiennej obyczajowości. Dzięki tej historii czytelnik, nie ruszając się z domu, odbędzie niezwykłą podróż razem z głównymi bohaterkami „Blondie$”, przeżyje nie tylko szaloną wyprawę do krajów europejskich i afrykańskich, ale także do Polski sprzed dwóch dekad, do czasów Pewexów, bonów i dolarów czarnorynkowych, pierwszych prywatnych sklepów i pierwszych prywatnych agencji artystycznych, pustych półek sklepowych oraz ustawicznych poszukiwań Doroty i Danuty, jak znaleźć odpowiedni materiał na „szaty estradowe”.Napisana lekkim językiem książka wzrusza i bawi. Ta opowieść o beztroskich, młodzieńczych podróżach dwóch Polek ma zaskakujące i bardzo dojrzałe zakończenie.

W powieści Pokrzepiciel Sándor Márai podsumowuje swoje poglądy na istotę dyktatury, jej cele, metody i ludzi w nią uwikłanych. Jednocześnie autor oddaje hołd tym, którzy nigdy, nawet za cenę własnego szczęścia czy życia, nie wypierają się wiary w to, że człowiek ma prawo żyć w zgodzie z własnym sumieniem, a każda próba łamania jego przekonań to gwałt zadawany wolności.

Pensjonat „Ewa” to dom publiczny w sycylijskim miasteczku Vigata.Główny bohater powieści, młody człowiek o imieniu Nena, spędza tam długie godziny, żeby słuchać zwierzeń prostytutek, w nadziei, że opowieści tych doświadczonych kobiet nauczą go życia. Są lata czterdzieste XX wieku, na Sycylii trwa wojna, dzieją się rzeczy straszne, lecz chłopak nieoczekiwanie zaczyna ulegać jakiejś nieznanej sobie, niepojętej sile, która sprawia, że wszystko, co dotąd było dlań ważne, traci znaczenie na rzecz nowego obiektu jego pasji. Pasji, którą jest miłość.Kryptoautobiograficzna opowieść z lat dorastania, utrzymana w klimacie pokrewnym filmom Felliniego czy Tornatore opowiada o dzieciństwie i okresie dojrzewania w czasach faszyzmu i wojny.

Kronika trzydziestu lat historii Afganistanu i głęboko poruszająca opowieść o rodzinie, przyjaźni, nadziei i ocaleniu dzięki miłości. Osią fabuły rozgrywającej się w Afganistanie w ciągu ćwierć wieku, są dzieje dwóch kobiet, które zrządzeniem losu poślubią tego samego mężczyznę, despotycznego Rasheeda. Mariam ma zaledwie 15 lat, kiedy zostaje wysłana do Kabulu, by zostać żoną szewca. Druga bohaterka, ambitna i wykształcona Laila, w wyniku wybuchu bomby traci całą rodzinę. Po traumatycznych przejściach dochodzi do siebie w domu Rasheeda i Mariam. Stopniowo między kobietami rodzi się trudna przyjaźń.

Kontrowersyjna powieść francuskiego pisarza rozpętała burzę medialną i sprowokowała polemikę z Claudem Lanzmannem, twórcą filmu Shoah. Pisarz zarzucił autorowi Shoah, że to on zniekształcił w filmie sens wypowiedzi Karskiego. Haenel twierdzi, że namawiając Karskiego na rozmowę, Lanzmann obiecywał mu, że kwestia ratowania Żydów przez Polaków będzie jednym z głównych tematów jego filmu. ,,Ta kwestia nie tylko nie jest jednym z tematów Shoah, ale też - wycinając świadomie część wywiadu, w której Karski opowiada o swojej misji ratowania Żydów - Lanzmann zmienił całkowicie obraz Polski". W ten sposób to właśnie Lanzmann ,,zdradził Karskiego" - dodaje Haenel. (PAP)Książka łączy literaturę faktu z fikcją. Oparta jest na biografii legendarnego kuriera Polskiego Państwa Podziemnego, świadka Holocaustu, który w 1942 r. przekazał aliantom pierwszy raport o zagładzie Żydów w warszawskim getcie i obozach koncentracyjnych. Jako emisariusz Polskiego Państwa Podziemnego, szczegółowo informował aliantów o Holokauście. Nie dano jednak wiary jego słowom. Powieść znajdowała się przez wiele tygodni na francuskich listach bestsellerów, była także na liście kandydatów do prestiżowej Nagrody Goncourtów.