"Trójka z dżemem - palce lizać!" to niezwykła biografia wydana w 50 rocznicę powstania kultowej radiostacji! Jej pierwszy krzyk w prima aprilis roku 1962 słyszy cała Polska. Już w wieku przedszkolnym niepokornym charakterem zjednuje sobie tysiące przyjaciół. Egzamin dojrzałości zdaje ze świetnymi wynikami wiosną 1981 roku, ale prawdziwy test czeka ją dopiero kilka miesięcy później. Bój o niezależność i rzetelność toczy także po przełomie roku 1989. Marcin Gutowski, który sam jest dziennikarzem Programu Trzeciego, dzięki rozmowom z ponad setką byłych i obecnych współpracowników Trójki oraz kilometrom taśm archiwalnych stworzył niezwykły portret rodzinny. Przeczytamy dowcipne anegdoty opowiedziane przez Wojciecha Manna, Marka Niedźwieckiego czy Magdę Jethon. Dowiemy się o zabawnych wpadkach na antenie. Będziemy mogli poczuć niezwykłą atmosferę panującą w radiu. "Trójka z dżemem - palce lizać!" to nie tylko historia popularnej rozgłośni. To także opowieść o znanych i kochanych dziennikarzach, którzy każdego dnia udowadniają milionom wielbicieli Trójki, że w zmieniającym się świecie tylko jej jednej mogą być pewni.

Autor książki, miłośnik kultury antycznej, podróżnik i pisarz, zmarły na początku 1999 roku, relacjonuje swe podróże po świecie śródziemnomorskim, mające na celu dotarcie do korzeni kultury europejskiej. Wędrówki autora obejmują Helladę i Italię, a także Azję Mniejszą i niektóre kraje Afryki.

”Jak to było? Plac Dąbrowskiego 7, mieszkanie 13. Wbiegałem na trzecie piętro. Kartka z wiadomością, że otwarte, już czekała na klamce. Taki miał zwyczaj - wiele osób przechowuje do dziś te kartki. (...) Zapach dymu papierosowego miał stężenie kadzidła. Ściany były poczerniałe od świec. Leżał na kozetce, we wnęce, która kiedyś była sceną jego teatru. Był tak wtopiony w to wnętrze, że złodziej, który kiedyś tam się dostał, nie zauważył jego obecności. Nad kozetką wisiała cerkiewna kadzielnica z wprawioną niebieską żaróweczką, dająca nocne, kolejowe światło. Do czytania zapalał stojącą na szafce lampkę, którą nazywaliśmy „przesłuchaniówa”, bo siedzących przy nim na skraju kozetki raziła w oczy. Jedną ręką mógł sięgnąć do adaptera pod ścianą, drugą do butelki po mleku, napełnionej wodą, w której gasił niedopałki. Bruliony i długopisy leżały przy łóżku. I szła muzyka, Palestrina, Mozart, Bach.”Tak zaczyna się książka Tadeusza Sobolewskiego o jednym z największych pisarzy - Mironie Białoszewskim. To rodzaj bardzo osobistego wspomnienia nie tylko o samym poecie, ale i o całym środowisku, które się wokół niego kształtowało. Miron autor, Miron człowiek, Miron przyjaciel, Miron kochanek, Miron artysta, Miron sąsiad - Sobolewski pisze o kilku wcieleniach Białoszewskiego, tworząc wielowymiarowy barwny portret mistrza.

Bardzo osobisty zbiór esejów o dawnych i współczesnych węgierskich sprawach, a przy okazji próba odsłonięcia madziarskich korzeni autora.Krzysztof jest Polakiem, Varga jest Węgrem. Razem wprowadzają nas w mity i realia madziarskich dziejów, oprowadzają po zaułkach oraz promenadach Budapesztu, zagłębiają się w zrozumienie sumienia i pomników Węgrów, a także ich nostalgii. Bolesny dla Madziarów, fascynujący dla Polaków, esej Krzysztofa Vargi o traumach i bohaterstwach tak bliskiego, a przecież ciągle mało znanego nam narodu jest jednak drogą do zrozumienia Węgrów, których kochamy - nie znając.

Mariusz Surosz w szesnastu esejach poświęconych ważnym, choć w większości mało znanym w Polsce postaciom opowiada o ludzkich losach, ukazuje dramaty i tragedie, jakich wielka historia nie skąpiła Czechom w XX stuleciu. Pisze o astronomie, który porwał za sobą dziesiątki tysięcy Czechów i Słowaków, aby walczyć o utworzenie państwa, o największej miłości Franza Kafki, o playboyu, którego śmierć stała się symbolem końca demokracji w Europie Środkowej, o filozofie broniącym zakazanego przez władze zespołu rockowego, o murarzu, który został wydawcą książek i był za to prześladowany, o poecie - laureacie Literackiej Nagrody Nobla... Ale też o naziście, który nienawidził Czechów, a miał nad nimi władzę niemalże absolutną, i o komuniście, który zaprzedał swój naród... Surosz obala stereotypy dotyczące Czechosłowacji. Pozwala dokładniej poznać drogę Czechów do wolności. Pokazuje świat dotychczas obcy większości Polaków.

