Trzy pokolenia kobiet i łącząca je tajemnica. Powieść o poszukiwaniu korzeni i własnej tożsamości. Rok 1913. Porzucona przez nieznajomą kobietę na statku płynącym z Londynu do Australii mała dziewczynka zostaje przygarnięta przez bezdzietnych rodziców. W dniu swoich dwudziestych pierwszych urodzin Nell O'Connor dowiaduje się od przybranego ojca, że jest podrzutkiem. Wiele lat później powraca do Anglii, by odkryć prawdę o swoim pochodzeniu, o matce, której nie pamięta. W 2005 roku w podobną podróż – do odległej Kornwalii, krainy intryg, miłości i zdrady – wyrusza jej wnuczka Cassandra. Dzięki zapiskom babci odsłania kolejne fragmenty mrocznej układanki, poznaje losy kobiet, które połączył pakt milczenia. Klucz do przeszłości leży w wybudowanej na szczycie klifu starej chatce, otaczającym ją sekretnym ogrodzie, wiekowym dworze należącym do arystokratycznej rodziny Mountrachet i tajemniczym labiryncie. Kryją go także pełne grozy baśnie, napisane przez zaginioną pisarkę Elizę Makepeace oraz niesamowite ilustracje słynnego portrecisty Nathaniela Walkera.

Akcja serii rozgrywa się na przestrzeni 60 lat (1655-1714) niemal na całym globie. Angażuje dwory królewskie, myślicieli i filozofów, żołnierzy i złodziei, wynalazców i pisarzy, astrologów i alchemików, postaci historyczne i fikcyjne. Przez karty książki przewijają się wszystkie znaczniejsze osobistości siedemnasto- i osiemnastowiecznej Europy i Ameryki: nie tylko Newton, i Leibniz, ale także John Locke, Robert Hooke, Robert Boyle, Christiaan Huygens, Czarnobrody, cała rzesza królów i książąt, a nawet siedmioletni Ben Franklin. Pełno tu pojedynków i pościgów, lecz nie brak także opisów systemów filozoficznych, rekonstrukcji powstania rachunku różniczkowego i teorii Newtona. "Cykl barokowy" wymyka się wszelkim klasyfikacjom. Trudno określić jego przynależność gatunkową, wskazać poprzedników czy nadać mu etykietkę poza etykietką powieści absolutnie genialnej. Stephenson ma niepowtarzalny dar: skomplikowane idee przedstawia w sposób zarazem prosty, zabawny, rozczulający i przyprawiający o dreszcze.

W średniowiecznej Bawarii takich dziewcząt jak Afra było wiele. Wiele z nich pracowało od świtu do nocy za samo utrzymanie, wiele z nich gwałcił pracodawca, wiele też porzuciło swoje dzieci na pastwę dzikich zwierząt i wiele z nich musiało uciekać przed oskarżeniami o czary. A jednak Afra była wyjątkowa. Jej ojciec, bibliotekarz, nauczył ją czytać, pisać i biegle posługiwać się łaciną. Zanim zmarł, obdarzył ją tajemniczym zawiniątkiem i przestrogą, aby dziewczyna nie starała się dociekać, jaka jest zawartośc tobołka, dopóki jej sytuacja nie stanie się beznadziejna.Dziewczyna była posłuszna woli ojca - nie rozsznurowała zawiniątka ani gdy musiała uciekać z rodzinnej wioski, ani gdy cudem uniknęła wyroku śmierci z powodu fałszywych oskarżeń o podpalenie klasztoru.Jednak gdy zmarła żona Ulricha von Ensingena, słynnego architekta katedr i kochanka Afry, trzeba było czegoś wiecej niż spryt, aby uciec przed stosem. Dopiero wtedy nieszczęsna para zadecydowała się zajrzeć do tobołka i poznać, jaka moc może się kryć w niepozornym kawałku pergaminu.

