Napisana z rozmachem polifoniczna opowieść o rodzinie i nadchodzącej katastrofie. W powrocie do domu jest coś szczególnego. Albo się to lubi, albo się tego nie lubi, ale nie można być wobec tego obojętnym. Rodzina Toimich liczy czternaścioro dzieci, jeśli brać pod uwagę także nieżyjącą dwójkę. Wychowane przez surowego ojca i bezradną matkę rodzeństwo dzieli się na tych, którzy opuścili rodzinny dom i próbują uporać się z traumami, oraz tych, którzy zostali. Zbliżające się święta i przyjazd Annie, najstarszej żyjącej siostry, gromadzi ich znów wszystkich razem. Teraz jednak jest inaczej, bo choć relacja między rodzicami i rozkład sił się nie zmienił, rodzeństwo ma wspólny cel, który pragnie zrealizować za wszelką cenę. Wydarza się jednak coś, czego żadne z nich nie planowało. To nie jest dynamiczna książka, a jednak nie sposób się od niej oderwać. Bo ogrom bohaterów i sposób, w jaki Nina Waha opisuje ich kontakty na przestrzeni lat, jest duszny, ma w sobie ten skandynawski chłód i po prostu czaruje. I udowadnia, że historia może brzmieć na różne sposoby, w zależności od tego, kto ją akurat opowiada. Co może się zdarzyć, gdy nagle jedenaścioro w większości dorosłych już dzieci zjedzie do rodzinnego domu? Jakie konflikty się odnowią, a które krzywdy zostaną zapomniane? I pod jakim pretekstem ogromna familia zjeżdża się w tym samym czasie? Czy powrót Annie na zimne rubieże Finlandii wywoła lawinę, która zmieni rodzinę o sto osiemdziesiąt stopni? I czy tak różne osobowości, będą chciały z tej lawiny cokolwiek uratować? A może będą gotowe poświęcić niektórych członków w imię większego dobra? W imię oczyszczenia, na które czekali latami? Nina Wähä po kolei, niczym skazańców przedstawia kolejne ofiary dramatu i pochyla się nad nimi z pewną, można powiedzieć, matczyną czułością. By potem bezlitośnie na nowo otworzyć i obnażyć stare rany.

Wciągająca szpiegowska intryga, tajemnice i dylematy moralne. Dwóch mężczyzn, jeden fikcyjny, drugi prawdziwy, mieli szansę zabić Hitlera, zanim ten rozpętał II wojnę światową. Ów punkt wyjścia służy Javierowi Maríasowi jako pretekst do eksploracji rewersu przykazania „Nie zabijaj”. Skoro ci mężczyźni zapewne powinni byli zastrzelić Fuhrera, być może należałoby postąpić tak jeszcze z kimś innym? Jak mówi narrator Tomása Nevinsona, „zabijanie wcale nie jest tak radykalne, ani tak trudne, ani niesprawiedliwe, jeśli się wie, kogo zabić”. Tomas Nevinson, mąż Berty Isli, ulega pokusie i po dłuższej przerwie wraca do tajnych służb, otrzymuje propozycję wyjazdu do pewnego miasta na północnym wschodzie kraju, gdzie będzie musiał zidentyfikować pewną kobietę, pół Hiszpankę, pół Irlandkę, która dziesięć lat temu brała udział w organizacji zamachów ETA i IRA. Jest rok 1997. Za zleceniem stoi dwuznaczna postać byłego szefa, Bertrama Tupry, który już wcześniej, uciekając się do podstępu, zmienił życie Nevinsona. Zgodnie z formułą Radbrucha prawo nie zawsze stoi ponad moralnością. Zdarzają się sytuacje, że polecenia wydawane przez aparat państwowy są rażąco niesprawiedliwe i uderzają w podstawowe prawa człowieka. Nie oznacza to od razu, że prawo i moralność zawsze stoją ze sobą w sprzeczności. Wierzymy, że każda kara jest uzasadniona i nieuchronna. Wątpliwości pojawiają się, gdy mamy pistolet z dwoma nabojami, a przed nami stoją Hitler, bin Laden i Stalin. Oczywiście możecie strzelić w Hitlera, a potem poprawić dla pewności, ale możecie też skorzystać z alternatywy, czyli sądu. Ilu z was jednak zdecyduje się poprosić o pomoc Temidę? Uosobienie sprawiedliwości? Opaska na oczach symbolizuje bezstronność. Dla każdego. Hitlera również. Podczas misji zleconej przez byłego szefa otrzymuje on rozkaz zabicia kobiety. Budzi to w nim wiele obiekcji, nie tylko tych związanych z niepewnymi dowodami.

