Bękart, darmozjad, posługaczka. Opowieść o wiejskiej dziewczynie, która została służącą do wszystkiego. Gdy pochodzenie wydaje się przesądzać o dalszym losie, siła charakteru może zmienić wiele Bycie nieślubnym dzieckiem nie jest łatwe, szczególnie na XIX-wiecznej wsi, gdzie wszyscy wytykają cię palcami. Józia mieszka z surowym ojczymem i matką, która nie potrafi sprzeciwić się mężowi. Ciężka praca i brak możliwości rozwoju nie zniechęcają dziewczyny do własnych poszukiwań. Zafascynowana pojawieniem się w okolicy znanego malarza robi wszystko, aby znaleźć się na jednym z jego obrazów. Decyzją ojczyma Józia musi opuścić wieś i trafia do mieszczańskiego domu, gdzie pracuje niemal za darmo jako służąca do wszystkiego. Myje podłogi, ceruje, pierze, pomaga w kuchni. Po dniu wypełnionym ciężką pracą czeka, aż wszyscy położą się spać. Dopiero wtedy może rozłożyć swój siennik na podłodze przy piecu. Powieść, która oddaje realia polskiej wsi XIX wieku. Młode dziewczęta opuszczają domy i wyjeżdżają do miasta, by zaznać pozornie lepszego życia. Pracują bez przerwy, bez odpoczynku, bez prawa do wolnego czasu. Wyzysk, niesprawiedliwość i wykorzystania seksualne są na porządku dziennym, bo dobra służąca musi być posłuszna we wszystkim. Jest przecież tylko pachołkiem, popychadłem, gorzej urodzoną. Pierwszy tom sagi „Wydziedziczone”

Drugi tom serii Wydziedziczone. Jest to kontynuacja losów młodej Józi, która niesłusznie oskarżona o kradzież pereł, musiała opuścić dom S. Udaje się do Mnikowa, wioski w której urodziła się. Spotyka tam malarza Pruszkowskiego, w którym jest zakochana bez pamięci. Ale czy mężczyzna kiedykolwiek odwzajemni uczucie? Czy w ogóle zdaje sobie sprawę co czuje do niego młoda dziewczyna? W rodzinnej miejscowości pozwoliła się namalować ukochanemu. Nic w tym by nie było dziwnego. Przecież znali się od lat i pan malarz chciał już od dawna ją uwiecznić na obrazie, ale nie powiedział jej nigdy, że ma być to akt. Józia zgodziła się pozować. Otworzyło jej to drogę do świata sławy, o którym nigdy nie marzyła. Ale utrzymać się z czegoś musiała i pomóc finansowo rodzinie. Jednak nie było jej dane już na zawsze być modelką. Dlaczego? Co się stało, że ponownie wróciła do Mnikowa, a później do Krakowa? „Niespełniona miłość” to powieść o młodej kobiecie z końca XIX wieku, która by przetrwać ciężkie czasy pracowała w różnych miejscach. Często jej praca była ponad jej siły. Była wygłodzona, zziębnięta, wciąż o coś oskarżana. Jest to książka o dziewczynie, która walczyła o lepszy los dla siebie i dla swoich bliskich, o jej emocjach i uczuciach, o znalezieniu swojego miejsca na ziemi, w którym inni będą ją szanować. Autorka również porusza ważny temat – Emancypacja. To dzięki kobietom z końca XIX dzisiaj, my kobiety nie musimy walczyć tak bardzo o siebie. Autorka bardzo dobrze wykreowała tę postać. Z jednej strony jest ona posłuszna, grzeczna i wykonuje swoje obowiązki najlepiej jak potrafi. A z drugiej strony jest to dziewczyna, która nie poddaje się i dąży do zrealizowania swoich marzeń. Niespodziewane spotkanie z Witoldem odmienia życie Józi. On jako pierwszy dostrzega w niej piękno. Dziewczyna zakochuje się w nim bez pamięci. Poznaje, czym jest fascynacja i rozgrzewające serce zauroczenie. Tylko czy miłość wystarczy, aby przetrwać?