Pamięć jest przedłużeniem istnienia. Dopóki pamiętamy i pamięta się o nas istniejemy ulokowani w określonym wycinku rzeczywistości. Tony Judt jeden z najwybitniejszych współczesnych intelektualistów doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Unieruchomiony w szpitalnym łóżku przez śmiertelną chorobę - stwardnienie zanikowe boczne (ALS), tracąc stopniowo kontrolę nad własnym ciałem, stworzył niezwykłe eseje – ćwiczenia pamięci. W tych ostatnich, szalenie ważnych tekstach będącymi przede wszystkim wspomnieniami autora z lat młodości, refleksją nad życiem, tożsamością, kondycją współczesnego człowieka, kulturą, w końcu w jak najszerszym znaczeniu, sytuacją polityczno-społeczną Europy i świata stara się ujarzmić przyszłość – przewidywalny, okrutny koniec – wykorzystując w tym celu przeszłość.Żył w latach 1948-2010

Marzeniem każdego dobrego rodzica jest zapewnić dziecku „udany start”. Jak się okazuje, można robić to na różne sposoby. Amy Chua wyróżnia dwie metody, zachodnią i chińską, której sama jest wyznawczynią i w myśl której wychowała swoje dwie córki. „Bojowa pieśń tygrysicy” to fascynujący, pełen humoru i lekkości zapis codziennych zmagań matki wymagającej, lecz kochającej bez reszty. Bez względu na skrajną – z punktu widzenia „zachodniego” czytelnika – postawę autorki, niejeden rodzic zweryfikuje swoje metody wychowawcze. I być może zarumieni się ze wstydu. „Bojowa pieśń tygrysicy ” to książka o różnicach kulturowych, o dojrzewaniu do roli rodzica i uczeniu się od dzieci. Amy Chua często porównuje chiński model wychowania, promujący dążenie do maksymalnych osiągnięć i wyników, z podejściem rodziców zachodnich, którzy próbują przede wszystkim zaszczepić dzieciom wiarę, że porażka nie jest niczym złym, że niezależnie od wyników w nauce będą kochane. Chińska matka natomiast zmusza dzieci do ciągłej pracy, nie chwali za rzeczy poniżej oczekiwań, ciągle podnosi poprzeczkę, pokładając niczym niezmąconą wiarę, że jej dzieci stać na świetne wyniki.

Książka stanowi dwadzieścia jeden biografii niezwykłych osobowości ze świata kultury, teatru czy filmu. Są wśród nich poeci, pisarze, aktorzy , ludzie wybitni . Bohaterów książki spotykamy jakby przelotnie, na kilku stronnicowych biografiach czytelnik poznaje ciekawe epizody z ich życia, skrywane lęki, relacje rodzinne, wady i zalety. Wśród poetów jest m.in. Guillaume Apollinaire, czyli Wilhelm Kostrowicki o polskich korzeniach ze strony matki, którego spotykamy w mroźny styczniowy poranek w Paryżu podczas kolejnej przeprowadzki …Julian Tuwim, którego cudownie radosną twórczość ( szczególnie dziecięcą) trudno pogodzić ze światem wewnętrznym autora, pełnym lęków i rozwijającej się agorafobii izolującej go i skazującej na paraliżujący lęk przed światem zewnętrznym. U tych dwóch wrażliwych poetów szczególnie wyróżnia się brak akceptacji ze strony matki a nawet odrzucenie . 21 biografii ludzi wybitnych, wpisanych na zawsze w karty historii kultury jak Emily Dickinson, która niemal całe swoje życie spędziła niczym mniszka w Amherst, filigranowa Margaret Mitchell czy Pola Negri , której talent i uroda podbiły Hollywood szalonych lat 20. i 30. Sylwetka ks. Jana Twardowskiego pełnego skromności, patrzącego na życie bez złudzeń , mimo to nie pozbawionego poczucia humoru . W biogramach niezapomnianych postaci dominuje szczególna wrażliwość, poczucie samotności i wewnętrznej tęsknoty do natury, miłości .

Książka Krzysztofa Masłonia tytułem nawiązuje do wielkiego rycerskiego rapsodu Wincentego Pola, „Mohort”. Opowiada o Kresach poprzez historię pisarzy i ich dzieł. Ale może ważniejsze od nazwisk, nawet najświetniejszych, są tutaj miejsca, takie jak Wilno i Lwów, Krzemieniec i Drohobycz, Stanisławów i Czortków. I choć od 17 września 1939 roku znajdują się poza granicami Rzeczypospolitej, to pozostały w naszych sercach."Puklerz..." to zbiór ponad stu króciutkich tekstów, mających przypomnieć, przedstawić wielu autorów, których twórczość wypada znać lub po których warto sięgnąć. Wielcy, znani, doceniani, ale także zapomniani. To cała masa ciekawych tytułów, które powinny znaleźć swoich odbiorców. Pomiędzy fragmentami przedstawiającymi twórczość całej gamy autorów, znaleźć można jednak o wiele więcej. Opisy Lwowa, Drohobycza, Czortkowa. Historia tych miejsc i mini biografie pisarzy.

Sławomir Koper, autor bestsellerowej serii książek o elitach II Rzeczpospolitej rozpoczyna kolejną serię. Tym razem o elitach PRL. Pierwsza książka to fascynująca opowieść o kobietach władzy. O wpływowych komunistycznych działaczkach i o żonach pierwszych sekretarzy. Jak zwykle u Kopra książka jest błyskotliwie napisana i odsłania wcześniej nieznane fakty. Książka ta ukazuje też życie prywatne i codzienne bolączki tych, którzy z woli Kremla mieli w Polsce coś do powiedzenia. Skąd miał bieliznę Gomułka? Jak bardzo romantyczny był Rakowiecki? Kim był w rzeczywistości Cyrankiewicz? Jak rodzinę traktował Bierut? Poprzez pryzmat „pierwszych dam” czytelnik ma możliwość poznania nieco innej strony życia polityków PRL-u.