W uporządkowane życie Juliana i Elwiry wkracza Damian, wnuczek ich zmarłej przyjaciółki. Po stracie rodziców, a potem także babki, chłopak uciekł w narkotyki. Gdy jednak zostaje otoczony serdecznością i miłością, odzyskuje wiarę w siebie i świat. Jest to książka o uczuciach i ich znaczeniu w życiu człowieka. Sama autorka mówi, że jest to książka o miłości i o niczym więcej.

Książka powstała w opracowaniu i pod redakcją Mariana Hemara. Na publikację tę składają się relacje i wspomnienia pisarzy i publicystów, wiersze, fragmenty kazań, wypowiedzi towarzyszy broni generała Andersa.

Wspomnienia zebrała i opracowała Mariola Tryzwan. Wybór wspomnień przyjaciół i bliskich poety, ukazujących go jako postać tragiczną, człowieka osamotnionego pomimo swej sławy.

Autorkami powieści są matka i córka. Akcja książki toczy się w czasie Bożego Narodzenia. Ostrokrzew jest symbolem tych świąt w Stanach Zjednoczonych. Mieszkaniec Nowego Jorku, Luke Railly, zostaje uprowadzony wraz ze swoją współpracownicą. Porywacze żądają okupu. W poszukiwania angażują się prywatny detektyw oraz starsza pani, znana z sukcesów w rozwiązywaniu zagadek kryminalnych. Żona głównego bohatera, autorka powieści kryminalnych, nie podejrzewa nawet, jak wielką rolę w całej tej sprawie odegrała jedna z jej książek.

Autorka opisuje dwanaście lat życia swej córki, cierpiącej na zespół Downa. Adresuje swą książkę przede wszystkim do rodziców dzieci upośledzonych, starając się dać im realną nadzieję na taki rozwój dziecka, który umożliwi całej rodzinie szczęśliwe życie. Podkreśla dwa warunki, które muszą zostać spełnione. Po pierwsze, rodzice muszą pokochać dziecko takim, jakie jest, zaś po drugie, dziecko takie powinno otrzymać odpowiednią pomoc ze strony państwa.

Autorką wspomnień jest niemiecka pielęgniarka, pracująca od 1989 roku w Afganistanie jako wolontariuszka. Wybudowała tam własny szpital. Zdobyła wielkie uznanie wśród afgańskiej społeczności. Po wydarzeniach z 11 września zostaje zmuszona do opuszczenia Afganistanu. W swych dziennikach ukazuje obraz tego kraju, jego kultury i zwyczajów, stosunku mieszkańców do świata

Książka jest czwartą częścią cyklu popularnonaukowych opowieści wprowadzających czytelnika w świat biblijny. Łączy przystępną narrację (często nazywaną gawędami) z najwyższej próby warsztatem badawczym. Praca poświęcona jest odrębnemu gatunkowi literackiemu, występującemu w Biblii, tj. przypowieściom. Bohaterami są m.in. Józef i jego bracia, Rut, Tobita i Tobiasz, Jonasz. Dzieło stanowi niezwykle cenne uzupełnienie serii Rozmowy o Biblii.

Siostra Emmanuel to francuska zakonnica ze wspólnoty "Błogosławieństw", która wraz z kilkoma braćmi i siostrami zamieszkała w horwackiej wiosce Medjugorie, gdzie od 1981 roku trwają codzienne objawienia Matki Bożej. Akcja tej książki rozgrywa się w latach 1992-93, w czasie okrutnej wojny w Bośni i Hercegowinie. Autorka opisuje dramatyczne losy mieszkańców tego regionu, a także niezwykłe dzieje wioski, która została ocalona od zniszczenia i służyła za schronienie dla wielu ludzi. W książce przytaczane są liczne orędzia Matki Bożej z Medjugoria, zwłaszcza dotyczące pokoju i miłości.

Byli ateistami zaangażowanymi w komunistyczną działalność lub anglikańskimi kapłanami, wyznawali judaizm lub różnorodne formy protestantyzmu. A jednak kresem ich poszukiwań okazał się Kościół Katolicki, gdzie znaleźli Boga i spokój duszy. Przebyli długą i często niełatwą drogę. Musieli od nowa przewartościować wpojone im od dziecka pojęcia, czasem wyrzec się ugruntowanej pozycji i znieść ból społecznej izolacji. A jednak nie zrezygnowali z dążeń do poszukiwania prawdy. Co nimi powodowało? Co czuli i o czym myśleli? Opowiadają m.in.: T.Merton, G.K.Chesterton, A.J.Cronin, E.Seton, K.Stern, E.Waugh, kardynał J.Newman, E. Stein, R.Hawthorne i wiele innych znanych osób.

Autorka jest żoną amerykańskiego dyplomaty. Oboje trzykrotnie przebywali w Polsce na placówce dyplomatycznej - w latach sześćdziesiątych, a później od roku 1983 do 1990. W książce tej przedstawia swoje obserwacje, dotyczące Polaków żyjących w PRL'u. Polska i Polacy a PRL ze swoimi funkcjonariuszami to - według niej - dwie różne rzeczywistości.