Dom służących, imponujący debiut literacki Kathleen Grissom, stał się absolutnym hitem klubów książki i zdobył na świecie tak wielkie uznanie, że czytelnicy błagali autorkę o kontynuowanie stworzonej przez siebie historii. W ten sposób powstał równie poruszający Blask wolności – przepiękna opowieść o rodzinie i sekretach przez długi czas pogrzebanych wzdłuż zdradliwej Kolei Podziemnej. Jamie Pyke, który uciekł z plantacji w Wirginii, niegdyś nazywanej przez niego domem, wkracza do społeczności Filadelfii jako bogaty biały złotnik. Po latach starań osiąga uznanie i bezpieczeństwo, tylko po to, by dowiedzieć się, że jego ukochany służący Pan został schwytany i oddany do niewoli na Południu. Ojciec Pana, u którego Jamie ma wielki dług, prosi go o pomoc i Jamie się zgadza, mimo świadomości, że podróż zaprowadzi go niebezpiecznie blisko Tall Oakes oraz łowcy niewolników, który ciągle go szuka. Nie mając nic do stracenia, Jamie wyrusza w podróż do Karoliny Północnej, gdzie Pan jest przetrzymywany przez byłego niewolnika z Tall Oakes, planującego zabrać Pana do Kolei Podziemnej. Wkrótce cała trójka ucieka przez wielkie bagna w Wirginii – śmiertelnie niebezpieczną kryjówkę dla zbiegłych niewolników. Choć mają pomoc z Kolei Podziemnej, nie wszyscy wyjdą z tego żywi.

Błyskotliwa opowieść o dojrzewaniu i sile przyjaźni, która zręcznie przeplata zabawne treści z odrobiną zadumy nad ludzkim losem. Nastoletni Arnold Spirit wiedzie nudne życie w zabiedzonym rezerwacie Indian Spokane, rysując karykatury, dowcipne historyjki komiksowe i wspólnie ze swoim rówieśnikiem, przyjacielem o imieniu Rowdy, komentuje prześmiewczo codzienne sprawy. Kiedy jeden z nauczycieli namawia Arnolda, aby koniecznie zaczął dążyć do lepszej przyszłości i uciekł od otaczającej go beznadzei, Arnold przenosi się do szkoły w mieście i natychmiast staje się wyrzutkiem we własnej społeczności oraz dziwadłem wśród nowych znajomych. Arnold przeżywa typowe rozterki nastolatka, czasami odnosi triumfy, kiedy indziej zaś ponosi porażki, a jego dziennik staje się uniwersalną kroniką dorastania chłopca, który próbuje przeciwstawić się losowi.

Książka ta jest fascynującą i inspirującą historią życia i służby Mahesha Chavdy, który odkrył, że drogą prowadzącą do cudów jest droga miłości. Mahesh był bliskim przyjacielem i współpracownikiem Dereka Prince’a. Wychował się w Mombasie, w Kenii, jako jedno z ośmiorga dzieci wybitnego hinduskiego nauczyciela. Rozczarowany wiarą swoich przodków, postanowił szukać prawdy w Biblii. Pewnej nocy Bóg objawił mu się w niezwykłej wizji, po której Mahesh oddał swoje życie Jezusowi. Autor opowiada o ponadnaturalnej mocy Królestwa Bożego i namaszczeniu Ducha Świętego - można je zaobserwować zarówno w życiu osobistym autora, jak i w jego międzynarodowej służbie. Cuda opisane w tej książce zostały udokumentowane i poświadczone przez naocznych świadków, w tym także lekarzy. Szczególnie jeden z nich zasługuje na uwagę. Jest to historia zmartwychwstania sześcioletniego Katshinyi.

Powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w prowincji Henan, autor ukazał apokaliptyczny świat gdzie prym wiedzie oczekiwanie na śmierć w obliczu rozprzestrzeniającej się choroby jaką jest AIDS. Sprzedawanie i pobieranie krwi ustanowione przez rządzących decydentów, oraz powszechna praktyka pobierania krwi tą samą igłą przyczyniła się do masowych zachorowań i śmierci wielu osób, a czasami wymierania całych wiosek i właśnie o jednej z nich jest ta opowieść. Książka szokuje, przeraża, wdziera się w umysł, jesteśmy bowiem świadkami samozagłady, ponieważ ludzie zostali bez pomocy państwa, bez opieki medycznej, pozostawieni samemu sobie w oczekiwaniu na śmierć, pogodzeni ze swoim losem, walczący o każdy kolejny dzień życia, powieść przepełnia smutek i przygnębienie, zmusza do refleksji i zadawania pytań. Pisarz nie szczędził słów krytyki wobec Państwa, które stało się okrutną machiną doprowadzającą do samounicestwienia lokalnych społeczności w imię zysków i władzy. Wyjście z tego piekła, ogromnego cierpienia, przenikającego bólu, beznadziei, jest tylko jedno to: ŚMIERĆ.

Prawdziwa historia gangstera niepokornego. Piotr Stępniak siedział łącznie ponad 20 lat w różnych więzieniach w tym wielu zakładach psychiatrycznych. Osiem razy próbował popełnić samobójstwo. W więzieniu w Rawiczu nie wytrzymywał psychicznie i się okaleczał po to, żeby nie siedzieć w tej placówce. Pewnego razu towarzyszyło mu jedno wielkie dotknięcie serca, które zmieniło go w osobę całkowicie odmienioną i zaangażowaną w czynieniu dobra. Bardzo inspirująca historia.

"Jedną nogą w świecie mody" to autobiograficzna historia Maria Galla, który od urodzenia cierpi na niedorozwój kości udowej. Przypadek sprawia, że rozpoczyna karierę w modelingu. Autor pokazuje czytelnikowi świat mody zza kulis. Wieczne czekanie na własną kolej, rozczarowania, rywalizacja - to tylko nieliczne z wypadkowych tego, co później widzimy na okładkach magazynów. I choć Mario swoją karierę traktuje z przymrużeniem oka, to dla większości ludzi pracujących w branży jest ona jedynym źródłem utrzymania, przez co determinacja aby zdobyć upragnioną sesję bądź pokaz jest o stokroć większa. Mario do świata mody wkroczył dekadę temu, kiedy stosunek do niepełnosprawności był odmienny niż obecnie. Dziś "inność" traktowana jest jako atut - wtedy była tematem tabu. Główny bohater pokazuje jak determinacja, wola walki i wiara w siebie pomimo przeciwności losu potrafi wznieść na wyżyny. Znajdziemy tu masę motywujących tekstów, które popchną nas ku osiągnięciu własnego celu.

Niosąca nadzieję powieść o odwadze i przyjaźni silniejszej niż ideologia. 1942r. Dwunastoletni Lorenzo zostaje wysłany do Sieny do swojej ciotki. Ma u niej mieszkać tak długo, aż skończy się wojna. Biegając po ulicach starego, pełnego tajemniczych zakamarków miasta, poznaje Franca, który podziela jego uwielbienie dla Mussoliniego i marzenie o zwycięstwie Włoch. Ich bezgraniczne oddanie dla sprawy zaczyna się kruszyć, gdy spotykają Daniele, żydowskiego chłopca. Tymczasem Niemcy zajmują Sienę i zaczynają deportować żydowskich mieszkańców. Lorenzo nie chce się temu bezczynnie przyglądać. Jego decyzja zagraża jednak nie tylko przyjaźni z Frankiem, lecz także bezpieczeństwu całej jego rodziny.

