Jan Brokken skupia się na bałtyckich duszach z trzech krajów – Litwy, Łotwy i Estonii. Kraje bałtyckie – bo tak zwykło się je ujmować po wspólną nazwą – łączy wiele podobieństw, między innymi kulturowych, historycznych, politycznych. I chociaż nazywanie ich mieszkańców bałtami jest tak naprawdę błędne, ze względu na to, że Estończycy, z etnograficznego punktu widzenia, wywodzą się z całkowicie innej grupy ludów, niż Litwini i Łotysze. Słusznie jednak Brokken zauważa, że ich dusze są do siebie tak podobne, ukształtowane przez tak zbliżone wydarzenia, tak samo tragiczne i trudne. Celem Jana Brokkena było ukazanie dwudziestu siedmiu historii ludzi, którym ta niełatwa historia stanęła na drodze życia. Każdy z rozdziałów „Bałtyckich Dusz” poświęcony jest innemu bałtyckiemu geniuszowi, a właściwie można powiedzieć rodzinie i otoczeniu, w którym ten geniusz dorastał i kształtował się. Brokken kroczy śladami m.in. filozofki Hanny Arendt, skrzypka Gidona Kremera, tancerza Michaiła Barysznikowa, wspomnianych już twórców oraz innych osób, które wywarły wielki wpływ na kraje bałtyckie i świat kultury daleko poza granicami ich ojczyzn. Autor przybliża też historie bohaterki litewskich protestów niepodległościowych Lorety Asanavičiute czy szpiega Hermana Simma, który wykradał estońskie sekrety i przekazywał Rosji.

Jego twarz brzmi znajomo. Ale tych historii jeszcze nikt nie słyszał. Piotr Gąsowski przez pięć lat pracowicie spisywał swoje wspomnienia, co komentuje z właściwym sobie lekko sardonicznym poczuciem humoru: no może trochę długo, ale to dlatego, że w przeciwieństwie do wielu kolegów robiłem to sam! Co go łączyło z Robinem Williamsem, jak skończyła się jego przygoda na planie filmu porno i czego dowiedział się o sobie od Gustawa Holoubka – o tym w biografii o tytule tak przewrotnym, jak prawdziwym.

Czy Napoleon na pewno przegrał pod Waterloo? Pytanie jest zasadne, biorąc pod uwagę, że nawet były premier Francji pisał o „jaśniejącej aurą zwycięstwa porażce Napoleona”. Owoce panowania cesarza do tej pory są dumą Francuzów, historycy nadal roztrząsają szczegóły jego życia, naukowcy biedzą się nad odkryciem przyczyny jego powodzenia i upadku – jeśli dopuszczamy możliwość upadku. Wszak Paryż do dziś zdobi jego łuk triumfalny, a w całej historii Francji darmo szukać drugiego imienia, które budziłoby taki szacunek i postrach zarazem. Wierność Napoleonowi urosła w XIX wiecznej Europie do rangi swoistej religii, czego znakomite odbicie widzimy w literaturze. Zwolennikiem cesarza był stendhalowski Julian Sorel, a na polskim gruncie – „ostatni romantyk” Ignacy Rzecki. Heroiczny mit Napoleona – osamotnionego geniusza-samorodka, żyjącego jak prosty żołnierz „nowego Chrystusa”, trwa do dziś. Stephen Clarke przestudiował dokładnie „francuską wersję” Waterloo – wspomnienia weteranów, powieści, opinie historyków, a nawet wypowiedzi współczesnych polityków. We właściwy sobie, nieco ironiczny sposób pokazał jedno – wielka bitwa bynajmniej nie była końcem cesarza. To książka-klucz do zrozumienia Francji i Francuzów.

