Wspomnienia Michaiła Kałasznikowa zebrane przez Elene Joly. Michaił opowiada po raz pierwszy o swoim życiu: o deportacji wraz z rodziną, o wojnie, o wynalezieniu najbardziej znanej broni na świecie oraz o życiu za czasów Stalina.

Donald Richie mieszkał w Tokio przez kilkadziesiąt lat, jednak znacznie bardziej od dynamicznie rozwijającej się stolicy fascynowała go tradycyjna Japonia, ta orientalna, prowincjonalna, antyzachodnia, kierująca się dawnymi wartościami. Takie miejsce, w którym czas biegnie wolniej, ludzie wstają ze słońcem, a ulice pustoszeją o zmroku, znalazł na wysepkach Morza Wewnętrznego. Odwiedził je w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Z zachwytem pisał potem o życiu ich mieszkańców, jedzeniu, kulturze – i miłości. Obiektami jego zmysłowej fascynacji były nie tylko konkretne osoby płci obojga, ale japońska cielesność jako taka. Japonię, która stała się jego drugą ojczyzną, nazywa swoją kochanką. Morze Wewnętrzne to przepiękny portret miejsca, którego już nie ma.

Na podium! Po dziesięciu latach wspinaczki po wydmach i wertepach Krzysztof Hołowczyc stanął na upragnionym podium rajdu Dakar. Po drodze były krew, pot i łzy. Kontuzje, upadki i awarie. Na pustyni człowiek jest bowiem niczym wobec sił przyrody. Ale i tak Dakar – największy, najgroźniejszy, najdłuższy i najstraszniejszy rajd świata wciąga i co roku przyciąga wielu śmiałków, którzy padają za zmęczenia, tracą swoje pojazdy, zdrowie i pieniądze tylko po to, by za rok wrócić i znowu walczyć. Bo Dakar pokazuje też, że po ciosie trzeba wstać i wracać do walki. To Dakar dał mi siłę, by prosto po wyjściu ze szpitala zdobyć Puchar Świata – pisze autor. O tych trudnych zmaganiach, dramatycznych przygodach i najtrudniejszym rajdzie świata, który przyciąga jak magnes przeczytacie w tej książce.

Jan Krawiec urodził się w 1919 r. w Bachórcu na Rzeszowszczyźnie, od 1949 r. mieszka w Chicago, aktywnie uczestnicząc w tamtejszym życiu polonijnym. W latach 1968-1985 był redaktorem naczelnym Dziennika Związkowego, organu prasowego Związku Narodowego Polskiego - czołowej organizacji Polonii amerykańskie. Ściśle współpracował z prezesem ZNP i Kongresu Polonii Amerykańskiej Alojzym Mazewskim. Wspomnienia Jana Krawca obejmują także jego dzieciństwo i młodość w podkarpackiej wsi, dramatyczne przeżycia okresu wojny: od kampanii wrześniowej, uczestnictwa w konspiracji, przez więzienie Gestapo, po pobyt w obozach koncentracyjnych w Aschwitz-Birkenau i Buchenwaldzie, następnie los dipisa w powojennych Niemczech, wreszcie niełatwe początki życia w Ameryce. Autor w bezpośredni sposób wyraża swoje opinie o rzeczywistości polskiej, polonijnej i amerykańskiej. Prezentuje plejadę osobistości życia publicznego, z którymi miał do czynienia w swej długiej karierze, ale również najbliższą rodzinę i przyjaciół, gdyż, jak podkreśla, wiele im zawdzięcza. Otwarte zakończenie ukazuje wciąż aktywnego „świadka historii", który na spotkaniach z amerykańską młodzieżą dzieli się doświadczeniami ze swojego życia oraz wiedzą o losach Żydów i Polaków w czasie Holocaustu.

Wiesław Mikuś Proszę się nie bać... zaraz pan zaśnie..., jest kolejną z licznych książek medycznych, które pojawiły się na rynku. Tym razem są to wspomnienia polskiego lekarza anestezjologa pracującego w szpitalach wschodniej Polski. Opowiadane historie dotyczą różnych lat pracy. Te z lat siedemdziesiątych są ciekawsze o tyle, że opisują specyficzne warunki pracy w tamtych czasach, kiedy nie wszystko było jeszcze jednorazowe, zamiast respiratora pacjenta często wentylowano ręcznie, a jako samochody pogotowia jeździły nyski. Chociaż nadal często narzekamy na służbę zdrowia, od tamtych czasów dużo się jednak zmieniło. Jak każdy chyba lekarz, autor książki, jest kopalnią anegdot przeplatanych historiami dramatycznymi i wzruszającymi.

Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura faktu. Yeonmi Park jeszcze do niedawna była wzorową córką północno – koreańskiego reżimu. Kochała przywódcę, nie zadawała niewygodnych pytań i nie rozmyślała nad sensem dyktatury w jej rodzinnym kraju. Jej życie zmieniło się nieodwracalnie, kiedy pirackie płyty DVD nie tylko pokazały jej inny świat, ale spowodowały ciąg tragicznych zdarzeń w życiu jej bliskich. W 2007 r. matka Yeonmi uciekła do Chin, zabierając z sobą czternastoletnią wówczas córkę. Tak rozpoczęły się długie poszukiwania lepszego życia młodziutkiej Koreanki. Dziś Yeonmi Park ma 22 lata i jest jedną z najsłynniejszych kobiet, walczących o prawa mieszkańców Korei Północnej. W 2014 roku jej nazwisko pojawiło się na liście 100 Top Global Women publikowanej przez BBC. Przeżyć to dramatyczna historia podróży do wolności. Uwalnianie się od propagandy reżimu trwa do dziś – choć autorka uciekła przed nieszczęśliwym życiem w totalitarnej Korei, to jej dramatyczne wspomnienia nie znikną nigdy.

