Edvard dorastał w domu swoich dziadków, pośród pól i pastwisk, w sielskim pejzażu Norwegii. Jego rodzice zginęli we Francji, kiedy był jeszcze dzieckiem. Dlaczego właśnie tam? Nie wiadomo. To jedna z wielu rodzinnych tajemnic ukrytych za zasłoną milczenia. W poszukiwaniu rozwiązania zagadki Edvard wybiera się na Szetlandy, gdzie krajobraz urzeka romantycznym pięknem, lecz nieustannie wróży katastrofę. Znajduje tam kolejne ślady minionych zdarzeń i kobietę, której nie rozumie. W końcu jedzie do Francji, nad Sommę, której brzegi pokryte są grobami poległych żołnierzy – i wszystko powoli zaczyna się układać w spójną całość, mimo że korzenie tej historii sięgają najbardziej tragicznych wydarzeń XX wieku, a jej bohater musi rozstrzygać dylematy podobne tym, z jakimi się zmagali antyczni herosi. Poszukiwanie własnej tożsamości w zamęcie dziejów, porywy namiętności, chciwość i śmierć, a także miłość do cennego drewna, która niczym mitologiczna klątwa zawisła nad losami dwóch rodzin – o tym wszystkim jest ta książka.

Odkąd najstarsi mieszkańcy Butangen sięgają pamięcią, nad wioską rozbrzmiewały Siostrzane Dzwony. Mówiono, że kryją w sobie pradawną moc i ostrzegają ludzi przed niebezpieczeństwem. Zostały odlane na pamiątkę niezwykłych syjamskich sióstr Halfrid i Gunhild Hekne przez ich ojca, pogrążonego w żałobie po ich śmierci. Dzwony umieszczono na wieży starego drewnianego kościoła, pamiętającego jeszcze czasy pogańskie. Życie w Butangen toczyło się spokojnym rytmem, do wsi rzadko przybywał ktoś nowy, aż w 1880 roku parafię objął młody, ambitny pastor, który postanowił wprowadzić wieś w nowe czasy. Przywiązani do odwiecznych tradycji mieszkańcy w większości odnosili się do duchownego z podejrzliwością. Dla Astrid, młodej dziewczyny z rodu Hekne, był on jednak kimś wspaniałym, fascynującym, kto sprawił, że zapragnęła innego życia. Może nawet mógł stać się kimś więcej... Kiedy jednak pastor zadecydował o rozebraniu i przeniesieniu starego kościoła i sprowadził do Butangen niemieckiego architekta, by przygotował kościół i dzwony do podróży do dalekiego Drezna, dziewczyna poczuła się zdradzona… Bo czy można wywieźć do obcego kraju Siostrzane Dzwony, tak ściśle związane z wioską i rodem Astrid? I kim naprawdę jest ten architekt, tak utalentowany i wrażliwy, który otwiera serce przed dziewczyną? Astrid uświadamia sobie, że stoi przed niełatwym wyborem, a od jej decyzji zależeć będzie cała jej przyszłość…

Drugi tom niesamowitej norweskiej sagi. Rok 1903. Od ponad dwudziestu lat w Butangen nie rozbrzmiewa już donośny dźwięk Siostrzanych Dzwonów. Jeden z nich bije na dzwonnicy kościoła w Dreźnie, drugi spoczywa na dnie norweskiego jeziora. Legenda głosi, że tylko bracia zdołają wydobyć go z głębiny. Pastor Kai wciąż pamięta o obietnicy, którą złożył Astrid: że odnajdzie Tkaninę z Hekne – ostatnie, najsłynniejsze dzieło syjamskich sióstr, przedstawiające ich wizję Sądu Ostatecznego. Dwadzieścia dwa lata minęły, odkąd pastor powrócił do Butangen z osieroconym synem Astrid. Przez te lata opiekował się Jehansem, dbał, by niczego mu nie brakowało. Jehans od dziecka marzył, że zostanie inżynierem, jednak los chciał inaczej. Pewnego dnia, podczas polowania na renifera, młodzieniec spotyka myśliwego, który wydaje mu się niesłychanie bliski. Kiedy przedstawia go pastorowi, ten blednie, jakby zobaczył ducha... „Gdzieś na Tkaninie z Hekne widać też twoją twarz” – mawiają ludzie w wiosce. Czy tajemniczy, zaginiony przed laty gobelin może pomóc naprawić błędy przeszłości? Czy da się przewidzieć, jak splotą się nici przeznaczenia i czyje losy się połączą? Lars Mytting splata swoją opowieść niczym najlepsze tkaczki osnowę i wątek, łącząc nici miłości, odwagi, rywalizacji i cierpienia. Jej tłem czyni zaś kraj u progu nowej epoki – tuż przed upowszechnieniem elektryczności i przed wielką wojną.