Krew i burza. Historia z Dzikiego Zachodu Hamptona Sidesa to ponad pięćciuset stronicowa opowieść o tym, jak powstawały Stany i jak przybierały znany nam dzisiaj kształt. Boskie Przeznaczenie, idea rozszerzenia terytorium Stanów od oceanu do oceanu, posiadania całego kontynentu, podbicia zachodu, Nowego Meksyku i Kalifornii od momentu pojawienia się w umysłach ludzi, nie zniknęła dopóki wszystkie jej cele nie zostały zrealizowane. Wojna amerykańsko – meksykańska, pierwszy zbrojny konflikt Stanów Zjednoczonych jest głównym tematem, główną historią z Dzikiego Zachodu, którą autor chce nam opowiedzieć. Główną, ale nie jedyną. Sides perfekcyjnie wykorzystuje historię, żeby pokazać nam jak najwięcej z tamtego okresu. I owszem, wojna, opisy bitew, strategii wojskowych zajmują dużo miejsca w tej książce, to centralna oś opowieści. Ponad tym wszystkim mamy jednak spojrzenie ogólne, szerokie i z daleka. A co chyba najciekawsze – z drugiej strony mamy spojrzenie z bardzo bliska. Tracimy szeroką perspektywę dla korzyści patrzenia oczami jednostki. Hampton Sides stworzył fascynującą opowieść o początkach Stanów Zjednoczonych. Wziął pod uwagę każdy możliwy aspekt – Krew i burza to historia opowiedziana wielotorowo i wielowymiarowo, ale nie gubiąca wymiaru ludzkiego. To on tutaj ma największe znaczenie. Sides idealnie zarysował nam zmieniający się świat. Moment w dziejach Stanów, który opisał to zmiany – przejście od epoki prawdziwie dzikiego Zachodu do podbitego całego kontynentu i Indian zamkniętych w rezerwatach.

Nie pozwoliły, aby wojna zniszczyła ich marzenia. Wojna to z pozoru męska sprawa. Zmienia jednak kobiece losy równie mocno, jak męskie. Jak żyć w czasach, gdy własne wesele kończy się aresztowaniem przez gestapo, gdy tylko bliski poród wstrzymuje wykonanie wyroku śmierci, wykonanie zaś zadania wymaga nawiązania romansu z wrogiem? Jak zachować kobiecą wrażliwość, gdy wokół panuje okrucieństwo, przemoc i niesprawiedliwość? Gdy najmodniejszym dodatkiem staje się biało- czerwona opaska, a w torebce, obok szminki i lusterka, trzeba schować pistolet? Dziewczyny wojenne to zapierające dech w piersiach wojenne losy 11 kobiet m.in. Jadwigi Piłsudskiej (córki Marszałka Polski), Lidii Lwow (związanej z legendą AK - majorem ”Łupaszką”) i Haliny Wittig (odznaczonej medalem Sprawiedliwa wśród Narodów Świata)

Emigranci. Wyzwania wolności to druga książka autobiograficzna Stefana T. Meissnera, obejmująca powojenny okres jego życia. Autor wspomina czasy studenckie w Londynie, przenosiny do Nowego Świata, karierę w korporacji Ingersoll Rand oraz podróże na zachód USA, na dziewiczą północ Kanady, do tropikalnej Brazylii czy egzotycznych Indii. Przedstawia także własne wrażenia na temat zmian zachodzących w wolnej Polsce oraz przemyślenia związane z problemami i wyzwaniami, z którymi boryka się nasz kraj. Stefan Tadeusz Meissner urodził się 14 stycznia 1926 roku. W 1939 roku przeżył oblężenie Warszawy, a w czasie okupacji wstąpił do Armii Podziemnej. Uzyskał maturę na tajnych kompletach i zaczął studia na tajnej politechnice. Podczas Powstania Warszawskiego walczył w szeregach batalionu „Gurt”. Ranny, przeżył niewolę, po czym znalazł się w szeregach korpusu generała Andersa. W listopadzie 1946 roku ożenił się z „sanitariuszka Oleńką”, Aleksandrą Ursyn Niemcewicz, a pod koniec roku wraz z 2. Korpusem został ewakuowany z Włoch do Anglii. Rozpoczęte w okupowanej Warszawie studia kontynuował najpierw na Politechnice Mediolańskiej, a dyplom inżyniera uzyskał w 1951 roku w Londynie. W tym samym roku wyemigrował wraz z rodziną do Kanady, gdzie dostał pracę w międzynarodowym koncernie Ingersoll Rand. Stał się wybitnym specjalistą w dziedzinie zarządzania zakładami produkcyjnymi. Gdy Polska odzyskała niepodległość, wielokrotnie przyjeżdżał do rodzinnego kraju, by jako doradca-wolontariusz dzielić się z polskimi przedsiębiorcami doświadczeniem zawodowym. Swoje przeżycia wojenne opisał w książce Krzyknęli „Wolność!”.

