Zbiór reportaży. Przedstawiają one fakty, świadczące o tym, że we współczesności można jeszcze odnaleźć ślady ostatniej wojny. Spis reportaży, umieszczonych w niniejszym zbiorze: "Msza świętego Huberta", "Żona i pistolet", "Dożywotni", "Raport wachmistrza Urbanka", "Dziesięć krzyży dla seledynowo-amarantowych", "Wizytówka nieobecnego", "Ziemi oddani", "Ballada kryminalna", "Przychodzą, sam nie wiem, z której strony", "Urodzony dwa razy", "Anna", "Stawiony do oczu", Co się komu śni".

"Ziemia początku" jest następnym, po "Ziemi zawsze Świętej", diariuszem Jolanty Baziak z pielgrzymki do miejsc świętych. Tym razem grupa prowadzona przez ks. Waldemara Chrostowskiego odwiedza miejsca naznaczone obecnością św. Pawła i św. Jana w Azji Mniejszej. Jest to swoisty dokumentpielgrzymowania w kontekście Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Książka traktuje o Apostołach i apostolstwie w czasach biblijnych, jak i współczesnych. Znajdujemy tu rzeczowy opis miejsc, obserwację obyczajową, refleksję historyczną, religijną i medytację poetycką.

J. Pałkiewicz dość obrazo opisuje potęgę Syberii. Wspomina człowieka, który zamarzł, stojąc do pasa w wodzie. Inny człowiek, odgryzł sobie rękę przygniecioną przez ciężarówkę (przy 60-stopniowym mrozie liczyły się sekundy). Drugiej ręki nie zdążył sobie odgryźć... Autor nie tylko skupił się na opisaniu podróży po Syberii, ale opisał także kawał historii Syberii.

Reportaże Włodzimierza Nowaka, dziennikarza "Gazety Wyborczej" to zbiór kilkunastu opowieści o wojennej i powojennej historii oraz o dniu dzisiejszym polsko-niemieckiego pogranicza, a zarazem tragiczna opowieść o zdegradowanej i zniszczonej ziemi czyli o Ziemiach Odzyskanych i jej dziejach.. Rasowy reporter, historię opowiada poprzez losy pojedynczych ludzi zamieszkujących niegdyś i teraz tę obecnie zapomnianą prowincję, która dziś żyje z przemytu, handlu i przekrętów. Bolesne i czasem też zabawne reportaże o stosunkach niemiecko-polskich, które 60 lat po wojnie jeszcze wydają się być wielkim polem minowym, pełnym nieznanych historii o wybuchowej treści.

Przejmująca, napisana pięknym, barwnym językiem, prawdziwa opowieść o spełnionych marzeniach polskiego przedwojennego podróżnika, który różnymi środkami transportu - głównie jednak rowerem - dzięki niesamowitej odporności fizycznej i psychicznej dwukrotnie pokonał kontynent afrykański! Wnikliwa analiza socjologiczna, krytyka polityki kolonialnej i spostrzeżenia, które wydają się niezwykle aktualne również w odniesieniu do Afryki współczesnej.

Pojechałem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i więcej nie chciałem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu. Wielka sztuka i poniżające poszukiwania z opuszczonymi spodniami choć kawałka papieru toaletowego. Wspaniała architektura i okno wychodzące na górę śmieci na wysokość drugiego piętra. Zabrakło mi wtedy reporterskiego zrozumienia, zabrakło determinacji. I oto Jacek Hugo-Bader wchodzi w imperium dla mnie. Bo kiedy czytam jego reportaże, mam wrażenie, że specjalnie dla mnie-czytelnika przeżywa te wszystkie przygody. Przeżywa je niejako w moim imieniu. Wiem, że inni też mają takie wrażenie: czytają i czują, że to jest ich człowiek tam. I włazi, gdzie ja bym się bał wleźć. Ryszard Kapuściński opisywał imperium z lotu ptaka; uchwycił mechanizmy myślenia, zachowań, procesów. Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy wałęsającego się psa; chwyta mechanizmy myślenia, zachowań, procesów i na dodatek szczura za ogon.” Mariusz Szczygieł, reporter

Co się dzieje w głowie osiemnastoletniego studenta prawa, kiedy zostaje przymusowo wcielony do armii i wysłany na front? Co się dzieje, kiedy wszystko, co do tej pory było całym jego życiem, nagle przestało się liczyć? W 1994 roku decyzja Borysa Jelcyna, niczym wyrok skazujący, zmieniła spokój i nadzieję w piekło wojny. W Czeczenii śmierć stała się dla chłopaka chlebem powszednim. Babczenko bez zbędnego patosu opisuje fatalny stan rosyjskiej armii, brud, głód, mróz, atmosferę panującą w koszarach, poniżanie i bicie, paraliżujący, permanentny strach, żołnierskie przyjaźnie i głębokie poczucie bezsensu. Przeżył wszystkie okrucieństwa pierwszej wojny czeczeńskiej (1994-1996), aby z własnej woli zaciągnąć się do wojska w 1999 roku i wziąć udział w drugiej kampanii. Dlaczego? Przeżył, żeby opisać to, co widział? Pisał, żeby zapomnieć o tym, co przeżył i zobaczył? Książka Babczenki to rewelacyjny zapis życia w armii rosyjskiej, obraz wojny od środka.

Teksty legendarnego włoskiego dziennikarza, korespondenta niemieckiego tygodnika „Der Spiegel”, pisane na przestrzeni dwudziestu pięciu latm.in. w Japonii, Kambodży, Laosie, Chinach, Indiach i Pakistanie

Meksyk - historia i współczesność.

Sylwetki współcześnie żyjących przedstawicieli polonii amerykańskiej.