Legenda głosi, że jeśli kruki opuszczą londyńską Tower, to twierdza i królestwo upadną. Tej katastrofie ma zapobiec jedna osoba, której zadaniem jest strzec siedmiu niezwykłych ptaków i losu Wielkiej Brytanii. Oto opowieść człowieka, który wykonuje najniezwyklejszą pracę – strażnika kruków w londyńskiej Tower. W sercu nowoczesnej metropolii Christopher Skaife opiekuje się wyjątkowymi zwierzętami. Zaprasza nas do fascynującego świata ptaków obdarzonych zaskakującą inteligencją i złożonymi osobowościami. Opowiada o karmieniu ich psimi ciasteczkami nasączonymi krwią i o pogoni za krukami-uciekinierami, które należy sprowadzić z powrotem do Tower. Pokazuje, jak bardzo przypominają ludzi, bo potrafią być zarówno okrutne, jak i wspaniałomyślne. Wyjaśnia, czemu odegrały tak ważną rolę w mitach i legendach – od prastarych podań po Grę o tron. Przede wszystkim jednak opisuje niezwykłą przyjaźń, jaką go obdarzyły. W jego książce świat kruków, historia i magia splatają się w opowieść, która zaskakuje i porusza. Książkę należy traktować bardziej jako biografię z elementami ornitologicznymi, a nie pozycję skupiającą się na biologii i życiu kruków.

Książka napisana w hołdzie podlaskim unitom przedstawia historię ich okrutnych prześladowań ze strony caratu, obejmujących cały okres zaborów, ze szczególnym uwzględnieniem lat 1863-1915. Rozpoczyna się od opisu okoliczności zawarcia Unii Brzeskiej oraz przedstawienia sylwetek jej sygnatariuszy. Szykany wobec Kościoła Unickiego, postrzeganego jako przejaw polskości, wraz z wybuchem powstania styczniowego przerodziły się w krwawe prześladowania religijne. Z cerkwi unickich usuwano wszystko, co było związane z liturgią łacińską. Początkowo urzędnicy carscy namawiali do dobrowolnej konwersji na prawosławie. Wkrótce przyszedł czas gróźb i drakońskich kontrybucji. A gdy to nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, „opornych” więziono lub zsyłano na katorgę w głąb Syberii. Uciekano się do użycia broni i mordów na bezbronnych mieszkańcach Podlasia. Za cenę utraty życia i mienia unicki lud podjął nierówną walkę w obronie wiary, miejsc kultu i własnej tradycji religijnej. Niezłomna postawa duchownych i świeckich doprowadziła wielu z nich do męczeństwa i chwały świętości (święci Jozafat Kuncewicz i Andrzej Bobola oraz błogosławieni Wincenty Lewoniuk i Towarzysze). Autorem przedmowy jest Pan Kazimierz Lemańczyk.

W 1944 roku szesnastoletnia Edith Eger została wywieziona do Auschwitz. Przetrwała, bo doktor Józef Mengele lubił patrzeć na jej taniec. Gdy obóz został w końcu wyzwolony, Edith, u skraju sił, została wyciągnięta ze stosu ciał. Dziś dzieli się swoimi doświadczeniami z Holokaustu i jest uznaną na świecie psycholożką. Wśród jej pacjentów znajdują się ofiary przemocy i żołnierze cierpiący na zespół stresu pourazowego. Doktor Eger wyjaśnia, czemu umysł może stać się naszym więzieniem i pokazuje, jak możemy dokonać wyboru wolności. Wybór zawiera w sobie siłę przekazu Człowieka w poszukiwaniu sensu Viktora E. Frankla, jest jednak książką zupełnie wyjątkową. Zmienia podejście do życia. Ciepła, pełna empatii i nieskończenie mądra, stanowi głęboką analizę ludzkiej duszy i jej zdolności do uzdrowienia. „Życie doktor Eger odkrywa przed nami naszą zdolność przetrwania nawet najstraszniejszego z koszmarów i pokazuje, jak wykorzystać cierpienie, by nieść pomoc innym. Edith odnalazła wolność i przebaczenie i pokazuje nam, jak sami też możemy tego dokonać”.

Najbardziej wstrząsająca i brutalna książka o II wojnie światowej. Prawdziwa aż do bólu ! Guy Sajer jako kilkunastolatek wyruszył w 1942 roku w szeregach Wehrmachtu na front wschodni. Początkowo służył w jednostce transportowej, a latem 1943 roku zgłosił się na ochotnika do Dywizji „Gross Deutschland”. Marzył o przygodzie, lecz musiał desperacko walczyć o przetrwanie. Jego wspomnienia są wyjątkowe, to zapis wydarzeń „oglądanych oczyma siedemnastoletniego młodzieńca, który przeżywać musi to, co wielu dojrzałym mężczyznom niełatwo byłoby znieść”. Ta jedyna w swoim rodzaju opowieść o wojnie nawet dzisiaj poraża ładunkiem grozy i naturalizmu: plastyczne opisy walk i ich skutków, straszliwych ostrzałów artyleryjskich z „organów Stalina”, mrozów i głodu podczas rosyjskiej zimy, chaosu i przerażenia żołnierzy z pierwszej linii, często pozostawianych samym sobie. Sajer jako niezmiernie wrażliwy obserwator ma niespotykany dar opisywania wydarzeń, sytuacji i stanów ludzkiego ducha z ogromną ekspresją. Jego relacja jest tak żywa i autentyczna, że wręcz współodczuwa się z nim cały wojenny koszmar.