"Szuańska ballada" nie pretenduje do miana pracy historycznej, mimo, że jej zawartością są fakty i nic jak tylko fakty, ubrane w moja manierę narracji. Nie jestem bowiem stenotypistą dziejów, tylko pisarzem - nie interesuje mnie historia jako nauka, lecz historia jako karmicielka moich literackich obsesji. Pisząc te książkę, ani przez moment nie starałem się być obiektywny; wolałem narazić się na zarzut, iż lepię bajki z rzeczywistości, niż przekazywać rzeczywistość odartą z wyobraźni. Przyjmując taki punkt widzenia, i taką metodę, nie czułem wahań, wątpliwości ni wstydu, gdyż tak samo jak głośny mediewista francuski, profesor College de France, Georges Duby: Nie wierzę w całkowitą obiektywność historyka. Myśl, że można dojść do beznamiętnej obserwacji wszystkich faktów przeszłości, jest mitem historiografii pozytywistycznej. Przeciwnie - jestem pewien, że każda dobra historiografia musi być subiektywna. Musi być dziełem człowieka wybierającego problemy, które warto opracować, i ustosunkowującego się do nich w zależności od własnego modelu ideologicznego .

Kolejno odwiedzane miejsca we Francji inspirowały autora do snucia rozważań, w formie esejów, na temat kultury i historii tego kraju. Są tu m.in. rozważania o kulturze rycerskiej średniowiecznej Francji, o Rewolucji Francuskiej, o legendarnej miłości Abelarda i Heloizy, o perłach francuskiej architektury.

Wielkopolska w latach 1797-1807. Przybycie Napoleona do Poznania w 1807 roku. Utworzenie Księstwa Warszawskiego.

W książce tej autor powraca do swych fascynacji napoleońskich. Prowadzi czytelnika do krainy empirowej nostalgii i układa karty z wizerunkami jej siedemnastu mieszkańców i mieszkanek.

Fascynująca nowa książka Waldemara Łysiaka, ukazująca przedchrześcijańskie (przedMieszkowe) dzieje Polski według najnowszych badań, które za sprawą „rewolucji dendrochronologicznej” obaliły całą dotychczasową wiedzę na ten temat i wywołały gwałtowne spory uczonych o pierwocinach państwa polskiego. Historie poszczególnych postaci opisane ze swadą i głęboką znajomością tematu, okraszone wieloma rycinami, sztychami, drzeworytami itp. Autor opisuje tu takie postacie jak Lech I Przybłęda, Wizymir Danogromca, Krakus Smokobójca, Lech II Bratobójca, Wanda Nienaruszona, Leszek I Przemyślny, Leszek II Wyścigowy, Leszek III Jurny, Popiel I Gnuśny, Popiel II Myszowaty, Piast Kruszewicki, Siemowit Waleczny, Leszek IV Konsolidator i w końcu Siemomysł Mieszkorodny.

Bohaterem najnowszej sensacyjno-refleksyjnej powieści Waldemara Łysiaka pt. Żołnierz jest były porucznik Legii Cudzoziemskiej, którego młodszy brat, ochroniarz, zginął podczas strzelaniny między członkami dwóch gangów. Ekslegionista postanawia spojrzeć sprawcom tej śmierci w oczy. A ściślej: między oczy.

Jedna z najbardziej osobistych książek autora. Bohaterami kolejnych 21 rozdziałów - tytułowych wysp bezludnych są m.in.: Robinson Crusoe (a raczej jego rzeczywisty pierwowzór),Vincent van Gogh, Jan Paweł II, Sylvia Plath, Bolesław Wieniawa- Długoszowski, Rudolf Hess, Jezus Chrystus...). Trudno jest jednoznacznie określić gatunek literacki "Wysp bezludnych": eseje kulturowe, refleksje metafizyczne, proza poetycka...

Powieść fantastyczno-sensacyjna o tajemniczej i wyimaginowanej krainie, w której walka o władzę doprowadza do zagłady państwa. W tę fantasmagoryczną, niby ze snu-koszmaru wyjętą opowieść, autor wplótł liczne odwołania do mitologii, historii starożytnej i dziejów europejskiego średniowiecza.

Najlepszy (przynajmniej na ów czas) napoleonista świata używa alegorii gry karcianej, aby pokazać kilkuletnią partię, jaką stoczyli ze sobą „Mały Kapral” i jego wielki wróg – car Aleksander. Poker to nieprzypadkowa przenośnia; jakże często słyszymy o politycznym pokerze – grze pełnej bluffów, uników, wyrachowania, ale i prostego łutu szczęścia. Taką rozgrywkę, w całej jej pełni – od siłowych realiów wojen, po psychologiczne uwarunkowania protagonistów - śledzimy dzięki powieści. A, o czym wiedzą ci, którzy przegrali już wszystko kilka razy, poker wciąga; jeśli brydż to gra królewska, to właśnie poker jest cesarską.