Szósta pozycja serii Rozważania o Eucharystii ze Słowem Wstępnym Biskupa Wacława Depo, Członka Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski. "Każdy z nas jest wezwany, aby w sposób rozumny i wolny dać swoją odpowiedź na ten Dar i okazać 'posłuszeństwo w wierze'. Każde bowiem spotkanie z Jezusem Eucharystycznym 'utkane jest z cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości. A to inne widzenie świata rodzi w nas wewnętrzny pokój i otwiera nas na kolejne przyjścia Boga i Jego łaski'".

„Przymnóż nam wiary”, to trzecia książka księdza profesora Tadeusza Dajczera, z tryptyku poświęconego Najświętszej Eucharystii, ale po jej lekturze nabiera się przekonania, że Autor mógłby tych książek napisać więcej. On właściwie mógłby je pisać nieustannie, jako, że nieustannie żyje Eucharystią, jest Nią zafascynowany, wprost zakochany i nie może nie mówić o tej wielkiej Miłości, skoro odkrył, że Bóg zakochał się w człowieku i to aż do całkowitego oddania się w Najświętszej Eucharystii, będącej żywą Tajemicą Zmartwychwstałego Chrystusa. A jednak w relacji do tej Tajeninicy najodpowiedniejszą reakcjąwydaje się prośba: „Przymnóż nam wiary!”. I Autor, na wzór Pana, uczy wiary, każe o nią zabiegać jak o skarb najcenniejszy, bo wiara człowieka dojrzałego, to widzieć działanie Boga wszędzie, przeżywać Jego obecność jako bardziej realną niż rzeczywistość, w której się poruszamy. Do takiej wiary trzeba dorastać, uczyć się jej tak, jak uczyli się apostołowie.

Książka jest wyjątkowym komentarzem do Encykliki Benedykta XVI: Deus Caritas est. […] Nie unika trudnych pytań, ale szukając odpowiedzi pozostaje hymnem na cześć niestrudzonej miłości Boga bliskiego człowiekowi. Autor przeżywa ją jako zdumiewającą bliskość Boga Miłości w Najświętszej Eucharystii. […] Dziękujemy za jego serdeczny optymizm, za wiarę w człowieka, że każdy z nas może być lepszy, ba, może być święty, wystarczy odkryć Miłość

Lektura "Tajemnicy wiary" otwiera głębsze przesłanie kontaktu z Bogiem żywym. By odkryć niezwykłość tej książki nie wystarczy ją tylko przeczytać - trzeba nią się modlić. Jej wewnętrzne bogactwo zdumiewa. Dla dzisiejszego, zagubionego w doczesności człowieka może się ona stać niezwykłym skarbem duchowym. Może być wstrząsem dla tych, którym kontakt z Najświętszym z sakramentów być może już dawno poprzez rutynę spowszedniał.