Sędziwa Hinduska, Anahita Chaval, w dniu swoich setnych urodzin, przekazuje prawnukowi manuskrypt, w którym opisała historię swojego życia. Młody Ari Malik, skoncentrowany na pracy i karierze, chowa babcine opowieści do szuflady. Po latach, spełniony w życiu zawodowym, ale rozczarowany swoim życiem osobistym, sięga po wspomnienia Anahity. Podążając tropami tajemnic przeszłości trafia z upalnych kolorowych Indii do ponurej i mrocznej rezydencji Astbury w angielskim hrabstwie Devon. Tam poznaje jej tajemniczego właściciela i … gwiazdę filmową z Hollywood. Mroczne sekrety, które kładą się cieniem na historii szlachetnego rodu Astbury, połączą ich losy. „Róża północy”, to książka o skomplikowanej współzależności ludzkich losów, potędze przekazywanego z pokolenia na pokolenie niezwykłego daru intuicji i jasnowidzenia, bogatych indyjskich dziedziczkach, wytwornych angielskich lordach i ogromnej sile miłości.

W czasach gdy niewiasta odbywa jedną podróż w życiu albo do nowo poślubionego mężczyzny, albo do klasztoru, ona zwiedza Akwizgran, Marburg, Pragę, bywa w Neapolu, bawi w Tyrolu, a Rzym wita ją jak cesarzową. W świecie, gdzie królowie drżą przed papieżem i cesarzem, ona jednemu jawnie grozi, a drugiego regularnie strofuje. Elżbieta zna smak miłości, żałoby, straty i porażki, ale i moc największych ludzkich namiętności: pieniędzy i władzy. Nie dziwne więc, że dokonuje niemożliwego – zagnieżdża na Wawelu nową dynastię i królem Polski czyni niewiastę. Kim zatem była Elżbieta Łokietkówna, córka Władysława Łokietka, siostra Kazimierza Wielkiego, królowa Węgier, babka Jadwigi Andegaweńskiej, najpotężniejsza Polka w dziejach, o której wciąż milczą podręczniki? Oto kolejna próba opowiedzenia losów wielkich kobiet zapomnianych przez historię.

Kit Gerado, młody korsarz, z racji złocistej czupryny i zuchwałych łupiestw zwany Złotym Jastrzębiem, był postrachem całych Karaibów. Jest koniec XVII wieku. Kit, równie zapamiętały w miłości jak nienawiści, przemierza morskie szlaki tropiąc mordercę matki, hiszpańskiego granda, który... okaże się jego ojcem. Szuka też śladów Rudowłosej, pięknej piratki, swej pierwszej prawdziwej miłości, gdy na jego drodze staje inna kobieta.

Auden nigdy nie była typową nastolatką. Nie pamięta, kiedy ostatnio przespała całą noc, a spokój w bezsenne noce odnajduje, ucząc się w miejscowym nocnym bistro. Wychowana przez wymagających rodziców, nie miała szansy na zwyczajną nastoletnią beztroskę aż do momentu, gdy zdecydowała się wyjechać na lato do swojego ojca i jego nowej żony. To wywróciło jej świat do góry nogami, zmieniając codzienność w jedną wielką przygodę! Życie chwilą bywa jednak niebezpieczne, zwłaszcza gdy chce się tak dużo nadrobić. Dziewczyna wpada w poważne kłopoty, uczy się, że z nieporozumień może zrodzić się prawdziwa przyjaźń i… poznaje tajemniczego Eliego, który staje się jej przewodnikiem w nocnych podróżach po okolicy. Eli tak samo jak Auden cierpi na bezsenność. Wspólne wycieczki są dla dziewczyny szansą by odzyskać to, co straciła, usiłując być idealną córką. Każda decyzja ma jednak swoje konsekwencje i Auden przekona się o tym jak nikt inny…

