Pritchett Victor Sawdon (1900-1997), pisarz angielski. Uchodził za kontynuatora stylu pisarstwa Ch. Dickensa. W latach 1974–76 był prezesem PEN Clubu

Adrian Mole jest już trzydziestoparoletnim samotnym ojcem, lecz wciąż nie stąpa twardo po ziemi. Mieszka w mikroskopijnej kawalerce, której okna wychodzą na brudny kanałek. Pracuje w antykwariacie. Złości go powiększająca się z dnia na dzień łysina oraz nieudany flirt z niejaką Marigold Flowers. Prowadzi bezwzględną wojnę z wrednym łabędziem o imieniu Gielgud. Odwołuje swoje wakacje na Cyprze, gdy dowiaduje się, że Saddam Husajn posiada broń masowego rażenia i może jej w każdej chwili użyć. Biuro podróży odmawia mu zwrotu zaliczki za wyjazd, chyba że przedstawi dowody na istnienie takiej broni. Adrian pisze więc do Tony’ego Blaira list z prośbą o ich udostępnienie...

Akcja powieści toczy się w zmyślonej mazurskiej wsi i okolicach. Bohaterką jest trzydziestotrzyletnia Magdalena, porzucona przez męża dla innej kobiety. To dramatyczne wydarzenie w jej uporządkowanym do tej pory życiu staje się powodem wyjazdu z Krakowa do dawno niewidzianej ciotki - starej panny. Tam też wracają jej senne koszmary z dzieciństwa i jakieś niezrozumiałe wizje. Dużą rolę w tym "nadprzyrodzonym" wątku odgrywa tajemnicza studnia i figura świętego Antoniego z przydrożnej kapliczki. Okazuje się, że Magda niewiele wie o swojej rodzinie: ciotce Matyldzie, dziadkach, a nawet rodzicach. Mottem życiowym rodziny Janiszów zawsze było pokazywanie się z jak najlepszej strony, dlatego wiele faktów z ich życia było zatajanych lub przekłamywanych - jak na przykład tajemniczy skandal, w który uwikłana była w młodości jej świętoszkowata krewna. Kiedy Magdalena spotyka kumpla z dzieciństwa, zyskuje w nim oddanego przyjaciela i wiernego kompana we wszystkich, mniej lub bardziej irracjonalnych wyzwaniach.

Paul West, typowy Brytyjczyk – Hugh Grant połączony z Davidem Beckhamem – przyjeżdża do Paryża, by pomóc w otwarciu sieci angielskich herbaciarni. Spędza tam dziewięć miesięcy, podczas których na własnej skórze odczuwa wady i zalety bycia cudzoziemcem we Francji – kraju, gdzie rok zaczyna się we wrześniu, najczęściej uprawianą dziedziną sportu są strajki, a z powodu psich odchodów zostawianych na ulicach do szpitala trafia ponad sześciuset paryżan rocznie. Współpracownicy usiłują oczernić go w oczach szefa. Sam szef, początkowo sprawiający sympatyczne wrażenie, również ma na sumieniu kilka niecnych postępków. Bohaterami pozytywnymi są w zasadzie tylko kobiety... Merde! Rok w Paryżu to nie tylko wciągająca i niezwykle zabawna powieść przygodowa. Książka jest również doskonałym przewodnikiem, radzącym, jak skutecznie składać zamówienia w kawiarni, jak przyrządzić sos vinaigrette, żeby się nie zwarzył, jak kochać francuskie kobiety i wreszcie dlaczego na pewno nie należy kupować domku na wsi.

"Gdyby tamtego dnia nie przyszła do apteki taty ta starsza pani, nie byłoby tego całego zamieszania". Tak rozpoczyna się historia Maksa i jego psa Bello - Pana Bello, dokładnie mówiąc. Błękitny płyn przyniesiony przez dziwną staruszkę powoduje nienaturalnie szybki wzrost roślin. Czy tylko? Gdy napije się go Bello, na oczach Maksa zaczynają się dziać przedziwne rzeczy...

Jest rok 1919. W Kielcach przychodzi na świat dziewczynka. Roztargniona rodzina przez pięć lat nie może się zebrać, aby nadać jej imię. Mówią o niej?Lalka?, Laleczka?, Lalunia?. W końcu rodzice wywiązują się ze swojego obowiązku, jednak dziewczynka na zawsze już pozostaje Lalą. W powieści Jacka Dehnela imię bohaterki nabiera jednak dodatkowych znaczeń. Z jednej strony jest wyrazem czułości, jaką przez całe życie otaczana była przez bliskich, z drugiej zaś metaforą jej starczego bezwładu i zdziecinnienia, powolnego zapadania w letarg, którego jesteśmy świadkami w ostatniej części utworu. Rozpięta pomiędzy tradycją rodzinnej sagi, biografii, powieści o dojrzewaniu i wywiadu-rzeki, Lala jest historią kobiety, która wbrew temu, co nieustannie powtarzała, zawsze miała więcej rozumu niż szczęścia. Dzięki temu udało jej się dokonać rzadkiej sztuki. Przeżyła bezpiecznie i względnie pogodnie najokrutniejsze chyba stulecie w historii Europy. Perspektywa wkraczającego w dorosłość wnuka, z której śledzimy dawne i obecne losy bohaterki, dodaje książce specyficznego uroku.

Bardzo dobra książka na temat życia psów osiedlowych - tych, które mają swoich Państwa i tych bezpańskich.

Główny bohater, Daniel, pisarz tworzący powieść nowoczesną, przybywa do Paryża na wieść o śmierci matki. Rozmowy z ludźmi, którzy ją znali, pozwalają mu zrekonstruować ostatnie lata jej życia, ale też przywołują wspomnienia z dzieciństwa. Swoistym kontrapunktem dla tej historii jest narracja prowadzona z punktu widzenia samej matki Daniela, Astrid, która zmaga się z ciężką chorobą i dopiero w pożegnalnym liście do syna wyjawi mu rodzinną tajemnicę.

Nowa książka Jana Grzegorczyka, autora bestsellerowych powieści Adieu i Trufle, to historia kilkunastu postaci, połączonych wspólnym problemem: chorobą ich samych lub ich bliskich. Akrobaci to książka o sile charakteru, wierze, radości życia, przyjaźni i solidarności. Opowieść o tym, jak stanąć wobec najtrudniejszych wyzwań i wygrać.