Zima przychodzi nieoczekiwanie. A z nią mróz tak wielki, że mrozi serce. Wtedy potrzebujemy kogoś, kto otuli je ciepłem, roztopi lód i pozwoli uwierzyć w nadejście wiosny. Liliana stoi przed trudnym zadaniem: musi zaopiekować się młodszą kuzynką, która zatrzymuje się u niej na jakiś czas. Nastolatka sprawia sporo kłopotów i gdy Liliana postanawia z nią poważnie porozmawiać, dowiaduje się o traumatycznych przeżyciach dziewczyny. Pod adresem partnera Liliany padają poważne oskarżenia. Niespodziewanie okazuje się też, że Liliana musi zmierzyć się z własną, trudną przeszłością. Jakie decyzje podejmie? I czy ostatecznie uda jej się odnaleźć wspólny język z zamkniętą w sobie nastolatką? Najnowsza powieść Karoliny Wilczyńskiej to próba zrozumienia, że przeszłość zawsze nas odnajdzie, nie możemy przed nią uciec.

Pierwsze wiosenne i ciepłe promienie słońca to znak, że wszystko wokół budzi się do życia. Tak jak rozkwitają pąki kwiatów, tak rodzą się nowe uczucia i emocje… Róża przeżywa euforię ponownego zakochania. Gdy mężczyzna jej życia zjawia się po latach w progu mieszkania, Róża zupełnie traci głowę. Przyjaciółki radzą jej zachować ostrożność, lecz czy samotna dotąd kobieta będzie w stanie oprzeć się upojnej nocy w objęciach ukochanego? Gdy ten niespodziewanie znika, Róża zostaje… nie tak całkiem sama. W trudnych chwilach będzie mogła liczyć na pozostałe mieszkanki bloku przy ulicy Kwiatowej, mimo że każda z nich musi borykać się ze swoimi problemami. Ale od czego są przyjaciółki! „Rok na Kwiatowej” to pełne kobiecych emocji powieści, z którymi zechcesz się zaprzyjaźnić!

Książka stanowi wielostronny opis życia osób niewidomych, w tym w szczególności niewidzących od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Autor przybliża specyficzne doświadczenia, możliwości i ograniczenia przedstawicieli tej grupy, a także ogólniejsze kulturowe i społeczne uwarunkowania ich codzienności.Celem monografii jest odpowiedź na następujące pytania: Jak osoby niewidzące od urodzenia uczą się przypisanej im roli „nienormalnych” i „niepełnosprawnych”? Jaki wpływ na życie uczestników badań miał długoletni pobyt w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych? Jak osoby, które nie znają lub nie pamiętają wrażeń wzrokowych, odnajdują się w ramach ogólnie pojętej kultury wizualnej? W jakim stopniu i jakimi sposobami dostosowują się do norm i nakazów dotyczących dziedziny wyglądu? Jak radzą sobie z praktycznymi ograniczeniami, które wynikają bezpośrednio z braku zmysłu wzroku? Podstawą prezentowanych rozważań są badania etnograficzne prowadzone w latach 2011-2017. Ich uczestnikami były 22 osoby niewidzące w wieku od 18 do 42 lat. W tym okresie autor nawiązał również liczne kontakty z innymi osobami niewidomymi, ociemniałymi i niedowidzącymi, ich znajomymi i członkami rodzin, a także pracownikami instytucji i organizacji działających na rzecz tej grupy.

Avery i Shane dwójka obcych sobie ludzi, z dnia na dzień mają stać się rodziną. Ich rodzice się kochają i chcą być ze sobą. Jednak chłopak nie jest tym faktem zachwycony, wręcz przeciwnie, aż kipi złością. Dziewczyna zaś stara się odnaleźć w nowej sytuacji i jakoś przebrnąć dla dobra swojej matki. Czy nasi bohaterowie dogadają się ze sobą? A może przewrotny los ma dla nich niespodziankę? Znana również jako: Ana Rose , Patrycja Kuczyńska.

Jak wiadomo, koty same wybierają właścicieli. Ale Alfie zdecydował się aż na czterech… I sam opowiada, jak to zrobił, że i on, i oni odzyskali radość i nadzieję. Na początku wszystko zapowiadało się tragicznie – opowiada kot Alfie. Jego Starsza Pani odeszła tam, gdzie ludzie odchodzą na zawsze. Alfie stracił Panią i stracił Dom. Trafił na ulicę. W deszcz, zimno, między inne bezdomne koty i psy. Ze złamanym sercem musi walczyć, żeby przeżyć. Pewien życzliwy kot radzi mu, żeby został kotem „dochodzącym”: pomieszkiwał jednocześnie u kilku rodzin, bo to bezpieczniejsze niż jeden właściciel, któremu może się coś stać. I tak Alfie trafia na Edgar Road, do czterech rodzin z problemami. One zajmują się kotem, a kot zajmuje się nimi. I ma pełne łapy roboty, by naprawić ich (i swoje) życie.