W pałacu w Malgacie życie króla Aja dobiega kresu, a wraz z nim chyli się ku upadkowi potężna osiemnasta dynastia egipskich władców. Jednak detektyw tebańskiego oddziału Medżaj ma inne zmartwienia. Nie dość, że ulice miasta zalewa coraz większa ilość opium, to jeszcze z rąk tajemniczego zabójcy z mieczem giną kolejne ofiary. Gdy jedną z nich pada przyjaciel Rahotepa, ten zrozpaczony poprzysięga zemstę. Lecz królowa, by ratować kraj i dynastię, opracowuje ryzykowny plan, a misję jego wykonania zleca Nachtowi i detektywowi. W kraju Hetytów Rahotep wpadnie na trop zabójcy, lecz nie wszyscy wrócą żywi z tej wyprawy... Księga chaosu to trzeci tom trylogii o przygodach Rahotepa, tebańskiego detektywa. Znakomicie osadzony w realiach starożytnego Egiptu, stanowi efektowne podsumowanie cyklu.

Pierwszy tom Trylogii pomorskiej. Podkomisarz Lucjan Bałyś, wysłany na konferencję na Pomorze, zostaje wmieszany w porachunki miejscowych gangsterów. Z początku uznaje to za szczęśliwy traf – uwielbia adrenalinę i praworządność. Tyle że to nie zabawa. W tym samym czasie blisko Słupska ktoś w sposób bestialski i makabryczny morduje trzech mężczyzn, a Bałyś znika bez śladu… W wyjątkowo okrutny sposób ginie ważna persona tamtejszego światka. Niedługo po niej przychodzi czas na kolejną ofiarę… i kolejną… Jakby nietypowości było mało, w tamtych rejonach pojawia się podkomisarz Bałyś – niby na chwilę, niby w zastępstwie, ale chcąc, nie chcąc, staje się częścią gangsterskich porachunków. Zdawałoby się, że jego delikatna, chłopięca postura i uroda sprawią, iż nie będzie on miał szans w konfrontacji z czarną stroną miasta, ale ta czerń blednie wobec wysoko rozwiniętych umiejętności podkomisarza tuż po tym, jak wciągnie go w swą otchłań. Na ratunek Bałysiowi spieszy kolega… a raczej były kolega – inspektor Krzycki, który nie dość, że musi wyciągnąć Bałysia z opresji, to jeszcze sprawić, by ten w podziękowaniu nie przestawił mu szczęki…Inspektor Krzycki wyrusza na pomoc. Obudził zmory ponurej przeszłości, z którymi w końcu trzeba się zmierzyć. Musi działać na pograniczu policyjnej logiki i irracjonalnej intuicji, bo tylko w ten sposób zdoła odnaleźć i uratować przyjaciela. Co było dawno i wydawało się błahe, okazuje się najważniejsze dla rozwiązania krwawej zagadki. Tak mu się przynajmniej wydaje. Krzyckiego ściga brudna przeszłość. Lucka – brudna teraźniejszość, która każe mu wreszcie wydorośleć. A nad tym wszystkim niesie się upiorny szum skrzydeł pomorskich wiatraków...

Młody policjant z Los Angeles, John Barron, zostaje przyjęty w szeregi elitarnej jednostki specjalnej 5-2. Już podczas pierwszego ważnego pościgu przekonuje się, że członkowie 5-2 dokonują samosądów na aresztowanych przestępcach. 5-2 ściga niejakiego Raymonda Thorne'a, bezwzględnego, niezwykle inteligentnego mordercę, który w trakcie ucieczki ginie, ale pozostawia po sobie kilka trupów. Barron nie chce uczestniczyć w samosądach, lecz z 5-2 nie da się po prostu odejść. Chcąc ratować życie, musi zniknąć. Pod zmienionym nazwiskiem wyjeżdża z siostrą do Paryża, ale sprawa Thorne'a - motywów jego działania, jego rzeczywistej tożsamości - nie daje mu spokoju. Do czasu, gdy zostaje popełnione kolejne zabójstwo - tym razem w Paryżu. Trop sprawy prowadzi Barrona do Moskwy i historycznej siedziby carów - Sankt Petersburga. Stopniowo uświadamia sobie, iż dał się wciągnąć w tryby globalnej intrygi, w której stawką jest władza nad współczesną Rosją...

Książka z serii Ukryty port, tom pierwszy. Wietrzne wybrzeże Hiszpanii miało być dla Oliviera oazą spokoju. Zmęczony życiem w Londynie postanawia wyremontować willę, którą odziedziczył po zmarłej matce. Coś jednak zakłóci jego wizję. Robotnicy odnajdują w piwnicy zmumifikowane zwłoki. Ktoś owinął w prześcieradło martwe ciało i zamurował je w ścianie Śledztwo w sprawie „Anioła z Villa Marina“ prowadzi ambitna porucznik Valentina Redondo. Kiedy kilka kolejnych osób zostaje zamordowanych, staje się jasne, że przerażające odkrycie obudziło duchy przeszłości. I że ktoś próbuje uciszyć je na zawsze. Rozpoczyna się wyścig z czasem, by powstrzymać mordercę. Sprawa ta nie będzie jednak jedyną, nad którą pochylić będzie musiała się porucznik Valentina Redondo. W okolicy w tajemniczych okolicznościach będą ginąć bowiem kolejne osoby. To kryminał z serii tych klasycznych, snujących się niemalże leniwie, nastawionych na dedukcję, nie epatowanie zbrodnią. Ciekawy jest w tej książce styl wypowiedzi, szczególnie widoczny w Dziennikach, jakie przeplatają kolejne rozdziały. Ta forma retrospekcji przywołująca okres hiszpańskiej wojny domowej jest naprawdę ciekawa i angażująca.

