Spokojne, pracowite i pobożne życie ekscentrycznej wspólnoty religijnej zakłóca drobny incydent. Przyjazd lekkomyślnej i lekceważącej zasady żony jednego z rezydentów wspólnoty burzy pozorny ład. W miarę upływu czasu sprawy komplikują się coraz bardziej, na jaw wychodzą coraz to nowe tajemnice...Osią znakomicie skonstruowanej fabuły jest instalacja dzwonu w stojącym na uboczu Opactwie, z którym związana jest mroczna średniowieczna legenda. Czy to możliwe, by ta legenda wywarła wpływ na współczesnych?

"Dzwon" to powieść o dwóch całkowicie odmiennych sposobach podejścia do religii i moralności. Iris Murdoch brawurowo łączy w niej realizm, fantastykę i grozę, z równym mistrzostwem kreując tak sceny komiczne, jak i wzruszające.

Nie zabijać pająków, nowa powieść Ireny Matuszkiewicz, łączy w sobie reporterską pasję autorki i jej miłość do klasycznej powieści kryminalnej spod znaku Agaty Christie. Świetnie skonstruowana fabuła, poczucie humoru, wyraziste postaci i sugestywnie odmalowane realia – lektura, od której trudno się oderwać.Dworek pod lasem, obok kamienica. Towarzystwo mieszane – ponętna sekretarka, matka i syn alkoholicy, lubieżny przedsiębiorca, dystyngowana nauczycielka, nieokrzesana młoda dziewczyna z dwoma garbami, wygadany pięciolatek. Któregoś dnia jeden z mieszkańców kamienicy, Henryk Pająkowski, emerytowany oficer milicji, zostaje znaleziony w lesie – martwy, z nożem w plecach i z plastikową zabawką w kształcie diabelskich rogów na głowie. Komisarz Dyna nie ma łatwego zadania – motyw mieli wszyscy sąsiedzi ofiary. Pająkowski z żoną, także byłą milicjantką, bez przerwy pisali donosy i domagali się interwencji. Przeszkadzało im wszystko – psy bez kagańców, wózek inwalidzki na klatce schodowej, rzekome tupanie kotów, wieczorne rozmowy, picie piwa na podwórku...Po co w przeddzień śmierci Pająk odwiedził dworek? Kto okradł zwłoki i co zabrał? Czy denat miał romans z którąś z sąsiadek, czy to tylko plotki? Walczący z nadwagą komisarz ma się z czym zmagać.Co gorsza, żona ofiary zarzuca mu nieudolność i – a jakże – pisze na niego skargę.

Zestawienie zakonnicy z prostytutkami jest szokujące. A jednak siostra Anna Barchan ze Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej na rzecz Pomocy Dziewczętom i Kobietom pomaga tym, które z różnych powodów zostały zmuszone do pracy na ulicy. Siostra stworzyła dla nich dom, w którym mogą zacząć nowe życie i poczuć się bezpieczne i akceptowane. W tej książce opowiada Katarzynie Wiśniewskiej o zasadach pracy streetworkera, przyczynach, dla których kobiety stają się prostytutkami, oraz własnej drodze odkrywania powołania. Książkę uzupełniają wypowiedzi kilku jej podopiecznych oraz Ireny Dawid-Olczyk z fundacji La Strada.