32-letni Russell Green ma wszystko: wspaniałą żonę, uroczą 6-letnią córkę, prestiżową posadę dyrektora reklamy w dużej firmie oraz wygodny dom w Charlotte. Jego życie przypomina piękny sen, a szczęście skupia się wokół jego miłości, Vivian. Ale na lśniącej powierzchni idealnej bańki mydlanej zaczynają pojawiać się rysy… Ku rozpaczy i zaskoczeniu Russa, jego życie niespodziewanie wywraca się do góry nogami. W ciągu kilku miesięcy traci żonę i pracę. Musi zająć się córką i zaadaptować się do nowej rzeczywistości. Przyjdzie mu zmierzyć się z nieznanym, pokonać własne słabości, sięgnąć po umiejętności, z których nigdy nie korzystał. Czeka go wielki emocjonalny test, ale też… niespodziewana nagroda.

Laureat Nagrody Pulitzera. Kwiecień 1975, ogarnięty chaosem Sajgon, ostatnie chwile przed wkroczeniem oddziałów Północy. Generał armii południowowietnamskiej popija whisky w swojej willi i z pomocą zaufanego kapitana sporządza listę tych, którym będzie dane wejść na pokład ostatniego samolotu odlatującego z kraju. Generał i jego rodacy zaczynają nowe życie w Los Angeles, nie zdając sobie sprawy, że są obserwowani: kapitan, narrator opowieści, okazuje się podwójnym agentem. „Jestem szpiegiem, śpiochem, kretem, człowiekiem o dwóch twarzach” – Sympatyk, jak sam o sobie mówi, jest synem Wietnamki i Francuza; po ukończeniu amerykańskiego uniwersytetu wrócił do Wietnamu, by walczyć za sprawę komunizmu. Jeszcze długo po upadku Sajgonu będzie donosić swoim mocodawcom z Wietkongu o każdym ruchu generała. Kiedy jednak jego lojalność zostanie zakwestionowana, zrobi coś, co będzie go prześladować do końca życia.

„Farerskie kadry” to swoisty przewodnik po Wyspach Owczych. Nie znajdziemy w nim co prawda adresów hoteli czy restauracji, ale poznamy to co farerskie i to ze źródła, niemal od środka. Wyspy to ogromna pasja autora, odwiedzał je już kilka razy, bacznie przyglądał się Farerom i ich niezwykłemu otoczeniu. Badał również historię tego miejsca i jego złożoną sytuację polityczną. Poznał sztukę, w tym muzykę, od której rozpoczęła się jego fascynacja tym rejonem. W swojej książce opowiedział czytelnikom o legendach i faktach, wskazał ciekawostki językowe czy te powiązane z polskością, ale także nie stronił od tematów trudnych jak problem pedofilii czy polowania na grindwale.

"O McCartneyu jego słowami - wyjątkowa biografia Sir Paula" - a właściwie zbiór przeredagowanych wywiadów Paula du Noyer z McCartneyem z wielu lat. "W 1989 roku londyńskie biuro Paula McCartneya skontaktowało się z młodym dziennikarzem i zaprosiło go do przeprowadzenia wywiadu ze słynnym muzykiem. Obaj panowie spotykali się już przedtem i zawsze świetnie się rozumieli. W kolejnych latach Paul Du Noyer spotykał się, rozmawiał i współpracował blisko z Paulem McCartneyem. Ich konwersacja obejmowała rozmaite tematy, między innymi życie i muzykę w okresie działalności McCartneya w The Beatles, a potem Wings, a także jego prywatne opinie na temat Johna Lennona i ukochanej żony Lindy. Du Noyer rozmawiał z McCartneyem w ciągu ostatnich 35 lat wiele razy – z pewnością dużo częściej niż jakikolwiek inny dziennikarz. McCartney w rozmowach, książka napisana z błogosławieństwem samego Paula, jest zwieńczeniem długiej znajomości dziennikarza z eks- Beatlesem. Czerpie ona ze wspomnianych rozmów, łącząc najskrytsze wyznania McCartneya ze spostrzeżeniami Du Noyera. Dzięki temu autorowi udało się nakreślić wierny literacki portret, obejmujący całą muzyczną karierę jego rozmówcy. Oto Paul McCartney, o jakim nigdy dotąd nie czytaliście."

