Zły Tyrmand Mariusza Urbanka to swoisty rewers słynnego Dziennika 1954 Leopolda Tyrmanda, legendy polskiego jazzu, socjalistycznego playboya, enfant terrible swingujących lat pięćdziesiątych PRL. Człowieka, który dla części swego środowiska był moralnym drogowskazem, jednym z niewielu, którzy mieli odwagę odmówić kolaboracji z reżimem, dla reszty tylko niepoważnym bikiniarzem. O Tyrmandzie opowiadali autorowi ludzie, którzy wcześniej sami zostali sportretowani na łamach Dziennika i innych książek Leopolda Tyrmanda, wśród nich wielu takich, których nie ma już wśród nas: Agnieszka Osiecka, Irena Szymańska, Stefan Kisielewski, Zygmunt Kałużyński, Szymon Kobyliński, Eryk Lipiński i Jan Józef Szczepański. W książce opisują swe spotkania z Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów najgłośniejszej powieści łotrzykowskiej PRL - Zły, oraz Bogna, legendarna polska Lolita z Dziennika 1954.

Czy Julia Tymoszenko jest niewinną ofiarą swoich politycznych konkurentów? Czy też cynicznym graczem, którego w końcu dopadła sprawiedliwość? Nieznane fakty, dramatyczne zwroty akcji, ekskluzywne wywiady, poruszające zdjęcia. To wszystko w znakomitej i najbardziej oczekiwanej biografii roku autorstwa Marii Przełomiec. Jej doskonała orientacja w tematyce wschodniej, zebrane materiały i przeprowadzone specjalnie na potrzeby książki rozmowy ze zwolennikami i przeciwnikami bohaterki zaowocowały wnikliwym obrazem ukraińskiej żelaznej damy. Co prawda nie jest to biografia Julii Tymoszenko, a książka poświęcona głównie jej walce o fotel prezydenta. Autorce jednak udało się przedstawić najważniejsze czyli walkę Tymoszenko o władzę. Czy była ona słuszna? Czy Julia działała zgodnie z prawem? Dla Ukrainy czy dla siebie? Autorka stara się odpowiedzieć na te pytania. Ale są to wszystko domysły, każde z tych pytań zostaje otwarte...

Biografia pióra Westin to nie tylko opowieść o tworzącej Tove. To również historia o jej życiu intymnym - kolejnych związkach hetero- i homoerotycznych, o trudnych dla jej rodziny czasach II wojny światowej i o przemianach, które zachodziły w niej samej. W miarę upływu lat artystka przeobrażała się w świadomą swych umiejętności pisarkę, która ani na chwilę nie zapomniała o swoim genetycznym talencie. Skrajny indywidualizm Tove i jej pęd ku twórczej samotności pozwoliły na stworzenie odludnej, szczęśliwej wyspy, na której żyły nie tylko Muminki, ale także ona sama. Jedyną jej towarzyszką do ostatnich chwil była bowiem Tuulikki - miłość życia Tove i jej najwierniejsza fanka. Dzięki materiałom, które zgromadziła przez lata wspólnego życia z autorką Muminków, możemy dziś przeczytać znakomitą biografię pełną intymnych zwierzeń, fragmentów korespondencji i notatek pisanych ręką samej artystki. Dzięki biografii Boel Westin możemy tropić ścieżkę spełnionego życia pisarki, która posiadła sekret literackiego „esperanto” - języka zrozumiałego dla wszystkich dzieci... I wszystkich trolli.

Prawdziwa historia hrabiego Monte Christo! "Czarny hrabia" to pasjonująca biografia Tomasza Aleksandra Dumasa (1762- 1806), generała armii francuskiej, syna markiza de Pailleterie i czarnoskórej niewolnicy Cessette Dumas, ojca słynnego autora "Trzech muszkieterów". Jego barwny życiorys dostarczył synowi inspiracji do stworzenia postaci hrabiego Monte Christo. Śledzimy burzliwe życie Tomasza, od kolonialnego Haiti, na którym się wychował, przez młodość w Paryżu, wybuch rewolucji francuskiej, walki nad Renem, bój o szwajcarski "szczyt świata", bohaterskie wyczyny podczas kampanii w Italii, wyprawę z Napoleonem do Egiptu, a w końcu niewolę w Królestwie Neapolu. Tom Reiss, autor bestsellerowego "Orientalisty", ma dar ożywiania historycznego dramatu. Prawdziwe losy ojca Aleksandra Dumasa okazują się nie mniej atrakcyjne i awanturnicze niż powieściowa fikcja. Książka "Czarny hrabia" została uhonorowana prestiżową Nagrodą Pulitzera (2013) w kategorii biografii i autobiografii. A w 2012 roku magazyn "TIME" uznał ją za jedną z dziesięciu najlepszych pozycji z literatury faktu.

Joanna Szczepkowska z pasją reportera odtwarza historię swojej rodziny. Wnuczka Jana Parandowskiego, córka Andrzeja Szczepkowskiego, odkrywa tajemnicę pochodzenia dziadka, z subtelnym poczuciem humoru kreśli sylwetki słynnych aktorów i pisarzy, którzy odwiedzali jej dom rodzinny.Joanna Szczepkowska, w swojej książce opisuje czasy i ludzi, pokazuje prawdziwą twarz pomnikowych postaci. Mierzy się z historią swojej rodziny, ale i ze swoją przeszłością. Udowadnia sobie i każdemu z nas że nie należny przemierzać tych samych ścieżek. Każde życie jest inne, niepowtarzalne. Uważa, że każdy powinien żyć zgodnie ze swoim temperamentem, na swoją miarę. To doskonały dokument minionych czasów, ubarwiony anegdotami z życia artystów literatury też sztuki teatralnej i filmowej. Przejmujące doświadczenia, trudne wybory, ale czy dobre? To pytanie często zadaje Szczepkowska. W jej reportażu nie ma ekshibicjonizmu, tak modnego dzisiaj w świecie mediów. Nie ma osobistych wyznań, jest za to porcja dobrej literatury.

