W ręce historyka sztuki Teo Zakharakisa trafia tajemniczy starożytny manuskrypt. Idąc jego tropem, naukowiec wraca po wielu latach emigracji do rodzinnego Stambułu, by szukać w nim owianej legendą Bramy Judaszowców. Jego losy splotą się niebawem z losami trojga ludzi. Jedną z nich jest młoda dziewczyna Derin, dociekająca, w jakich naprawdę okolicznościach zginął jej ojciec, prominentny polityk. Drugą – kobieta w średnim wieku, która utraciła ukochanego mężczyznę oraz syna. Trzecią – młody mężczyzna z nizin społecznych. Skomplikowane ścieżki życia bohaterów przecinają się po wielekroć, a ich osobiste doświadczenia splecione są ściśle z przeszłością i teraźniejszością miasta. Powieść W cieniu judaszowców opowiada o przyjaźni, lojalności i miłości, historia splata się w niej z teraźniejszością. Autorka opisuje problemy społeczne panujące w Turcji i działalność lewicowych ekstremistów. Ukazuje, jak dyskryminowani ludzie próbują bronić swej godności i w imię ideałów gotowi są nawet oddać życie.

Agentka specjalna FBI Zoe Spencer wykorzystuje szczątki szkieletów do odtworzenia twarzy ofiar morderstw za pomocą rzeźby. Jest to proces zarówno naukowy, jak i wymagający ogromnej wrażliwości i intymności; Spencer przywiązuje się do identyfikowanych przez siebie osób i bardzo pragnie odnaleźć ich zabójców. W najnowszej sprawie Zoe odtwarza popiersie młodej dziewczyny, zamordowanej blisko dwie dekady wcześniej. Jedyne, czego pragnie teraz agentka, to opowiedzieć historię tej młodej kobiety i doprowadzić jej zabójcę przed oblicze wymiaru sprawiedliwości. Zoe jedzie do rodzinnego miasta ofiary i pracuje nad sprawą z detektywem Vaughanem, z którym łączył ją kiedyś przelotny romans. Gdy zaczynają analizować wszystkie wątki, okazuje się, że ktoś nadal poluje na kobiety. Giną kolejne ofiary, czas ucieka. Czy Spencer i Vaughanowi uda się powstrzymać szaleńca?

Książka kierowana do osób z nadwagą, oraz otyłych. Pokazuje zagrożenia wynikające z tej choroby, oraz metody zrzucenia wagi. Napisana przez dr Monikę Stołyhwo-Gofron, specjalistkę w leczenia osób z nadwagą i otyłością, oraz Agnieszkę Radzikowską - praktyka odchudzania.

Wśród lektur na temat autyzmu szczególne miejsce zajmują książki napisane przez rodziców. Na polskim rynku wydawniczym wciąż jest to bardzo rzadki rodzaj publikacji, a ma on ogromną wartość. Z tym większym zadowoleniem należy więc przyjąć książkę Anny Niklewskiej: poruszającą, szczerą, piękną opowieść matki o życiu i rozwoju Oli, dorosłej już dzisiaj kobiety z autyzmem. Jest to historia poszukiwania drogi do własnego dziecka, coraz lepszego rozumienia jego potrzeb oraz budowania silnej, opartej na zaufaniu i bliskości więzi. (fragment recenzji prof. dr hab. Ewy Pisuli)

Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Kryminał sensacja Thriller. Rok po tym, jak w wypadku ginie jedna z bliźniaczek jednojajowych, Lydia, Angus i Sarah Moorcroft przeprowadzają się na maleńką szkocką wysepkę, którą Angus odziedziczył po babci. Liczą na to, że będą mogli tam podnieść się z traumy. Jednak gdy ich żyjąca córka, Kirstie, twierdzi, że pomylili jej tożsamość – i że w rzeczywistości jest Lydią – koszmar powraca. Zbliża się zima i Angus jest zmuszony opuścić wyspę, by podjąć pracę. Sarah czuje się odizolowana, a Kirstie (a może to Lydia) staje się coraz bardziej niespokojna. Gdy potężny sztorm odcina od świata Sarę i jej córeczkę, zmuszone są stawić czoła temu, co naprawdę wydarzyło się tamtego feralnego dnia.

Beniamin wraz z rodzicami mieszka w górniczej wiosce, gdzie jego ojciec zostaje lekarzem. Słaby kontakt z rodzicami będącymi w kryzysie małżeńskim powoduje, że zaczyna wchodzić w towarzystwo górniczych dzieci. Negatywne nastawienie matki do mieszkańców, nie będących rodowitymi Walijczykami powoduje, pogłębianie kryzysu i w końcu wyjazd z synem od męża. Sprowadzenie w tym czasie przez męża do domu jednego z kolegów Beniamina, Clema, biednego, ale butnego chłopaka powoduje lawinę wydarzeń, na które nikt z nich nie był przygotowany.