W przyjemny sposób znany reżyser przedstawia kulisy powstawania swoich filmów,kreuje obraz swojej rodziny. Można znaleźć ciekawostki ze świata filmu. Felieton okazuje się ciekawą formą na wspomnienia. Bez zbędnego odsłaniania szczegółów ze swojego życia autor przedstawia ciekawe wydarzenia związane ze swoim życiem. Da się zauważyć,że autor to reżyser i scenarzysta niektóre fragmenty to wręcz gotowe sceny filmowe. Sporą zaletą jest to ,że zawsze można wrócić do wybranego felietonu.

Kontynuacja światowego bestsellera „Kot Bob i ja” – ciąg dalszy prawdziwej historii niezwykłego rudego kota i jego człowieka. Od dnia gdy James Bowen, muzyk uliczny i były narkoman, znalazł bezdomnego rudego kota skulonego na wycieraczce, minęło trochę czasu. Dwaj przyjaciele nadal żyją na marginesie społeczeństwa, doświadczając niechęci, pogardy, a nawet przemocy. Wkrótce jednak ręka w rękę czy raczej łapa w łapę będą musieli się zmierzyć z zupełnie nowym wyzwaniem. Jak sobie poradzą ze zdumiewającą odmianą losu, kiedy James otrzyma propozycję napisania książki? Poruszająca opowieść o tym, że każdy z nas dostaje od życia drugą, trzecią, a nawet czwartą szansę. Wystarczy tylko jednej z nich nie zmarnować…

Niesamowity literacki fresk rozpisany na chór postaci, których losy układają się w wielobarwną i głęboką opowieść o mieście, świecie, historii i… człowieku. Powieściowy debiut Carlosa Fuentesa, który stanowi nie tylko początek jego literackiej drogi, ale też jeden z jej szczytowych momentów. Uznanie dla Krainy było – i jest – tak wielkie, że można by zaryzykować tezę, iż gdyby meksykański pisarz nic już więcej nie napisał i tak zdobyłby miejsce w podręcznikach historii literatury hispanoamerykańskiej.

Trwa wojna w Wietnamie. Tom Swanson po kłótni z dziewczyną podejmuje nieprzemyślaną decyzję o wyruszeniu na front. Młody student Uniwersytetu Harvarda szybko przekonuje się, że ideały walki za ojczyznę nijak mają się do brutalnej rzeczywistości. Tytuł jest hołdem złożonym żołnierzom 173 Brygady Powietrznodesantowej walczącym podczas wojny w Wietnamie. Książka przedstawia zmagania spadochroniarzy podczas newralgicznego okresu dla jednostki, jakim był z całą pewnością rok 1967. Historia oglądana oczami żołnierzy z kompanii Charlie przenosi nas stopniowo do podmokłych i bagnistych terenów Wietnamu Południowego oraz wilgotnej, parnej dżungli, pełnej czekających tam niebezpieczeństw. Młodzi ludzie, walcząc ze swoimi słabościami, doświadczając wszystkich okropieństw machiny wojennej, próbują nie zatracić człowieczeństwa. Powieść ukazuje codzienność i horror wojny z perspektywy frontowego żołnierza. Bohaterowie sami o sobie mówią, że są „straconym pokoleniem” – pokoleniem za młodym, aby umierać, przechodzącym okrutny proces dehumanizacji człowieka, który sprawia, że zmieniają się w maszyny do zabijania.

Książka jest pisana współczesną gwarą warszawską, czyli taką która ewoluowała od Kośmińskiego do dziś. Autor żongluje słowem po mistrzowsku dla opowiadania historii, budowania klimatu i pokazywania obrazu, a to ważne bo tekst jest bardzo obrazowy, sceny wyraźnie widać podczas czytania. Jeśli chodzi o treść, fabułę, bohaterów to jeśli ktoś lubi klimaty Wiecha, Grzesiuka, Chmielewskiej, Makuszyńskiego to będzie strzał w dziesiątkę. Autor informuje, że książka oparta jest o prawdziwe zdarzenia, rozmowy czy sytuacje.

Bardzo rzetelny, wielowymiarowy reportaż o wierzeniach, obrzędach mieszkańców Syberii.Jacek Hugo-Bader, reporter, który od trzydziestu lat opisuje upadek imperium sowieckiego. Bierze się tylko za to, co sobie sam wymyśli i zorganizuje, i zawsze jakoś udaje mu się, żeby jego marzenia nie pozostały marzeniami. Od trzynastu lat marzył o szamańskim temacie – ale się go bał. Przeczytajcie, a dowiecie się czego było się bać. To najbardziej niezwykła podróż w jego życiu. A żeby niezwykła była do samego końca, książkę tę wydał zupełnie sam. Nie licząc błogosławieństwa szamanki Ałtany, szamanów Ondara, Kułana i Andrieja Pawłowa.