Baltimore, 1849. Edgar Allan Poe został pochowany w nieoznaczonym grobie. Społeczność, prasa, a nawet rodzina i przyjaciele zmarłego godzą się z opinią, że Poe był drugorzędnym pisarzem, którego – jako pijaka – spotkał haniebny koniec. Wszyscy zdają się wierzyć w taką wersję wydarzeń – z wyjątkiem młodego prawnika z Baltimore, Quentina Clarka, oddanego miłośnika talentu poety. Chcąc ocalić od zapomnienia postać Poego i rozwikłać zagadkę jego śmierci, mężczyzna ryzykuje swoją karierę i reputację i rozpoczyna niezwykłą podróż. Młody prawnik szybko odkrywa, że ostatnie dni poety owiane są tajemnicą, a policja uparcie ignoruje sprawę. W miarę postępów prywatnego śledztwa wikła się w sieć złowrogich machinacji, rozsnutą przez tajnych agentów, piękną morderczynię i skorumpowanych handlarzy niewolników... A kiedy jego własna przyszłość zawisa na włosku, Clark uświadamia sobie, że jedynym sposobem ocalenia jest uwolnienie się od losów Poego.

Glorenda Waciak, „przedsiębiorczyni, krytyczka i ofiara kapitalizmu, konsultantka strategii lizbońskiej, grupy wyszehradzkiej i kuchni wadowickiej”, walczy z urzędowymi absurdami i z najazdem mediów, jej córka Blandi ćwiczy się w fantomatycznym prowadzeniu działu promocji wirtualnego i fikcyjnego banku i w trudnych romansach, przebywająca na misji charytatywnej w Dżamijabadzie, stolicy Strychu Świata siostra Perfekta bierze udział w śledztwie w sprawie nocnego incydentu prowadzonym przez generała Zakrupę, przy okazji konfrontując się z propozycją matrymonialną złożoną jej przez „dowódcę tego wszystkiego” i kolekcjonera żon, Harszida Ben Alego, po tatrzańskich szlakach biega prezydent w asyście swych sobowtórów, a reżyser Rafał Skorecki próbuje zrealizować swój wymarzony film, w czym przeszkadzają mu rozmaite ideologiczne frakcje... W „Na strychu świata”, nowej powieści wybitnego prozaika Piotra Wojciechowskiego nie ma takiego scenariusza, który nie mógłby się zrealizować. Tajne służby większych i mniejszych mocarstw, zakonnice, żołnierze, oficerowie i generałowie wojsk, muzułmanie, celebryci, artyści – oni wszyscy są bohaterami jego nowej, szalonej opowieści. W rozpiętej między fantasmagorycznymi krajami arabskimi, a równie fantasmagoryczną krainą z grubsza przypominającą Polskę, dzieją się rzeczy kompletnie absurdalne.

Pasjonująca opowieść o dojrzewaniu z PRL-em w tle. Krzysztof ma osiem lat, gdy zaczyna się jego wieloletnia przyjaźń z Bogusiem, którego ojciec jest wysoko postawionym działaczem partyjnym. Chłopiec jeszcze nie wie, co właściwie oznacza termin „partyjna szycha”, ale starszy od niego o dwa lata kolega, któremu pozycja ojca daje poczucie wyjątkowości i bezkarności, staje się dla niego mentorem i przewodnikiem w drodze do dorosłości. Choć ta droga często wiedzie przez niebezpieczne manowce, a przyjaciel zaczyna jawić się niczym osobisty diabeł kusiciel. Ale gdzie diabeł, tam musi być i anioł stróż. Już wkrótce pojawi się on w życiu Krzysztofa pod postacią kobiety... „Pomysł użycia obrzędu religijnego wobec zwierzaka napełnił mnie uczuciem zabobonnego strachu. Kościół i Bóg byli tak wielcy i przerażający, że myśl o chrzczeniu psa napawała trwogą, jednak bałem się sprzeciwić, dlatego tylko w myślach krzyczałem: „Panie Boże, wybacz mi!”. Bogdan, widząc moje niezdecydowanie, na swój sposób objaśnił tę koncepcję: – Wiesz, gdy go ochrzcimy, to jak zdechnie czy coś mu się stanie, pójdzie do takiego psiego nieba. Przecież sam mówiłeś, że boisz się oglądać gołe baby, bo Pan Bóg pośle cię do piekła. To co myślisz, że ten twój Bóg tylko ludzi wrzuca do piekła? Zapewne psy też tam idą. Przecież są dobre psy i złe psy. A my po kościelnemu polejemy go wodą, pomodlimy się nad nim i będzie dobry pies. No nie? Nie odpowiedziałem, kiwnąłem jedynie głową na znak zgody.”

Czwarta klasa to dla Oskara i jego przyjaciela Jeremiego zupełnie nowy rozdział w życiu. Trzeba zacząć wszystko od początku. No prawie wszystko, bo przecież to, co najważniejsze, czyli przyjaźń, zostaje. Przynajmniej tak się im obu wydaje. Pewnego dnia Oskar wpada w kłopoty i decyduje się ukryć to przed Jeremim. To jego wielki SEKRET. Gdzie kończy się tajemnica i zaczyna kłamstwo? Czy dobrze jest nie mówić prawdy bliskim, zwłaszcza gdy jest się samemu w niebezpieczeństwie? Mój kumpel Jeremi to ciepła, pełna humoru opowieść o tym, co w bliskich relacjach jest najważniejsze. Nie tylko dla chłopców.