Reportażysta i dokumentalista BBC o pasji, odwadze i spełnianiu marzeń! Jak to jest, znaleźć się na czubku figowca dusiciela na Borneo? Albo wisieć na linie w rynsztunku bojowym, aby sfilmować gniazdo harpii w Wenezueli? Albo wspinać się bez asekuracji w Kongu, żeby zobaczyć coś więcej niż słonie i goryle na dnie lasu? Albo spać w hamaku rozpiętym na wierzchołku eukaliptusa w Australii, ponad osiemdziesiąt metrów nad ziemią? Dla Jamesa Aldreda wspinaczka po drzewach jest nie tylko profesją i źródłem utrzymania, ale i ogromną życiową pasją. Dorastał na skraju New Forest w południowej Anglii i już od wczesnego dzieciństwa uwielbiał przyrodę, szczególnie drzewa. Nic więc dziwnego, że zajął się arborystyką, a potem fotografią i filmem przyrodniczym, dołączając między innymi do ekip realizatorskich Davida Attenborough. Wspomnienia Aldreda znakomicie oddają głęboką miłość do dzikiej i nieokiełznanej przyrody.

"Wspomnienia osobiste z epoki wielkich przemian" zostały podzielone na dwie części i wydane w dwóch tomach.Pierwszy - "Na Kresach - czas pokoju i wojny" - to wspomnienia z międzywojennego dwudziestolecia na polskich Kresach północno-wschodnich i w dużej mierze tam spędzonych lat okupacji, konspiracji i partyzantki.

Wspomnienia ze studiów w Krakowie i zaangażowanej pracy zawodowej na Śląsku - głównie w służbie rozwoju i efektywności górnictwa węgla kamiennego. Specyfikę tego tomu dopełniają - wydzielone w odrębnych podrozdziałach - obszerne wspomnienia z życia prywatnego, z „sentymentalnych” wypraw na Kresy oraz turystyki realizowanej w kraju i „szerokim świecie”

Zaskakująca prawda o zwierzętach to genialna opowieść o świecie przyrody. W rolach głównych występują tu między innymi chore z miłości hipopotamy, naćpane leniwce i żaby w pantalonach z tafty. Rzymianie opisywali hipopotama jako ziejącego ogniem konia rzecznego, który pocił się krwią. Zianie ogniem było oczywiście czystą fantazją, natomiast krwawy pot – czyli czerwoną wydzielinę sączącą się z jego skóry – rzeczywiście mogli widzieć i skojarzyli to zjawisko ze starodawną sztuką upuszczania krwi.Historia obfituje w podobne opowieści o zwierzętach, wymyślone przez najinteligentniejszych i najbardziej wpływowych ludzi, począwszy od Arystotelesa aż po Disneya. Oglądając filmik o baraszkujących małych pandach czy zdjęcia pingwinów „trzymających się za ręce”, często dokonujemy projekcji własnych wartości na zwierzęta – niewinności, wstrzemięźliwości, pracowitości. I wolimy nie myśleć o tym, że łosie są pijakami, a pingwiny notorycznymi cudzołożnikami. W Zaskakującej prawdzie o zwierzętach zoolog Lucy Cook obnaża wiele mitów – że węgorze powstają z piasku, jaskółki hibernują pod wodą, a niedźwiedzice rodzą bezkształtne bryłki, z których potem wylizują kształt misia – dowodząc, że legendy, które tworzymy, ujawniają zdumiewająco wiele o nas samych.Ludzie udali się na Księżyc i odkryli bozon Higgsa, ale jeśli chodzi o zrozumienie zwierząt, wciąż mamy przed sobą długą drogę. Lucy Cooke zabiera nas w podróż po świecie, by pokazać nam ciekawostki w rodzaju kolumbijskiego kastratora hipopotamów czy chińskiego handlarza porno pandy - wszystko po to, aby odkryć tajemnice i często zabawne lub dziwne przyzwyczajenia przedstawicieli królestwa zwierząt.