Zdobywam zamek – jedno z najbardziej zachwycających zjawisk w literaturze angielskiej można by żartobliwie nazwać blogiem nastolatki z epoki przedkomputerowej. Jest to historia siedemnastoletniej Cassandry, która mieszka z rodziną w okazałym zamku, w bardzo niedystyngowanej biedzie. Doskonaląc swój talent literacki, przez sześć burzliwych miesięcy zapełnia pamiętnik zabawnymi, przejmującymi i wzruszającymi wpisami, które układają się w kronikę życia jej ekscentrycznej rodziny. Debiutancka powieść Dodie Smith jest dziś równie błyskotliwa i dowcipna jak wtedy, kiedy opublikowano ją po raz pierwszy.

Jest rok 1689. Grupa galerników - wśród nich Jack Shaftoe, znany również jako król wagabundów, Jack Półkuśka - więzionych przez Berberów opracowuje szatański plan, który ma im pozwolić odzyskać wolność i zdobyć fortunę. W ten sposób rozpoczyna się ciąg niezwykłych przygód, bitew, pościgów, ryzykownych ucieczek i krwawych pojedynków; niebezpieczny wyścig po srebro… po złoto… nie, to też mało powiedziane: wyścig po legendarny skarb, który narazi nieustraszonych awanturników na gniew możnych i szalonych tego świata, na złość alchemików, jezuitów, flot wojennych, pirackich królowych i mściwych despotów na wszystkich morzach i oceanach naszego globu. A w Europie… śliczna i przedsiębiorcza Eliza, hrabina de la Zeur, królowa handlu, pionek i powiernica królów, dawna turecka nałożnica-dziewica, traci całą fortunę na rzecz zuchowatego francuskiego korsarza. Bez grosza przy duszy, otoczona przez ludzi, którzy pragną albo jej samej, albo jej głowy (jeśli nie jednego i drugiego), wpada w sieć międzynarodowych intryg, rozpaczliwie próbując odzyskać to, co straciła najcenniejszego: dziecko. Tymczasem… Newton i Leibniz nadal przedstawiają światu swoje wspaniałe teorie. Ich wzajemna wrogość narasta, uparta alchemia walczy o prymat z filozofią naturalną, arystokraci tracą głowy, powstają nikczemne spiski, we wrogich twierdzach bije się nowe monety (albo i nie), w odległych krajach ojcowie spotykają dawno nie widzianych synów, kapłani wstają z martwych… A Daniel Waterhouse usiłuje dostać się do Massachusetts, aby uciec przed obłędem, który ogarnia cały świat.

W pierwszej połowie XX wieku wśród gór Idaho mieszkał Sam Grainier. Prosty, wrażliwy i nieco przesądny robotnik wynajmujący się do budowy linii kolejowych, naprawy mostów czy robót w lesie. Do pracy jeździł, kiedy była, do domu wracał, gdy kończyły się tygodnie znoju. Rytm tego życia przerwała tragedia – ogień strawił dom, zginęły ukochana żona i córeczka. I choć początkowo Sam nie może znaleźć ukojenia, z czasem na zgliszczach przeszłości, w pionierskim duchu swoich czasów zaczyna odbudowywać przyszłość. A wszystko to w nieoczywistym i barwnym świecie amerykańsko-kanadyjskiego pogranicza, gdzie sen miesza się z jawą, duchy wkraczają w sprawy żywych, wilki oswajają ludzi, a samotnicze życie staje się receptą na tęsknotę za tym, co utracone.Piękny język, niezwykła empatia i wyjątkowa umiejętność uchwycenia paradoksów natury ludzkiej – Denis Johnson to bez wątpienia jeden z najwybitniejszych amerykańskich prozaików. Jego Sny o pociągach są metaforyczną i intymną opowieścią o stracie i samotności oraz o trudach godzenia się z upływającym czasem. Książka została uznana za jeden z najlepszych tytułów 2011 roku przez „New York Times”, „Esquire”, „The New Yorker” i „Los Ange les Times”.

