O Dywizjonie 303 powstało wiele książek. Bohaterstwo polskich pilotów w bitwie o Anglię jest powszechnie znane. Jednak ta pozycja jest wyjątkowa. Autor, zafascynowany niezwykłymi charakterami pilotów, którzy jeszcze przed wojną wykazywali się brawurą graniczącą z szaleństwem (słynne przelatywanie myśliwcem pod warszawskimi mostami), skupia się właśnie na ich niewiarygodnie kolorowych życiorysach. Niewyczerpana fantazja, witalność, życie na krawędzi, potrzeba adrenaliny, która niektórych po wojnie sprowadziła na manowce. „Życie? – pytał z zadumą jeden z pilotów. – Mierzyło się je na dni i godziny, a czasem na minuty. Człowiek upijał się jego czarem, ekscytował tempem i intensywnością”.

Janusz Ekles próbuje odpowiedzieć na pytanie, jaka demokracja jest potrzebna Polsce po upadku systemu komunistycznego. Punkt wyjścia jego rozważań stanowi określenie i wskazanie historycznych źródeł dwóch ważnych negatywnych stron polskiego życia publicznego lat dziewięćdziesiątych – są nimi bierność polityczna społeczeństwa i brak elity politycznej. W trzecim rozdziale autor definiuje największe zagrożenia polskiej państwowości i ustroju, jakimi są według niego: próba powrotu do anachronicznej koncepcji państwa-dysponenta i ideologizacja życia politycznego (partie oparte na formule ideologicznej). Wreszcie ostatnia część pracy rysuje zarysy programu pozytywnego: uchwalenie Konstytucji, która stworzyłaby zręby ustroju państwa-gwaranta, opartego na zasadzie równowagi i prawnego uregulowania stosunków między trzema podmiotami: państwem, obywatelami i publiczną władzą.

Człowiek tajemnica. Listów nie pisał. Dzienników nie prowadził. Mruk. Miły. Uśmiechnięty. Osobny – tak o nim mówili. Większość tego, co wiemy o Krzysztofie Komedzie, pochodzi ze wspomnień jego żony. Często sprzecznych z tym, co pamiętają inni. Agnieszka Osiecka pisała, że gdy grał na fortepianie, jego dłonie opowiadały „małe, kameralne historie o niebie dla dwojga osób”. Ale jego życie taką historią nie było. By poznać prawdę o jednym z najwybitniejszych polskich muzyków, którego kołysankę z „Dziecka Rosemary” nucił cały świat, Magdalena Grzebałkowska odwiedza między innymi państwa skandynawskie, Rosję i Stany Zjednoczone. Dociera do ostatniego żyjącego świadka tragicznego upadku ze skarpy sprzed pięćdziesięciu lat i jako pierwsza przedstawia jego wersję wydarzeń. Odkrywa osobiste życie polskiego jazzu – Komedy i środowiska, w którym się obracał: od barwnego życia Piwnicy pod Baranami i narodzin warszawskiego Jazz Jamboree aż po Los Angeles tuż po lecie miłości. Poznaje historie ludzi, którzy dla muzyki porzucali pracę, dzieci, dostatnie życie. To poruszający portret pokolenia, dla którego jazz był najpiękniejszą – i często jedyną – namiastką wolności.

W niniejszej książce, prezentującej dzieje polityki polskiej od XV wieku do I rozbioru, gros rozważań koncentruje się wokół istoty, specyfiki i fenomenu demokracji staropolskiej. Godna podkreślenia jest niekonwencjonalna interpretacja wielu zjawisk i faktów historycznych, często odmienna od istniejącej w historiografii. Publikacja stanowi próbę nowego, niejednokrotnie kontrowersyjnego ujęcia węzłowych kwestii, wspartego jednakże poszerzoną bazą faktograficzną. Refleksje nad przyczynami świetności i upadku I Rzeczypospolitej cechuje silne eksponowanie związków zachodzących między polityką wewnętrzną a zagraniczną.

Od „Daj, ać ja pobruszę...” do „No to frugo”. Najbardziej błyskotliwy specjalista od polszczyzny o pięćsetce najbłyskotliwszych, najniezwyklejszych, najważniejszych polskich zdań. Jerzy Bralczyk nie tylko zebrał zdania, które najsilniej istnieją w świadomości Polaków, ale też z ich pomocą stworzył niezwykłą opowieść o polskiej mentalności, która odbija się w tym, jak mówimy na co dzień i od święta. Są tu literackie cytaty (z Mickiewicza, Sienkiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Konopnickiej, Tuwima, Kofty, Osieckiej i Młynarskiego), zdania wielkich Polaków (od Jagiełły i „Mieczów ci u nas dostatek...” do „Czuj się odwołany” Wałęsy), codzienne powiedzenia, zawołania kibiców i reklamowe hasła, które zrobiły zawrotną karierę w języku potocznym. Każde z nich opatrzone brawurowym, ale też wnikliwym komentarzem opowiadającym o genezie i zmiennych losach najsłynniejszych polskich zdań.