Autor nazywa wykładzikami swoje opowieści o wybranych przez siebie filozofach. "Chciałbym mówić o wielkich filozofach w taki sposób, by u każdego wyłowić jedną myśl, która dla niego samego jest ważna". Wybrani zostali: Sokrates, Parmenides z Elei, Heraklit z Efezu, Platon, Arystoteles, Epiktet z Hieropolis, Sekstus Empiryk ,święty Augustyn, święty Anzelm, Mistrz Eckhart. Umiejętność dokonywania takich krótkich filozoficznych syntez opanowali najlepsi, sztuką jest poruszyć umysły tysięcy kilkunastoma zdaniami.

Książka zawiera teksty pisane przy rozmaitych okazjach o różnych ludziach mądrych, zacnych, interesujących, ważnych w życiowej drodze profesora Kołakowskiego. Są wśród nich Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Nowak Jeziorański, Adam Michnik, Jacek Kuroń, Jerzy Turowicz, Czesław Miłosz, ks. Józef Tischner, Jan Paweł II.

Dziesięć kolejnych wykładów poświęconych najwybitniejszym myślicielom i stawianych przez nich pytaniom. Kontynuacja cyklu, w którym profesor Leszek Kołakowski opowiada „o wielkich filozofach w taki sposób, by u każdego wyłowić jedną myśl, która dla niego samego jest ważna, a zarazem dla nas, teraz, jest zrozumiała, jakąś strunę w naszym umyśle potrąca”.

Niezwykła interpretacja opowieści biblijnych najsłynniejszego polskiego filozofa - historie Adama i Ewy, Kaina i Abla, Abrahama i Noego przedstawione w zupełnie innym wymiarze niż znane nam z kart Starego Testamentu. Mniej mistyczne, więcej ludzkie - z gorzką, choć nie pozbawioną humoru refleksją nad naturą człowieka, ale też z wyrozumiałością dla niej

W drugiej serii swoich wykładów autor podejmuje następujące tematy: o Bogu, o szacunku dla natury, o zabobonach, o śmiechu, o świętych, o terroryzmie, o sprawie seksu, o młodości, o nic nie robieniu, o sumieniu, o tym, co dobre i co prawdziwe, o karze głównej, o stereotypach narodowych.

Autor podejmuje tu następujące tematy: o długach, o wybaczaniu, o rekordach, o posiadaniu samego siebie, o przeszłości i przyszłości, o zawiści, o sprawiedliwości,, o tym, że demokracja jest przeciwna naturze, o wróżbach w sprawie przyszłości, o religii i filozofii.

Zbiór opowiadań. Za pomocą metamorfoz autor porusza i zgłębia zagadnienia humanizmu, dążność człowieka do poznania sensu i prawdy o życiu, problem wolności indywidualnej i społecznej, egoizmu.

Bajek jest tak naprawdę 14, ponieważ swego czasu jedna (Wielki głód) została zdjęta przez cenzurę i teraz ją przywracamy. Są to najprawdziwsze bajki, zachwycające humorem i niezwykłością, a zarazem wielowarstwowe przypowiastki, których interpretacje można mnożyć, od politycznych po filozoficzne.

Jest to 15 mini-wykładów znanego współczesnego filozofa. Niektóre z nich były wygłaszane w cyklicznych programach telewizyjnych, inne - drukowane w "Gazecie wyborczej". Zdaniem autora, ich niewątpliwą zaletą jest to, że nie ma w nich mowy o polityce, natomiast tytułowe maxi sprawy, to niezwykle ważne dla każdego człowieka problemy, dotyczące sławy, zdrady, próżności, kłamstwa, tolerancji. Niewielka objętościowo książka stanowi prawdziwą ucztę intelektualną.

Ostatni cykl wykładów telewizyjnych prof. Kołakowskiego emitowanych przez Program 2 TVP. W III serii pytania zadają nam tacy mistrzowie, jak Kant, Hegel, Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger, Jaspers i... Plotyn. Tak - na zakończenie swych prezentacji Kołakowski wraca do starożytności, uważając myśl Plotyna za rdzeń europejskiej metafizyki. A oto niektóre pytania, jakie nam stawiają bohaterowie ostatniego tomu: - Czy można pomyśleć, że dobre rzeczy i przyjemności, jakich w życiu dane jest nam doświadczać, są tylko zjawiskiem czysto negatywnym, brakiem cierpienia i bólu? - Gdybyśmy uwierzyli w teorię wiecznego powrotu, w to, że będziemy w nieskończoność powtarzać we wszystkich detalach nasze życie czy byłaby to rzecz zachęcająca, przerażająca czy obojętna? - Mamy uprawiać wolę mocy i tworzyć własny sens życia, nie troszcząc się o odziedziczone reguły dobra i zła. Czy więc wielki artysta różni się w swej wielkości od wielkiego zbrodniarza, czy mamy obu tak samo podziwiać, skoro obaj sobie sens życia zbudowali, jak chcieli? - Czy można uwierzyć, że ludzie staną się lepsi, jeśli się ich przekona, że życie kończy się niechybną porażką, że nie ma pocieszenia ani zbawienia? - Czy w ogólności pytanie "co to znaczy być?" ma sens, czy wolno takie pytanie zadawać z nadzieją, że jest na nie odpowiedź?