Zmysłowa opowieść o sile miłości, która daje nowe życie. Ona - zadeklarowana agnostyczka i niezależna singielka z wielkiego miasta, nieświadoma swej historii i tożsamości. On - naukowiec przywiązany do rodziny, religii i konserwatywnych wartości. Jedno krótkie spotkanie w strugach wiosennego deszczu styka ze sobą ich tak odmienne światy. Ten niespodziewany moment zapoczątkowuje historię, która mogłaby wydarzyć się w każdym miejscu na świecie, ale w otoczeniu kaszubskiej przyrody i na tle kaszubskich obyczajów przeradza się w autentyczną opowieść o tym, co ludzi różni i o tym, co ich łączy. O ludzkich tęsknotach, namiętnościach i pragnieniach. Daria Kaszubowska - znawczyni, miłośniczka i propagatorka języka oraz kultury swej małej ojczyzny - zaprasza czytelników w niezwykłą podróż do świata wartości, dzięki którym Kamila i Bruno mogą odkryć, czym są prawdziwa miłość, małżeństwo i otwartość na życie. Autorka proponuje nam barwną, przeplataną językiem kaszubskim powieść o wyjątkowym miejscu i wyjątkowych ludziach, którzy pielęgnując swoje obyczaje i język, pracują, kochają się i spierają o to, co najważniejsze. Ich losy tworzą nową historię kaszubskich rodzin i całej społeczności. Trzeba ją poznać!

Gdy Alice Love odzyskuje przytomność po wypadku, jej pierwsza myśl to: „Czy nic się nie stało dziecku?” Wydaje się jej, że ma 29 lat, niedawno wzięła ślub z mężczyzną, którego kocha do szaleństwa, i jest z nim w ciąży. Kompletnie nie pamięta ostatniej dekady swojego życia: w rzeczywistości dobiega czterdziestki, jest matką trójki dzieci i właśnie się rozwodzi. Co gorsza, zupełnie nie rozumie (ani nawet nie lubi) osoby, którą się stała. Nie pamięta, jak z beztroskiej i trochę nieśmiałej dziewczyny stała się dziarską panią domu otoczoną wianuszkiem irytujących koleżanek. Nie wie, czemu jej ukochana siostra już z nią nie rozmawia, a własny mąż jej nienawidzi. Nie ma też pojęcia, kim jest tajemnicza Gina, o której wszyscy boją się wspomnieć… Czy to przez nią rozpadło się małżeństwo Love’ów? Dlaczego Alice odczuwa niepokój z powodu kobiety, której nawet nie pamięta? Czy w końcu odzyska wspomnienia i zrozumie nową siebie? I czy odzyska – miłość?

Jorgen to człowiek sukcesu - pracuje w wydawnictwie, do którego sprowadza niszowych pisarzy z Europy Wschodniej. Jest głową rodziny - jego żona jest artystką, dwie córki stanowią przedmiot dumy ojca. Piękne, mądre, posłuszne. Aż wszystko nie staje na głowie. Traci pracę, bo nie nadąża za zmianami. Żona odchodzi do miłości z dzieciństwa, Ibi (jedna z córek) zostaje przyłapana na czymś, co trudno jej ojcu wybaczyć, jednak to ona czuje się skrzywdzona i postanawia w ramach protestu wyprowadzić się z domu. Jorgen zostaje z Tirzą. Jego oczkiem w głowie. Jego słoneczną księżniczką. Wiecznie małą dziewczynką, której dał całą miłość i zaangażowanie. Dla której zawsze był, jeśli go potrzebowała i dla której znikał, jeśli tego chciała. Dla której tolerował wszystko i wszystkich, żeby ona kochała go choć w jakimś stopniu tak bardzo, jak on kochał ją. W tej powieści ilość smutnych wydarzeń pociągających za sobą kolejne zatrważa. Mimo to książka nie wydaje się przygnębiająca i jest jedną z tych, które trudno odłożyć. Grunberg stworzył świetny obraz rozpadającej się rodziny, której się wydaje, że wszystko jest w porządku. Ludzi, którzy mieszkają ze sobą, ale nie tworzą relacji. Ludzi, którzy od początku się rozmijali, a z biegiem lat ten rozjazd był tylko coraz szerszy.„Tirza” jest najbardziej znaną książką Grunberga, wielokrotnie nagradzaną, uhonorowaną między innymi nagrodami: holenderską Libris i belgijską Złotą Sową. Została przetłumaczona na 21 języków. W 2010 roku holenderskie środowisko literackie uznało „Tirzę” w badaniach tygodnika „De Groene Amsterdammer” za jedną z najważniejszych powieści XXI wieku.