Jaki wpływ na nasze życie ma historia naszych urodzin ? Czy każdy ma swoją „trzynastą opowieść”, tajemnicę, którą ukrywa przed światem ? Odpowiedź nie tylko na te pytania znajdziemy w debiutanckiej książce Diane Setterfield pt. „Trzynasta opowieść”.

Bohaterka tej powieści jest postacią historyczną, piękną i biegłą w medycznej wiedzy córką znacznego rodu, szczęśliwą narzeczoną jednego z książąt pomorskich. Ale książęca rodzina w imię korzyści politycznych nie dopuszcza do mezaliansu. Półprzytomna z rozpaczy Sydonia publicznie przeklina Gryfitów i ich potomstwo. Wkrótce zaczyna się seria zgonów na zamkach Pomorza. Jest wiek XVII, wiek stosów. Sydonię jako czarownicę postawiono przed trybunałem...

Vianne i Anouk Rocher żyją w Paryżu pod przybranym nazwiskiem, próbując znaleźć swoje miejsce w świecie, gdzie nie ma miejsca na czary. Vianne postanawia nie korzystać ze swojego daru i do jej sklepu z czekoladą przychodzi coraz mniej klientów. Anouk stopniowo oddala się od matki, rozżalona i zawiedziona jej przemianą. Zyskuje nieoczekiwaną sojuszniczkę w osobie tajemniczej Zozie de Alba, która uwielbia pracę w chocolaterie i bardzo przypomina Vianne sprzed lat

Gdy rodzice siedemnastoletniej Marianny giną w wypadku, dziewczyna zostaje bez środków do życia. Posada guwernantki zapewnia jej skromne utrzymanie do czasu, gdy na jej drodze pojawia się Alex Barandson - przystojny właściciel ziemski. Marianne wykorzystuje szansę na małżeństwo i wkrótce rodowa posiadłość Brandsonów staje się jej nowym domem. Okazuje się jednak, że mury domu skrywają tajemnicę zbrodni.

Dopóki żyjemy, wszystko jest możliwe, zwłaszcza w święta Bożego Narodzenia. Przekonuje się o tym Joy, bibliotekarka z małego miasteczka, której nagle zawalił się cały świat. Zdradzona przez męża, zrozpaczona Joy, ma w perspektywie pierwsze od lat samotne święta. W odruchu desperacji jedzie na lotnisko i wybiera daleki lot do nieznanej sobie miejscowości o nazwie Hope - Nadzieja. Katastrofa samolotu powoduje nieoczekiwanie, że jej życie nabiera nowych barw i sensu… Swoją ciepłą powieścią pisarka podniesie na duchu każdego, kto czuje się samotny.

Głęboko przejmująca, pełna emocji powieść obyczajowa o zwykłych lu-dziach i tragedii, po której muszą stanąć na nogi, napisana z wielkim wyczuciem i zrozumieniem ludzkiej duszy. Za sprawą wypadku dwunastoletnia Nicky straciła mamę, a jej ojciec żonę. By uciec od świata, oboje opuścili Nowy Jork i zamieszkali na odludziu. Pewnego dnia znajdują na śniegu kwilącego noworodka. Dramatyczna historia cudem uratowanej dziewczynki i jej matki wdziera się w tragedię Nicky i Toma, stając się swoistym lekarstwem na ich przeżycia...

Czy na miłość trzeba sobie zasłużyć? Czym jest przyjaźń? To pytania, jakie stawia autorka, opowiadając dalsze losy Matyldy, niezapomnianej bohaterki „Tego lata w Zawrociu” i 'Góry śpiących węży”. Od śmierci jej męża Filipa minęło już dziesięć lat, a wspomnienia są wciąż pełne nierozwikłanych tajemnic. Jedno z nich wiąże się z Olgą, kobietą, która niegdyś miała na Filipa wielki wpływ. Teraz nieoczekiwanie pojawia się znów i oczekuje od Matyldy pomocy… Łącząc wątek obyczajowy z sensacyjnym, autorka tworzy mistrzowski portret niepokojów i pragnień współczesnej kobiety.

Wzruszająca opowieść o sile kobiecej przyjaźni, pomagającej przetrwać trudne życiowe momenty, pełna celnych obserwacji, bliskich każdej z czytelniczek. Vicki, matka dwóch małych chłopców, jest poważnie chora. Jej siostra, Brenda, straciła właśnie pracę z powodu romansu ze studentem. Ich przyjaciółka Melanie jest w wymarzonej ciąży, lecz odkryła, że mąż ją zdradza. Lato spędzone wspólnie w chacie nad morzem nie zapowiada się szczęśliwie. I wówczas pojawia się Josh - dwudziestolatek z sąsiedztwa, który sprawia, że życie tych udręczonych kobiet nabiera nowych barw.

Egzotyczny romans historyczny z akcją w dzikim Afganistanie i Londynie połowy XIX wieku. Opowieść o miłości, upodleniu i odzyskaniu wiary w siebie. Darya, bita przez męża i poniżana przez rodzinę, nie może urodzić dzieci. W domu czeka ją za to pewna śmierć. I wtedy na jej drodze pojawia się angielski podróżnik Dawid Igram. Dziewczyna ucieka z nim do wikto­riańskiego Londynu... Historia niezwykłego uczucia i barwna panorama obyczajowa dwóch światów, widzianych oczami muzułmanki.

Piaskowa Góra to nazwa wałbrzyskiego osiedla z wielkiej płyty. Za wczesnego Gierka w największym bloku Piaskowej Góry zamieszkał górnik Chmura z żoną. O tym, skąd się wzięli w Wałbrzychu i jak próbowali ułożyć sobie życie, traktuje powieść Joanny Bator. Brzmi niezbyt zachęcająco, a tymczasem "Piaskowa Góra" jest utworem znakomitym. Żeby skomunikować się z tym, co w powieści Bator najlepsze, trzeba się przedrzeć przez warstwę historii społecznej będącej wiązką obiegowych mniemań dotyczących PRL-owskiej przeszłości.Oto dostajemy jeszcze jedną opowieść - gorzką, rozrachunkową - o ofiarach socjalistycznego eksperymentu. W poniemieckim Wałbrzychu spotykają się ludzie wykorzenieni i poranieni - on, syn przesiedleńców spod Grodna, ona, wioskowa dziewczyna spod Skierniewic. Rzeczywistości, w którą zostali wrzuceni Stefan i Jadzia, pisarka nie oszczędza, skrzętnie katalogując szpetotę moralną, biedę i bylejakość życia w PRL-u. Wałbrzyskie bloki zamieszkują górnicy i inteligenci - jedni i drudzy w pierwszym pokoleniu, jednakowo zagubieni i znieprawieni, po prostu oszukani przez włodarzy Polski Ludowej.