W pierwszej połowie XX wieku wśród gór Idaho mieszkał Sam Grainier. Prosty, wrażliwy i nieco przesądny robotnik wynajmujący się do budowy linii kolejowych, naprawy mostów czy robót w lesie. Do pracy jeździł, kiedy była, do domu wracał, gdy kończyły się tygodnie znoju. Rytm tego życia przerwała tragedia – ogień strawił dom, zginęły ukochana żona i córeczka. I choć początkowo Sam nie może znaleźć ukojenia, z czasem na zgliszczach przeszłości, w pionierskim duchu swoich czasów zaczyna odbudowywać przyszłość. A wszystko to w nieoczywistym i barwnym świecie amerykańsko-kanadyjskiego pogranicza, gdzie sen miesza się z jawą, duchy wkraczają w sprawy żywych, wilki oswajają ludzi, a samotnicze życie staje się receptą na tęsknotę za tym, co utracone.Piękny język, niezwykła empatia i wyjątkowa umiejętność uchwycenia paradoksów natury ludzkiej – Denis Johnson to bez wątpienia jeden z najwybitniejszych amerykańskich prozaików. Jego Sny o pociągach są metaforyczną i intymną opowieścią o stracie i samotności oraz o trudach godzenia się z upływającym czasem. Książka została uznana za jeden z najlepszych tytułów 2011 roku przez „New York Times”, „Esquire”, „The New Yorker” i „Los Ange les Times”.

Figa, trzecia powieść słoweńskiego pisarza Gorana Vojnovicia, to książka intrygująca fabularnie i wielowątkowa. Autor stworzył barwną opowieść o losach kilkupokoleniowej rodziny dziadka Aleksandra i babci Jany, mamy Vesny i ojca Safeta, narratora Jadrana i jego żony Anji wzajemnych relacjach, sprawach codziennych i przełomowych chwilach w ich życiu. Akcja powieści rozgrywa się w wielkokulturowej przestrzeni dawnej Jugosławii, która kiedyś była całością, a obecnie stanowi świat podzielony (Serbia, Czarnogóra, Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina) w sensie politycznym, kulturowym i językowym. Książka jest głębokim studium pamięci, wydobywania z zapomnienia scen z życia najbliższych. Na jej kartach odbijają się echem ważne w historii tego regionu wydarzenia - od czasów tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, przez okres komunizmu do ostatniej krwawej wojny na Bałkanach, masowych wysiedleń i po uzyskanie niepodległości przez Słowenię. To potężna dawka wiedzy na temat przemian i wydarzeń historycznych w dwudziestowiecznej Jugosławii/Słowenii od połowy ubiegłego wieku aż do dziś. W powieści jednak zdecydowanie na plan pierwszy wysuwa się odkrywana stopniowo, nabierająca barw i angażująca emocjonalnie historia rodzinna. Narrator, dokonując wnikliwej analizy doświadczeń i kolei losów trzech pokoleń swojej rodziny, wydobywa jednocześnie z zakamarków przeszłości frapujące i wielowymiarowe sylwetki przodków, przełomowe wydarzenia z ich życia i sceny, uczucia, doznania o charakterze osobistym, bardziej intymnym. Doświadczenia poszczególnych członków rodziny przybliża trzydziestokilkuletni Jadran. Nie mniej ciekawa w narracji wydaje się subtelna zmienność punktów widzenia kilkuletniego chłopca, nastolatka, młodego mężczyzny, ale też wszechwiedzącego sprawozdawcy czy wtajemniczonego powiernika. Figa to jedno z nielicznych dzieł najnowszej literatury słoweńskiej, otrzymała nagrodę Kresnik (2017) za najlepszą słoweńska powieść.

Uznana powieść o obsesyjnej miłości i walce z samym sobą. Pewnego czerwcowego wieczoru do norweskiego miasteczka Lillesand przypływa obcy mężczyzna w aksamitnej czapce i żółtym garniturze z buteleczką trucizny w kieszeni. Johan Nagel od razu budzi wiele emocji. Wydaje się bowiem, że zna tajemnice mieszkańców. Wkrótce bez pamięci zakochuje się w córce pastora, która niedawno się zaręczyła. Zarazem uczciwy i niemoralny, arogancki i skromny szybko staje się głównym tematem rozmów.„Szarady” to niezwykłe studium szaleństwa i egzystencji. Uważane za jedną z najwybitniejszych powieści norweskiego noblisty dopiero po ponad dziewięćdziesięciu latach doczekały się kolejnego polskiego wydania, w nowym przekładzie Marii Gołębiewskiej-Bijak.