Nagroda Bookera 2021 r. Republika Południowej Afryki, okolice Pretorii. Rodzina Swartów, zamożnych Afrykanerów, prowadzi tu sporą farmę. Z pozoru nic ich nie wyróżnia. Z czasem okazuje się jednak, że ich losy zostały naznaczone śmiercią i obietnicą. Swartów poznajemy w 1986 roku, w dniu pogrzebu Rachel. Ta na łożu śmierci wyjawia ostatnie życzenie – pragnie, by jej mąż Manie przekazał Salome – ich oddanej czarnej służącej – prawo własności domu, w którym kobieta mieszka wraz z nastoletnim synem. Swart zgadza się, lecz po śmierci żony nie kwapi się, by dopełnić formalności. Jak złamane słowo wpłynie na losy Maniego, jego trójki dzieci i czarnych pracowników farmy? Galgut po mistrzowsku prowadzi nas przez trzy dekady historii Swartów, splatając ich dzieje z najważniejszymi wydarzeniami w historii RPA – końcem apartheidu, powołaniem Komisji Jedności i Pojednania, inauguracją prezydentury Mbekiego i odejściem prezydenta Zumy. Z uwagą przygląda się międzyludzkim i międzyklasowym relacjom oraz małym wielkim dramatom, które dotykają wszystkich, bez względu na pochodzenie. Nagrodzona Bookerem powieść Galguta to przenikliwa historia o skomplikowanej naturze rodzinnych relacji. To również znakomita opowieść o degradacji klasy wyższej oraz o jej dominacji – symbolicznej, fizycznej i majątkowej.

W szczerych, intymnych rozmowach z Agnieszką Jucewicz bohaterki i bohaterowie tej książki – wśród nich m.in. medalista olimpijski Marek Plawgo, dziennikarka Małgorzata Serafin, artysta i aktywista Paweł Żukowski oraz znana dietetyczka Katarzyna Błażejewska-Stuhr – opowiadają o swoim doświadczeniu kryzysu psychicznego. Otwarcie mówią o tym, jak diagnoza zmieniła ich życie. Jak – czasem wbrew wszystkiemu – żyją, pracują i budują relacje. I z jakimi wyzwaniami i wyobrażeniami o swoich chorobach muszą się mierzyć. To książka, dzięki której każdy, kto boryka się z problemami psychicznymi, poczuje że nie jest sam. Ten, kto choruje, ale boi się stygmatyzacji, odkryje w sobie odwagę potrzebną do podjęcia leczenia. Bliscy osób w kryzysie psychicznym dowiedzą się, jak wspierać zmagających się z depresją, uzależnieniami, napadami lęku panicznego, stresem pourazowym, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania lub chorobą afektywną dwubiegunową. A ten, komu temat zdrowia psychicznego był dotąd obcy, będzie mógł skonfrontować się z własnymi lękami i uprzedzeniami.

Natura wie najlepiej, jak naprawić wszystko, co zepsuliśmy! Jesteśmy jednym z dziesięciu milionów gatunków. Wcale nie najbardziej potrzebnym naszej planecie, choć zdecydowanie najbardziej pewnym siebie. Tymczasem to one – zwinne, cwane i często anonimowe stworzenia – ratują nam tyłek każdego dnia. Niektóre żyją głęboko w ziemi, w pniu drzewa, na dnie oceanu, i nigdy, przenigdy ich nie spotkamy. Ale to dzięki nim możemy czytać tę książkę. Czy wiesz, że: jeden malutki małż potrafi w ciągu dobry oczyścić 50 litrów wody; za co drugi oddech możesz podziękować planktonowi produkującemu tlen; prawie połowę leków ratujących życie zawdzięczamy roślinom, grzybom i zwierzętom ! Anne Sverdrup-Thygeson jest profesorem na Norweskim Uniwersytecie Nauk Przyrodniczych. Kocha swoją pracę, ponieważ świat przyrody nieustannie ją ciekawi i zadziwia. Na prostych i wymownych przykładach pokazuje, że natura nas wspiera, leczy i ratuje każdego dnia.

