Toby pierwszy raz przeżywa śmierć przyjaciela, uczestniczy w narodzinach i jest świadkiem rodzącego się uczucia. Starzejąca się samotna panna Cameron dopiero po pięćdziesiątce odważyła się spełnić swoje dziecięce marzenie i odkrywa, że przyjaźń i wymiana myśli rozgrzewają puste serce. Owdowiała Veronica w zapracowanym sąsiedzie dostrzega uroczego i zabawnego mężczyznę zaprzyjaźnionego z jej dziećmi. Wszyscy oni przekonują się, że łatwiej cieszyć się dobrymi chwilami i przeżywać smutek, jeśli dzieli się je z bliskimi ludźmi.

Vianne i Anouk Rocher żyją w Paryżu pod przybranym nazwiskiem, próbując znaleźć swoje miejsce w świecie, gdzie nie ma miejsca na czary. Vianne postanawia nie korzystać ze swojego daru i do jej sklepu z czekoladą przychodzi coraz mniej klientów. Anouk stopniowo oddala się od matki, rozżalona i zawiedziona jej przemianą. Zyskuje nieoczekiwaną sojuszniczkę w osobie tajemniczej Zozie de Alba, która uwielbia pracę w chocolaterie i bardzo przypomina Vianne sprzed lat

Finezyjna opowieść jest oryginalną historią miłosną i jednocześnie interesującą kroniką egzotycznych obyczajów. Szesnastoletnia Peonia, urodziwa i majętna, za kilka miesięcy zostanie zaślubiona. Nie zna przyszłego męża, tradycyjnie wybranego przez ojca, a podczas urodzinowego przyjęcia poznaje młodego poetę Rena. Zakochana od pierwszego wejrzenia, nie chce już nikogo innego i zapada na „miłosną chorobę”. Wiadomość, że to właśnie Ren został jej przeznaczony, przychodzi za późno...

Zbiór opowiadań opartych na doświadczeniu pracy w szpitalach i poradniach psychiatrycznych. Krótkie felietony "wzięte z życia" wymownie ukazują jak bardzo różne bolesne przeżycia, potrafią wywrzeć swoje piętno na całym życiu człowieka. Autorka, która sama doświadczyła przerażającego pobytu w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück (opowiada o tym w wydanej również przez Edycję Świętego Pawła książce "I boję się snów"), wiele miejsca poświęca ludziom, których nękają wspomnienia podobnych przeżyć obozowych i okupacyjnych.

Ona - magister filologii polskiej, żona, mama. On - doktor psychologii, terapeuta, mąż i tata. Są szczęśliwym małżeństwem i rodzicami trójki dzieci. Napisali razem książkę, między innymi po to, aby w wielu czytających ją małżeństwach nie zabrakło miłości. W ich małżeństwie jej nie brakuje. Jaką mają receptę na udany związek dwojga odmiennych osób, temperamentów, wrażliwości? Skorzystajmy z ich wiedzy i nauczmy się pełniej korzystać z bogactwa, jakie zostało nam dane dzięki różnorodności płci. Dajmy się zaprosić do przygody, w której można siebie zrozumieć i polubić.

Maciej Orłoś, autor wydanych przez Znak Tajemniczych przygód Kubusia, napisał książeczkę dla swojej córki Melanii. Te przemiłe opowiadania są z pozoru bardzo zwyczajne, opisują codzienność małej dziewczynki. Jednak wiele ciekawych zdarzeń burzy porządek ułożonego dnia za sprawą dziadka Meli. Dzieją się rzeczy tajemnicze i niewytłumaczalne…

Terry Dame Ellen Alice (1847–1928), angielska aktorka. Córka irlandzkiego aktora B. Terry’ego, matka E.G. Craiga. Największa aktorka angielska swej epoki, najwybitniejsza przedstawicielka licznej aktorskiej rodziny Terrych.

Legendarna niania, kochana przez kolejne pokolenia czytelników, Mary Poppins powraca! W kolejnym, piątym już tomiku raz jeszcze odwiedzimy ulicę Czereśniową, na której mieszka rodzina Banksów i udamy się w magiczną podróż do krainy wyobraźni. W Noc Świętojańską z rozgwieżdżonego nieba zstępuje Orion, a rygorystyczny Dozorca zaczyna wierzyć w magiczną moc czerwcowej nocy i krocząc do tyłu poszukuje swojej miłości.

Zatoka trujących jabłuszek naprawdę istnieje, w przeciwieństwie do Klubu Mało Używanych Dziewic, który ożył tylko na kartach książki Moniki Szwai. Jego "matko założycielki" zdobyły sobie wszakże taką sympatię Czytelników, jakby były najprawdziwsze na świecie. Czy to znaczy, że "dziewice" drzemią w wielu z nas? Że - podobnie jak one - wiemy, co w życiu najważniejsze i że niekoniecznie jest to zrobienie kariery za wszelką cenę? Że umiemy, a przynajmniej próbujemy dostrzegać piękno naszego świata - jakim by on nie był? Że ciągnie nas do drugiego człowieka? Że staramy się po prostu być szczęśliwymi ludźmi?...