Choć Adam Chase został uniewinniony od zarzutu morderstwa, w oczach lokalnej społeczności już zawsze skrywać miał mroczną historię przemocy, cierpiąc za zbrodnię, której nie popełnił. Opuszczając Północną Karolinę i Salisbury, jedyne miejsce, które nazywał domem, Adam myślał, że wyjeżdża na zawsze. Ostatnie pięć lat spędził w Nowym Jorku, próbując wymazać z pamięci fakt, że wyrzekła się go nawet własne rodzina. "W dół rzeki" przez większą część stanowi historię raczej obyczajową. Trzon tej powieści stanowi rodzina głównego bohatera Adama, która do najszczęśliwszych nie należy. Po samobójstwie żony ojciec Adama próbował ułożyć sobie życie na nowo z inną kobietą, jednak kiedy na jego farmie dochodzi do okrutnej zbrodni, a jego nowa partnerka obciąża w sądzie jego syna wszystko przewraca się do góry nogami. Postawiony przed trudnym wyborem ojciec wygnał syna z domu. Po pewnym czasie Adam Chase postanawia odwiedzić rodzinne strony.Powrót syna marnotrawnego odbywa się jednak trochę inaczej niż wszyscy zainteresowani mogliby sobie życzyć, a do tego na jaw zaczynają wychodzić nowe zbrodnie. Koszmar powraca, a Adam staje się kolejny raz głównym podejrzanym. Rewelacyjna książka, trzymająca w napięciu i zapadająca głęboko w pamięci.

Zjazd absolwentów miał sprawić, że dawni przyjaciele będą mieli okazję się znowu zobaczyć. Jak się okazało każdy z nich skrywa jakiś sekret. Czy to ktoś z nich dopuścił się morderstwa? Jeśli tak to dlaczego? Dwie ramy czasowe. Przeszłość, wspomnienia z czasów szkolnych dzięki którym doskonale poznajemy historię poznania się przyjaciół oraz teraźniejszość, w której próbujemy wytypować mordercę Heather. Brat Heather który postawił sobie za cel odnalezienie mordercy i podsuwa nam kolejne dowody na winę każdego z przyjaciół. Piękny język, złożona psychika narratorki i wartka akcja, najeżona wstydliwymi sekretami bohaterów - to wszystko sprawia, że thriller czyta się z ogromną przyjemnością.

Rankiem 21 marca 1979 roku na słupach prowincjonalnej Błotnistej Rzeki łopoczą obwieszczenia. Na dziś zaplanowano uroczystość publicznego zdemaskowania i stracenia Gu Shan, młodej kontrrewolucjonistki, nieugiętej i hardej córki szanowanego nauczyciela. Jej śmierć ma być widowiskiem, w którym system po raz kolejny zwycięży nad krnąbrną jednostką. Życie z pozoru toczy się swoim torem... Z dalekiej stolicy napływają jednak pogłoski o zmianie u politycznych sterów, w Błotnistej Rzece rozpala się nadzieja na rehabilitację Shan. Egzekucja zagarnia w wir niespodziewanych wydarzeń przypadkowych mieszkańców, demokratyczny ferment zatacza coraz szersze kręgi. W mistrzowsko poprowadzonej fabule nic nieznaczące wydarzenia prowadzą do tragicznych konsekwencji. Dziecięcy psikus kończy się aresztowaniem, młodzieńcza miłość - uwięzieniem, małostkowe kłamstwo - skazaniem na śmierć. W Orwellowskim koszmarze nie ma niewidzialnych i niewinnych. Yiyun Li w surowym stylu, przywodzącym na myśl ducha prozy Orhana Pamuka i J.M. Coetzeego, opisuje życie w wyjątkowym miejscu i w czasie historycznych przemian, kreśląc jednocześnie uniwersalny obraz ludzkich słabości i odwagi.

Drugi tom cyklu Wojna lotosowa. Po śmierci szoguna Yoritomo imperium pogrąża się w chaosie, a wojna domowa staje się coraz bardziej prawdopodobna. Yukiko i potężny tygrys gromu Buruu, okrzyknięci bohaterami, spiskują z rebeliantami Kagé w celu całkowitego zniszczenia plantacji lotosu i ocalenia kraju od bratobójczej walki. Tymczasem zrozpaczoną po stracie ojca tancerkę burzy trawi wściekłość, a zdolność słyszenia myśli istot żyjących doprowadza ją na skraj szaleństwa. Czy jedynym ratunkiem jest dla niej przyjaźń tygrysa gromu? A może miłość do Kina, byłego członka Gildii Lotosu? Fani fantastyki na pewno kojarzą Jaya Kristoffa. Ma on rzeszę fanów, a jego powieści szybko stają się bestsellerami.