Dramat abdykacji, przepych koronacji, trauma drugiej wojny światowej – Marion Crawford, pieszczotliwie nazywana Crawfie, przez cały ten czas stała u boku rodziny królewskiej. W 1933 roku młoda postępowa nauczycielka została guwernantką małych księżniczek Elżbiety i Małgorzaty. Chcąc im zapewnić normalne, radosne dzieciństwo, jeździła z nimi autobusami, zabierała je na publiczny basen i świąteczne zakupy do Woolworths. Przez siedemnaście lat służyła w samym sercu rodziny królewskiej. Jej oddanie i lojalność okazały się jednak daremne, gdy zrobiła jeden nierozważny krok, który spowodował, że wypadła z łask i została na zawsze zepchnięta w mrok niepamięci. Ta dogłębna, bogata w szczegóły powieść przywołuje dawno zapomnianą historię i rzuca nowe światło na najsłynniejszą rodzinę świata.

Max Müller, znany szwajcarski malarz, zostaje znaleziony nieprzytomny na podłodze swojej pracowni w Zurychu. Kilka miesięcy wcześniej właściciel kawiarni Glück (Szczęście) Gottfried Messmer otrzymuje spadek po swoim ojcu Hermannie – laskę i przechowywany w bankowym sejfie list. W lasce schowany jest maleńki (formatu pocztówki) obraz W głębi lasu Gustava Klimta. W liście Hermann powierza synowi zadanie odnalezienia jego prawowitego właściciela, Żyda, któremu pomógł nielegalnie przekroczyć granicę w 1942 roku. Jednak Gottfried nie ma chęci wracać do przeszłości. Nie może wybaczyć ojcu wieloletniej depresji i samobójstwa. Wiesza obraz w swojej kawiarni, gdzie szybko przyciąga uwagę bywającego tam Müllera. Wkrótce z Gottfriedem kontaktuje się jeszcze jeden zainteresowany płótnem mężczyzna, który z czasem w swoich żądaniach staje się coraz bardziej agresywny. Fabuła zgrabnie balansuje pomiędzy teraźniejszością a przeszłością. Pomiędzy życiem modnych sfer artystycznych Zurychu a ponurymi czasami III Rzeszy i prześladowaniami Żydów, którym także Szwajcaria odmawiała schronienia. Debiutancka powieść Móniki Subietas została bardzo ciepło przyjęta. Zajmująco opowiada o losach rabowanych przez nazistów dzieł sztuki i dwuznacznej postawie Szwajcarii, a jednocześnie trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony łącząc rzetelną warstwę historyczną z konwencją romansu i kryminału.

Powieść jest przeplatana naprzemienne rozdziałami zarówno z przeszłości jak i teraźniejszości. Poznajemy Katerinę i jej babkę, Mariam, która przeżyła życiowy dramat. Straciła bowiem wszystkich, których kochała. Katerina próbuje jednak dowiedzieć się, czy aby na pewno? Czy przypadkiem ktoś z bliskich nie przeżył tragedii, jaka się wówczas wydarzyła na Cyprze? Powieść Makis przepełniona jest bólem, strachem, oczekiwaniem. Młoda Mariam zadaje sobie wielokrotnie pytanie, jak to jest umierać. Nie umie nawet w pełni pojąć tego, co dzieje się wokół. Ale nie tylko jej historia jest smutna i poruszająca - również snuta przez Autorkę opowieść o Katerinie, która z nadzieją, a czasem powątpiewaniem, szuka śladów utraconej rodzinnej historii, jest godna powagi. Książka, choć powodująca w nas smutny nastrój, ma również wiele fragmentów, które kipią mądrością i ciepłem. Opisy widoków, gotowania powodują ciepło na sercu i uśmiech przez łzy. "Listy pachnące tymiankiem" to niełatwa lektura odwołująca się do tragicznych wydarzeń. Jest w niej sporo bólu, nostalgii, ale także ciepła i nadziei. Natomiast zakończenie jest bardzo pokrzepiające!