W mroźny sylwestrowy wieczór Izumi znajduje swoją matkę błąkającą się po parku. To jeden z pierwszych dni, kiedy Yuriko zaczyna zapominać swojego syna. Mimo natłoku obowiązków związanych z pracą i zbliżającymi się narodzinami dziecka Izumi poświęca dużo czasu matce, która ma coraz większe problemy z pamięcią, traci orientację w czasie i przestrzeni. Jednocześnie wraca on do wydarzeń z dzieciństwa, zwłaszcza do prześladującego go wspomnienia związanego z nagłym zniknięciem Yuriko. Powoli odkrywa przemilczaną prawdę o historii sprzed lat. "Sto kwiatów" to intymna opowieść rodzinna, która uświadamia, że dla każdego z milionów ludzi cierpiących na demencję, a także ich bliskich, choroba jest odrębnym, boleśnie osobistym doświadczeniem. Nie zawsze wystarczy czasu, żeby zrozumieć przeszłość i się z nią pogodzić.

Ta książka to nie tylko pasjonująca biografia. To także wyczerpujący przewodnik po myśli i duchowości Josepha Ratzingera. Odsłania źródła jego często niezrozumianych decyzji – najpierw tych, które podejmował jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kontynuującej tradycję Świętej Inkwizycji, i w końcu jako papież. Pokazuje Ratzingera w najbardziej kluczowych momentach, takich jak konflikty z uczestnikami soboru, stłumienie rewolty teologów przeciwko Janowi Pawłowi II, próby uporania się z pedofilią i skandalami finansowymi, wyciągnięcie ręki do lefebrystów czy pierwsza od sześciuset lat abdykacja z tronu Piotrowego. Ten niezwykle bogaty obraz jednej z najważniejszych postaci Kościoła ostatnich dziesięcioleci to monografia pewnej epoki – epoki Ratzingera.Teolog i historyk Elio Guerriero poznał Josepha Ratzingera w latach osiemdziesiątych XX wieku. Od wielu lat pozostaje w regularnym kontakcie z emerytowanym papieżem.

Na początku XX wieku pewna gospodyni domowa z hrabstwa Sussex zamówiła pięćdziesiąt kurczaków. W wyniku nieporozumienia przysłano jej pięćset sztuk. Trzy lata później miała ich już dziesięć tysięcy, a hrabstwo stało się największym ośrodkiem produkcji drobiu na świecie. Gdy tematem efektywnego rozmnażania zwierząt zainteresowali się biolodzy, genetycy i chemicy, hodowle szybko zaczęły przypominać masową produkcję. Wędrówka tusz to zapis dziesiątek rozmów pokazujących mnogość perspektyw – hodowców, pracowników ferm, weterynarzy, aktywistów działających na rzecz praw zwierząt, przywódców religijnych i polityków. Bartek Sabela ze znajomością rzeczy opowiada o procesie produkcji mięsa: od narodzin zwierzęcia przez jego przyspieszony techniką rozwój po szybką – przez wielu uważaną za humanitarną – śmierć. Uważnie wczytuje się w pisma branży hodowlanej i raporty GUS-u, zagłębia w Biblię i prace filozofów. A wszystko po to, by rzetelnie, bez epatowania okrucieństwem i rozpalania emocji opowiedzieć o miejscu zwierząt we współczesnym świecie.

Socjolog. Podróżnik. Fotograf. Uważny obserwator relacji międzyludzkich. Odważ się być mądrym – ta horacjańska maksyma stała się dewizą Piotra Sztompki. Dorastał w trudnych czasach. Choć urodził się w Warszawie, całe swoje życie związał z Krakowem. Mimo przeciwności losu był zdeterminowany i uparty w dążeniu do celu. W latach 70. wyjechał na pobyty stypendialne do Harvardu i Berkeley. Tam, na kupionej za 70 dolarów maszynie do pisania listów stworzył książkę, która otworzyła mu drogę do międzynarodowej kariery. "Kopia zapasowa" to ciekawe i wciągające spojrzenie na życie i karierę Piotra Sztompki, jednego z wiodących polskich socjologów. Poprzez rozmowę z Marcinem Milczarskim odkrywamy kulisy jego dorastania w Polsce, wyjazdy stypendialne i niełatwą drogę do międzynarodowej kariery. Chociaż książka wydaje się być skierowana głównie do osób zaznajomionych z twórczością Sztompki, dostarcza uniwersalnych przemyśleń o sensie życia i pracy. Warta przeczytania dla każdego, kto ceni głębokie rozmowy i autentyczne historie.

Wielowarstwowa, nieoczywista i piękna opowieść o Afryce, jakiej nie znamy, autorstwa laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Yusuf ma dwanaście lat i granice jego świata wyznaczają dom rodzinny oraz hotel, który prowadzi jego ojciec. Do czasu, kiedy z kolejną wizytą przybywa wuj Aziz – wędrowny kupiec i właściciel sklepu. Chłopiec wraz z wujem wyrusza w podróż, która, choć z przerwami, będzie trwała przez wiele lat. Yusuf jeszcze o tym nie wie. Nie ma też pojęcia, że został sprzedany za długi i jego beztroskie dzieciństwo właśnie się skończyło. Ta podróż to nie tylko droga przez nieznany ląd, ale też wyprawa w głąb siebie, która staje się uniwersalną opowieścią o dojrzewaniu i poszukiwaniu tożsamości.