Po III wojnie światowej i apokaliptycznych trzęsieniach ziemi życie na planecie zostało spacyfikowane. Dzięki niewiarygodnym nakładom finansowym Carpathia, demoniczny dyktator buduje nową sieć łączności komórkowo-solarowej, by móc dalej kontrolować światową gospodarkę i wpływać na umysły podporządkowanych sobie ludzi. Opozycja Ucisku - tajna grupa jego przeciwników - wykorzystuje te nowoczesne media, aby dotrzeć do mieszkańców Ziemi z Ewangelią o Jezusie Chrystusie. Trwa walka o dusze. Carpathia wie, że przejmując władze nad światowymi mediami informacyjnymi, zyskuje możliwość manipulowania milionami; potrafi też zręcznie wpływać na działania nowej wszechświatowej religii, Enigmy Babilonu, którą założył dla swoich mrocznych celów. Jednak pomimo szalejącego terroru i duchowej dezinformacji setki tysięcy ludzi nawracają się dzięki głoszeniu Ewangelii przez członków Opozycji Ucisku. Ci, co uwierzyli i złożyli swoją ufność w Chrystusie, mogą się od tej chwili wzajemnie rozpoznawać po tajemniczym znaku, jakim zostają opieczętowani przez Boga.

Wobec wypełniających się na ziemi biblijnych proroctw nowy Przywódca Świata Nicolae Carpathina zostaje zmuszony uznać potęgę Boga. Pod presją wyraża zgodę na zorganizowanie wielkiego, światowego spotkania chrześcijan w Jerozolimie. W duchu jednak planuje jego pacyfikację. Ma to być odpowiedź na prowokacyjnie uknuty przez jego służby specjalne atak terrorystyczny na Wzgórze Świątynne. Palny Antychrysta zostają jednak pokrzyżowane przez posłanych z nieba proroków. Dwie istoty, których nikt nie może zgładzić demaskują prawdziwe zamiary Carpathii. W tym czasie zostaje uwolniony demoniczny Apollon (gr. Abaddon) - Anioł czeluści, który przewodzi atakowi apokaliptycznej szarańczy przeciwko ludziom. Jak w czasach Mojżesza tak i teraz ocaleni zostają ci, którzy mają na sobie pieczęć Boga Żywego.

„4321” to powieść inicjacyjna, niczym Bildungsroman, powieść o dorastaniu, z historią dwudziestowiecznej Ameryki w tle (także historią literatury i filmu), z wyraźnym zarysowaniem kontekstów politycznych, społecznych, ekonomicznych, zakrawająca na wielką powieść amerykańską. To także powieść o dojrzewaniu twórczym, opowieść o dochodzeniu do bycia człowiekiem pióra. Ponad osiemset stron wypełniają bardzo drobiazgowe relacje z poszczególnych etapów kolejnych wersji życia głównego bohatera – te przełomowe i te, które składają się na jego/ ich codzienność. A wszystko to rozgrywa się na tle wielkiej historii Ameryki (protesty studentów na Columbia University, walki rasowe, wojna w Wietnamie, zabójstwo Johna Kennedy’ego, działalność Martina Luthera Kinga, sprawa Rosenbergów). Chciałoby się jednak, żeby ta historia nie była aż tak bardzo w tle, by miała większy wpływ na przebieg dalszych wydarzeń, by bohater był bardziej zaangażowany, czy nawet uwikłany, by historia i bohater byli z jednego świata.

Attyla - imię, które dziś stanowi synonim bezmyślnego barbarzyństwa. Ale czy wiemy, kim był człowiek, który je nosił? Był kapryśny, brutalny, bezlitosny, a jednak potrafił zdobyć wierność milionów. Hunowie uznawali go za półboga, Goci podziwiali, wykształceni ludzie Zachodu byli dumni, że mogą mu służyć. Był wytrawnym politykiem i strategiem. Stworzył potęgę barbarzyńców, przeogromne imperium, które mogło mierzyć się z Rzymem. Przez kluczowe dwa dziesięciolecia początku V wieku dzierżył w swych rękach losy całego ówczesnego świata. Przerosły go ambicje, szaleńcze wizje. Fascynująca książka Johna Mana odsłania wszystkie twarze Attyli, odkrywa w nim prawdziwego człowieka, walczy z mitem. Pozostawia głębokie wrażenie po niezwykłym człowieku i samej lekturze.