Zdobywca nagrody im. Edgara Allana Poego w kategorii Najlepsza powieść Young Adult! Miłość, która rozrywa serce. Tajemnica, która spędza sen z powiek. Kłamstwa, które wszystko niszczą. Pośród tego nastoletnia Zoe, która pragnie podzielić się z kimś swoim straszliwym sekretem, dlatego wysyła listy do więźnia czekającego na śmierć. W tej powieści jest wszystko – nietypowa rodzina, miłosny trójkąt, niewyjaśniona zbrodnia i… ptasia dziewczyna. Do tego mnóstwo ciepła, humoru, dramatów i wzruszeń oraz zakończenie, które zmiażdży Ci serce. Ta obsypana nagrodami powieść Annabel Pitcher wyróżnia się niesamowitym ładunkiem emocjonalnym, niełatwą tematyką i niespotykanym urokiem. Pochłoniesz ją w jeden wieczór, a potem nigdy już o niej nie zapomnisz.

Agata Tuszyńska będąc fanką jamników postanowiła przedstawić, jak ważne w życiu wielkich ludzi były właśnie jamniki. Oddaje tez głos swojej ukochanej jamniczce, Loni która w zabawny sposób komentuje zachowania swojej pani, filozoficzne snuje rozważania o wielu aspektach swojego życia i wypowiada się o swojej wizji świata, o tym, czego nie znosi, jak traktuje dłuższą rozłąkę z panią.Tuszyńska bada mgliste początki tej użytkowej rasy, tropi w jaki sposób krzyżowano psy by uzyskać efekt krótkonogiego norowca, który łowił pod ziemią króliki czy susły. Podaje przykłady malarstwa, rzeźby słynnych jamników, tworzy katalog postaci historycznych i nam współczesnych,którzy słynęli z upodobana do jamników. Scharakteryzowała też właścicieli jamników, którzy doceniają indywidualizm, pór, determinację i zdolności przywódcze tej rasy. Wśród fanów spisuje opowieści o dokonaniach ich pupilów. Mamy Wasowskich, Przyborę, Eile, Axera, malarzy Nowosielskiego,Teresy Pągowskiej, Szapołowskiej, Iwaszkiewicza, B. Wrzesińską, Hiolskiego, St, Lema, Mrożka, Waldorffa. Jamnikarium to kopalnia ciekawostek i zarazem bardzo rzetelnej, wręcz encyklopedycznej wiedzy na temat tej rasy.

Jest taki kraj, w którym kobiety żyją dłużej, niż gdziekolwiek indziej na ziemi. Wskaźnik otyłości jest tam najniższy spośród krajów rozwiniętych. Czterdziestoletnie kobiety wyglądają tam tak, jak gdyby miały dwadzieścia lat. To kraj, w którym kobiety mogą cieszyć się jedną z najsmaczniejszych kuchni świata, a jednak wskaźnik otyłości wynosi u nich zaledwie 3 procent, co stanowi jedną trzecią wskaźnika otyłości Francuzek i mniej niż jedną dziesiątą u Amerykanek. To zarazem wysoko uprzemysłowiony kraj, który stanowi potęgę gospodarczą na świecie.Ten kraj to Japonia. I warto wiedzieć, dlaczego dzieje się tam coś niezwykłego. Nie jest to książka z poradami dietetycznymi ani o tym, jak przyrządzać sushi. To wprowadzenie do zupełnie nowego sposobu jedzenia w domu – gotowania w stylu japońskim, a to, co jedzą japońskie rodziny jest inne i o wiele prostsze, niż możesz się spodziewać. Książka ta pokazuje odkrycia ekspertów z zakresu długości życia oraz otyłości, którzy dzielą się swoją wiedzą na temat tego, w jaki sposób zwyczaje żywieniowe Japończyków wpływają na ich dobre zdrowie. Książka pomaga zrozumieć, dlaczego Japonia jest krajem najzdrowszych ludzi na świecie.

Powieść opowiada o 17 letniej dziewczynie - Leonorze, która, choć jest córką znanego uczonego i wybitnej poetki, niemal całe dzieciństwo spędziła z dala od rodziców, dziko biegając po zapomnianych przez świat wrzosowiskach, wychowana przez babkę, która pieniądze wyrzuca do rzeki i przez służących Ilzę i Heinza, którzy miasto widzieli ostatni raz wieki temu. Leonora to bardzo uczuciowa dziewczyna, zachwyca się każdym kwiatkiem, każdym świergotem ptaszka, każdemu ufa, wszystkim się raduje, a każda niesprawiedliwość łamie jej niewinne serce. Babka Leonory - Klotylda, której życzeniem było wysłać wnuczkę do nauki, umiera, zostawiając ten kłopot Ilzie, która prędko zawozi nieokiełznaną dziewczynkę do miasta, do jej ojca Wilibalda i do pałacyku pana Eryka Claudiusa - bogatego mieszczanina. W jaki sposób to żywiołowe dziecko z wrzosowisk odnajdzie się na salonach, na dworze księżnej? Zamknięte w ciemnych murach skrywających nie jedną tajemnicę, otoczone przez ludzi wyrachowanych i przebiegłych? Czy znajdzie się ktoś kto skradnie jej serce i pokieruje nim we właściwą stronę?

Malwina jest bystra, dowcipna, wrażliwa i czujna. Ma 8 lat, fajnych rodziców, troskliwą babcię, szaloną ciotkę i... brata. Niespełna dwuletni Michał (pogardliwie zwany przez nią Drugim) nieustannie doprowadza ją do szału, zaskakując jednocześnie coraz częstszymi dowodami przywiązania i miłości. Malwina prowadzi pamiętnik, w którym dzieli się spostrzeżeniami dotyczącymi rodziny i przyjaciół, a także próbuje rozstrzygnąć – oddać brata w dobre ręce, czy może jednak zatrzymać i spróbować go choćby polubić?