Turyn, 1988. W mieście grasuje nieuchwytny seryjny morderca. Nad sprawą pracują równolegle Francesco Scalviati, zastępca prokuratora, oraz Leda de Almeida, dziennikarka śledcza – oboje na życiowych zakrętach: Scalviati wkrótce ma zostać ojcem, a de Almeida przepracowuje traumę, której doświadczyła, relacjonując konflikt w Libii. Wkrótce podejmują współpracę z ambitnym, ale aroganckim agentem FBI, Isaakiem Stonerem, wprowadzającym ich w tajniki najnowszych technik psychologicznego profilowania zbrodniarzy. Choć początkowo niechętna wobec Stonera, para musi przystać na jego pomoc, bo morderca uderza ponownie.Wykorzystując elementy gatunku giallo, stylowego i nastrojowego włoskiego thrillera rozsławionego filmami Daria Argento, Barbara Baraldi tworzy gęstą opowieść z wartką akcją i pieczołowitym oddaniem atmosfery i stylu końcówki lat 80. XX wieku.

Dom pomocy społecznej to nie jest miejsce, o którym chce się rozmawiać. Media zazwyczaj interesują się nim tylko wtedy, gdy zwęszą atrakcyjny temat na reportaż, najlepiej wypełniony patologią i okrucieństwem. Ale przecież w domach seniora toczy się zwykłe, codzienne życie, w którym jest przestrzeń zarówno na smutek, radość, jak i mnóstwo innych emocji. Autor „Spółdzielni starców” postanowił opisać rzeczywistość domów opieki społecznej bez zbędnego koloryzowania czy popadania w skrajności. Jako opiekun, koordynator sekcji oraz pracownik socjalny przepracował osiemnaście lat. W swojej książce otwarcie mówi o bolączkach systemu, przytacza błyskotliwe anegdoty, z humorem i życzliwością opisuje różne typy mieszkańców, ich marzenia, potrzeby, a także frustracje. Dobrych reportaży jest mnóstwo, ale reportaży o dobroci niewiele. Dlatego warto wejść do „Spółdzielni starców”.

Długo oczekiwane nowe wydanie bestsellerowej autobiograficznej książki Geralda Durrella, opisującej lata spędzone przez jego rodzinę na greckiej wyspie Korfu. Ekscentrycy, artyści, lekkoduchy. Brytyjczycy nie znający żadnych konwenansów. Durrellów poznajemy oczami najmłodszego członka rodu, który, wiedziony przyrodniczą pasją, wzbogaca ich codzienność prawdziwą plejadą zwierzęcych podopiecznych. Czym byłby rodzinny obiad bez znajdowanych w pudełkach zapałek skorpionów? I czy chęć wieczornej kąpieli to wystarczający powód, by eksmitować spokojnie żyjące w wannie zaskrońce? Opowieści Geralda Durrella o zwierzętach nie mają jednak wyłącznie anegdotycznego charakteru. Choć nigdy nie chodził do szkoły, a lekcji udzielali mu nieraz bardzo osobliwi nauczyciele, jego miłość do przyrody inspirowała go do wciąż nowych poszukiwań. Dzięki nim, ten ambitny samouk wiele lat później stanie na czele naukowych ekspedycji i będzie właścicielem własnego zoo. Książka obfituje nie tylko w uważne opisy wyspiarskiej przyrody, ale jest też prawdziwym pomnikiem na cześć uroków wyspy Korfu i jej mieszkańców. Ich życie poznajemy w krótkich i zabawnych opowieściach przyjaciół rodziny – nauczyciela młodego Geralda, doktora Teodora Stephanidesa i taksówkarza Spirosa Amerikanosa.

Przeszłość nie wybacza i nie zapomina. I zawsze wraca po swoje. Lipiec 2019 rok, Warszawa. Na Polach Mokotowskich zostaje odnalezione poćwiartowane ciało znanego adwokata. Sprawca pozostawia po sobie tylko jeden ślad: owinięty w plastikową folię kawałek papieru, na którym ręcznie zapisano trzy litery. To niezbyt wiele nawet dla prowadzącego śledztwo komisarza Leonarda Gardeckiego. Niegdyś cieszący się sławą i szacunkiem, obecnie jest wyrzutkiem, którego znaczna większość środowiska omija szerokim łukiem. Pracuje z nim, bliska mu również prywatnie, sierżant Anita Dębska. Tropy wskazują na mafijne porachunki, ale Gardecki w to nie wierzy. Ma swoje podejrzenia. Skupiony na śledztwie nie wie jeszcze, jak szybko przyjdzie mu zapłacić za błędy z przeszłości.

Po śmierci mamy Marka i Konrada ich ojciec żeni się drugi raz z młodszą od siebie Elizą. Na początku jest w miarę dobrze i spokojnie. Do momentu, aż Eliza rodzi córkę, Julię. Okazuje się, że ta kobieta ma wiele twarzy. Przy mężu jest wspaniałą żoną, ale gdy nie ma go w domu staje się wredna i bezduszna. Jest złą matką. Marek, starszy z braci, cały wolny czas poświęca siostrzyczce, bo matka się nią nie zajmuje. Mała staje się jego oczkiem w głowie. Gdy odkrywa jak źle Eliza traktuje Julię, próbuje porozmawiać z ojcem, jednak ten nie chce tego widzieć. Czy przejrzy na oczy i uwierzy w to co mówi syn? Jaką tajemnicę skrywa młodszy brat Konrad? Czy starania Marka wystarczą, by ochronić Julię? Do jakiej tragedii będzie musiało dojść, aby część rodziny mogła żyć spokojnie? Jaki wpływ na życie Marka i Julii będzie miała Natalia? Autorka opisała psychiczny dramat dziecka i dorosłego człowieka, który stara się chronić to dziecko. Pokazuje złożoność ludzkiej natury, toksyczne relacje, zdrada, kłamstwo, obłuda i zakłamanie, manipulacja i nienawiść. Jest też piękna relacja, miłość między przyrodnim rodzeństwem. Ta historia nie jest lekka, ale jak najbardziej warta przeczytania.