Autor nazywa wykładzikami swoje opowieści o wybranych przez siebie filozofach. "Chciałbym mówić o wielkich filozofach w taki sposób, by u każdego wyłowić jedną myśl, która dla niego samego jest ważna". Wybrani zostali: Sokrates, Parmenides z Elei, Heraklit z Efezu, Platon, Arystoteles, Epiktet z Hieropolis, Sekstus Empiryk ,święty Augustyn, święty Anzelm, Mistrz Eckhart. Umiejętność dokonywania takich krótkich filozoficznych syntez opanowali najlepsi, sztuką jest poruszyć umysły tysięcy kilkunastoma zdaniami.

Dziesięć kolejnych wykładów poświęconych najwybitniejszym myślicielom i stawianych przez nich pytaniom. Kontynuacja cyklu, w którym profesor Leszek Kołakowski opowiada „o wielkich filozofach w taki sposób, by u każdego wyłowić jedną myśl, która dla niego samego jest ważna, a zarazem dla nas, teraz, jest zrozumiała, jakąś strunę w naszym umyśle potrąca”.

Ostatni cykl wykładów telewizyjnych prof. Kołakowskiego emitowanych przez Program 2 TVP. W III serii pytania zadają nam tacy mistrzowie, jak Kant, Hegel, Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger, Jaspers i... Plotyn. Tak - na zakończenie swych prezentacji Kołakowski wraca do starożytności, uważając myśl Plotyna za rdzeń europejskiej metafizyki. A oto niektóre pytania, jakie nam stawiają bohaterowie ostatniego tomu: - Czy można pomyśleć, że dobre rzeczy i przyjemności, jakich w życiu dane jest nam doświadczać, są tylko zjawiskiem czysto negatywnym, brakiem cierpienia i bólu? - Gdybyśmy uwierzyli w teorię wiecznego powrotu, w to, że będziemy w nieskończoność powtarzać we wszystkich detalach nasze życie czy byłaby to rzecz zachęcająca, przerażająca czy obojętna? - Mamy uprawiać wolę mocy i tworzyć własny sens życia, nie troszcząc się o odziedziczone reguły dobra i zła. Czy więc wielki artysta różni się w swej wielkości od wielkiego zbrodniarza, czy mamy obu tak samo podziwiać, skoro obaj sobie sens życia zbudowali, jak chcieli? - Czy można uwierzyć, że ludzie staną się lepsi, jeśli się ich przekona, że życie kończy się niechybną porażką, że nie ma pocieszenia ani zbawienia? - Czy w ogólności pytanie "co to znaczy być?" ma sens, czy wolno takie pytanie zadawać z nadzieją, że jest na nie odpowiedź?