Pełna pasji i werwy książka historyczna o jednym z najważniejszych wydarzeń powstania listopadowego – bitwie pod Grochowem. Autor pokazuje prawdziwe oblicze wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831. Z nieprzeciętną wiedzą i dokładnością odtwarza kontekst historyczny, przebieg bitwy i stojące za nim decyzje. Poświęca też uwagę bohaterskim czynom pojedynczych żołnierzy i całych jednostek wojskowych, nie zapominając o ludzkim wymiarze bitwy.Ostre, realistyczne spojrzenie, błyskotliwa polemika z dotychczasowymi analizami, sięgnięcie do słabo znanych źródeł – wszystko to sprawia, że ta książka porwie każdego, kto choć trochę interesuje się historią.

Wspomnienia stanowią ważny element historii. Dzięki nim suche fakty i daty zmieniają się we wzruszające historie, a czytelnik może przeżywać emocje świadków ważnych wydarzeń. Do takiej podróży w czasie zaprasza nas Bogumił Żórawski w swojej książce. Przenosi nas ona w pierwszą połowę XX wieku: czas rodzinnych autorytetów, pieśni patriotycznych, powstańczej Warszawy i tragedii jej mieszkańców. Autor, a jednocześnie bohater opisywanych wydarzeń, wraca we wspomnieniach do młodości i pozwala czytelnikowi zanurzyć się w opowieści o II wojnie światowej. Historii strasznej i okrutnej, ale prawdziwej.

Latem 1903 roku przez Nowy Jork przetacza się fala zbrodni. Porywane są dzieci włoskich imigrantów, giną dziesiątki niewinnych ludzi. Niejedna kamienica zostaje zniszczona w wybuchu bomby. Sklepikarze, robotnicy, senatorowie, bogacze i dostojne damy otrzymują listy z pogróżkami. Sprawcy wydają się niewidzialni, lecz wszechobecni. W mieście, a potem w całym kraju, zaczyna się szerzyć panika. W obronie zwykłych Amerykanów przed bezprawiem spod znaku Czarnej Ręki staje policjant Joseph Petrosino, nazywany „włoskim Sherlockiem Holmesem”, słynący z zawziętości, talentu detektywistycznego i doskonałych przebrań. Wraz ze swym włoskim oddziałem pracuje niestrudzenie, by rozbić tajne stowarzyszenie gangów, nim narastający lęk przed imigrantami doprowadzi do katastrofy. Jaką cenę zapłaci za swoje śledztwo? Czarna Ręka to frapujący obraz początków amerykańskiej mafii, wartka opowieść o zbrodni, strachu, poświęceniu i honorze w Ameryce u progu XX stulecia, napisana przez mistrza literatury faktu.

Timor Wschodni od XVI wieku był portugalską kolonią. Kiedy w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku Portugalczycy opuścili wyspę, wkroczyły na nią indonezyjskie wojska. Okupowały ją przez ponad dwadzieścia lat; w tym czasie śmierć poniosło około dwustu tysięcy mieszkańców. Choć od kilkunastu lat Timor Wschodni jest niepodległy, sytuacja wewnętrzna jest wciąż niestabilna, a przemoc i ubóstwo dotykają większość jego mieszkańców. Mateusz Janiszewski pracował w Timorze Wschodnim jako lekarz wolontariusz. Owocem jego pobytu na wyspie jest Dom nad rzeką Loes, książka tajemnicza i pełna niepokoju. Timor w jego oczach to kraj, który mimo niedawno odzyskanej niepodległości wciąż pozostaje zniewolony – z proindonezyjskimi politykami walczy słaba opozycja, stacjonujące na wyspie wojska ONZ nie umieją zapobiec częstym zamieszkom, a europejskie organizacje humanitarne dbają głównie o własne interesy. Prawdziwy Timor można zobaczyć dopiero, gdy spojrzy się komuś w oczy, w klinice, opatrując rany uczestników walk ulicznych, obserwując skomplikowane relacje międzyludzkie, przyglądając się starym, animistycznym rytuałom odprawianym nad chorymi. Bo Timor to nie tylko kraj pełen przemocy i cierpienia.

Omar Yussef, sympatyczny nauczyciel historii z Betlejem, nieoczekiwanie staje się detektywem. On jeden ma odwagę stanąć w obronie swego przyjaciela Georgea, Palestyńczyka, niesłusznie skazanego za kolaborację z Izraelczykami. Prywatne śledztwo zatacza coraz szersze kręgi i wiąże się z morderstwem byłej uczennicy Yussefa, Louali, oraz jej męża, młodego żołnierza. Autor, amerykański dziennikarz, ze szczegółami opisuje tamtejszą codzienność, nie mniej ciekawą od świetnie skonstruowanej intrygi.

Kompendium dla niewidomych, jak i osób zainteresowanych tą tematyką.