Pierwsza część trylogii powieściowej o życiu i czasach Aleksandra Wielkiego, napisanej z rozmachem, barwnym językiem i łączącej postaci prawdziwe z fikcyjnymi. Olimpias, żona Filipa Macedońskiego, rodzi syna. Wyrocznia twierdzi, że dziecko będzie promienieć cudowną energią i nic nie zdoła przeszkodzić, by jego sława sięgnęła aż po granice świata... Młody Aleksander pobiera lekcje u samego Arystotelesa i zgłębia sztukę wojenną.

Druga część fabularnej epopei o Aleksandrze Wielkim, czerpiącej z najlepszych tradycji wielkiej powieści historycznej. Po zabójstwie swego ojca Filipa, Aleksander zostaje królem Macedonii i rusza na wymarzony podbój świata. Młody, ambitny, porywczy, żądny zwycięstw i miłosnych przygód, pierwszy raz w życiu przekracza granice Grecji. Dosiadłszy swego ukochanego konia Bucefała, na czele licznych wojsk rusza na północ przeciw Persom. Manfredi piszę z niebywałą dokładnością, obrazując w przystępny sposób ówczesne stosunki społeczno - polityczne, zależności gospodarcze, knowania i intrygi na Półwyspie Peloponeskim i nie tylko. Częstokroć można odnieść wrażenie, że autor nie jest z wykształcenia historykiem lecz psychologiem, sposób w jaki przedstawia wahania, rozterki moralne, a także w późniejszym etapie chyba odchodzenie od zmysłów "potomka boskiego węża" świadczy o niebywałej orientacji w tematyce. Świetna trylogia dzięki, której może wedrzeć się w świat starożytności ze skupieniem na Aleksandrze Wielkim, który zdecydowanie zasłużył na swój przydomek.

Trzeci, ostatni tom wielkiej powieści o Aleksandrze Wielkim. Koronowany w Egipcie na faraona, Aleksander stara się mądrze rządzi swym wielonarodowym imperium, powierzając jego kierowanie odpowiednim namiestnikom. Ale z wielu stron dochodzą go wieści o kłopotach. Młody, pełen planów i spodziewający się syna-następcy, jeszcze nie wie, że pisany jest mu krótki żywot, choć pojawiają się złowróżbne znaki... Żywa narracja, świetne dialogi.