Reva Mann okazała się paskudnym dzieckiem, zakałą porządnej rodziny. Jej dziadek był naczelnym rabinem Izraela, ojciec cieszył się opinią szacownego rabina w Londynie. Tymczasem Reva buntuje się przeciwko przyzwoitemu wychowaniu i wszystkiemu, co wyniosła z domu. Aby żyć po swojemu, zrywa z rodziną i jej tradycjami, popadając w całkowitą skrajność - rzuca się w wir narkotyków i seksualnej swobody. Kilka lat później przychodzi opamiętanie, Reva wstępuje do szkoły dla pobożnych kobiet w Jerozolimie. Chce zapomnieć o błędach młodości i zacząć nowe życie. Wychodzi za mąż za ortodoksyjnego Żyda, zostaje przykładną żoną i matką gromadki dzieci. W swoich zdumiewająco szczerych wspomnieniach Reva odsłania nam zamknięty świat skrajnie ortodoksyjnego żydostwa. Opisuje, jak swatka raiła jej kolejnych kandydatów i jak wyglądały aranżowane randki ze studentami Talmudu. Bez cienia zażenowania opowiada o rytuałach związanych z małżeństwem, o swojej nocy poślubnej, kodzie zachowań seksualnych i partnerskich obowiązkach.

Książka oddaje cześć jednej z największych artystek polskiej piosenki. Jak silną musiała być osobowością, by stworzyć kreację przekraczającą ramy scenicznej roli? Dlaczego jej piosenki żyją i są nieustannie przypominane na polskich estradach, ale w innych wykonaniach tak łatwo stają się falsyfikatem? Demarczyk to nie tylko głos, ale także kolor. To jednak nie tylko czarna melancholia, ale także żart. Ten humor jest lekki i wyrafinowany, oparty na literaturze z najwyższej półki. Baczyński, Pawlikowska-Jasnorzewska, Leśmian, Tuwim, po takich sięgała " tekściarzy". Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki i przyjaciele z Piwnicy pod Baranami opowiedzieli autorkom o tym, jak Ewa Demarczyk stała się ważną postacią w Krakowie. Jak następnie stała się artystką polskiego i europejskiego formatu. I dlaczego zamilkła.

Wspaniała książka o niezwykłych ludziach i wyjątkowym zjawisku: lwowska szkoła matematyczna w II Rzeczpospolitej to był chyba jedyny czas, gdy polscy naukowcy byli w absolutnej czołówce światowej, nigdy wcześniej ani potem to się nie zdarzyło. A najjaśniej świeciła tam gwiazda Stefana Banacha, geniusza matematycznego, jednego z największych w historii. Książka opisuje wzlot i upadek tej niezwykłej szkoły. Urbanek poprzez losy czterech matematyków: Hugona Steinhausa – eleganta i aforysty (twórcy genialnego aforyzmu: Ziemia – kula u nogi), Stefana Banacha, Stanisława Mazura – matematyka-komunisty i Stanisława Ulama, świetnie oddaje zupełnie wyjątkową atmosferę intelektualną owych czasów, gdy grono matematyków siedziało całymi dniami w kawiarni Szkockiej myśląc nad problemami, dyskutując, i rozwiązując trudne zagadnienia. Przy okazji powstawały prace epokowe dla rozwoju matematyki. Ulam wspominał później, że podobną atmosferę intelektualnego wrzenia przeżył tylko w USA w czasie II wojny światowej, gdy najtęższe głowy na planecie pracowały nad budową bomby atomowej. W tle jest Lwów, miasto magiczne, większe od Krakowa i dużo bardziej otwarte na napływające ze świata nowinki, miasto o intensywnym życiu intelektualnym i artystycznym.

Zakonnik z „sercem jak tramwaj”, wieczny optymista, z dystansem do siebie, ale nie do innych – ojciec Leon Knabit – jeden z najbardziej znanych i lubianych zakonników w Polsce. Jest kapłanem od ponad 60 lat, mnichem, który żyje zgodnie z surową regułą św. Benedykta, a przecież poczucia humoru mogliby pozazdrościć mu najwięksi komicy. Ojciec Leon prowadził telewizyjny talk-show, opublikował kilkadziesiąt książek, dla wielu jest duchowym autorytetem - a jednocześnie, to, co najważniejsze w życiu, odkrył w klasztornej celi. Jaka jest jego recepta na szczęście?„Zakochany mnich” to historia niezwykłego człowieka przez całe życie niestrudzenie szukającego woli Bożej. Autor opowiada o dzieciństwie, rodzinnych i koleżeńskich relacjach, dramatycznych doświadczeniach czasu okupacji, ofiarnej posłudze kapłańskiej i decyzji o związaniu swojego życia z klasztorem benedyktynów w Tyńcu.

Astrid Lindgren kojarzy chyba każdy. To jedna z najbardziej lubianych przez dzieci autorek ich bajek, opowieści. Autorka m.in. Pippi Pończoszanki, Dzieci z Bullerbyn, Detektywa Blomkvista i wielu innych książek odniosła wielki sukces pisarski. Na przestrzeni lat udało jej się zebrać większość literackich nagród. Jednak początki jej życia i kariery nie były łatwe. Zmar­ła 28 stycz­nia 2002 roku w Sztok­hol­mie. Margaret Stromsted udało się stworzyć arcyciekawą, poruszającą, wzruszającą i w wielu momentach wywołującą uśmiech na twarzy opowieść.