Opowieść o poszukiwaniu tożsamości w postapokaliptycznych realiach upadającego pegeeru. „Niepowinność” to historia dziejąca się na pegeerowskim osiedlu, na którym dorośli straszą dzieci, że jeśli będą niegrzeczne, to dyrektor zamknie je w piwnicy. Dzieci trochę się boją, ale są ciekawe, więc organizują wyprawę pod ziemię. Chcą wiedzieć, dlaczego ich rodzice dawniej mieszkali w oborze, dlaczego palacz wypożycza książki, dlaczego szarzy ludzie nie wychodzą na powierzchnię i dlaczego żadne dziecko nie wróciło ze szkoły z internatem. Każdy z bohaterów chce być kimś. Seweryn – kimś takim jak jego ojciec, dyrektor pegeeru. Jacek – kimś zupełnie innym niż jego ojciec, który jest palaczem. Obaj kochają Marzenę, która zawsze wie, co powinna zrobić, ale nie pomaga jej to być sobą.Im są starsi, tym głębiej docierają – tam, gdzie ludzie robią to, czego nie wypada robić na górze. Stają się dorośli i zdają sobie sprawę, że o pewnych rzeczach lepiej dowiedzieć się jak najpóźniej, a najlepiej nie wiedzieć o nich wcale.

Czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie…„Pomiędzy”. Na początku był las, w którym obóz rozbijał kolorowy cygański tabor. W podszytej bagnem gęstwinie Cyganie nikomu nie przeszkadzali, mogli więc na chwilę się zatrzymać.Las należał do Hrabiego, który przegrał go w karty, żeby mieć szczęście w miłości. Zamieszkał w nim młody fornal z Cyganką i niedźwiedziem, który pomógł im zbudować dom pod garbatą gruszą. W tym domu urodziła się Pola, która pokochała cygańskiego króla i z miłości do niego wyszła za innego. Przybysz ujarzmił bagno, a Cyganie wykopali obraz, który chodził po wsi.Syn Poli grał na akordeonie pięknie jak Cygan, a jej wnuk, odkąd zgubił się w rowach, miał różne oczy. Każdy z nich szukał swojej drogi przez życie, grzęznąc w błocie i błądząc we mgle. „Pomiędzy” to historia opowiedziana przez płonące korzenie starych drzew, w której cygańskie bajki przeplatają się z codziennością, a realizm magiczny z groteską. Bohaterowie mają marzenia, które czasami się spełniają, tylko inaczej, niż to sobie wyobrażali. To opowieść o tym, że prawda bywa nie do zniesienia, nawet jeśli się w nią nie wierzy, i o tym, że czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie pomiędzy.