Bohaterka powieści po śmierci partnera została sama z dwuletnim synkiem. Dziecko zapada na ciężką chorobę. Uratować może go jedynie przeszczep szpiku od przyrodniego brata. Ten jednak postanawia spełnić ostatnie życzenie ojca - archeologa podwodnego - odnaleźć szczątki ekspedycji Franklina, która zaginęła w 1847 roku w Arktyce. Z desperacją walczy z czasem, aby ocalić życie dziecka.

Opowieść o dwunastoletniej dziewczynce, która spędza wakacje u dziadka, w nadmorskiej miejscowości. Razem z czterema chłopcami przeżywa niesamowite przygody.

Główna bohaterka, Ewa, jej nowo narodzony synek i kot cudownie ocalony od śmierci, żyją w dwóch wymiarach. W rzeczywistości Ewa jest żoną lekarza. W nocy, podczas snu, tajemniczy kot przenosi ją wraz z synkiem do krainy Tarota. Książka jest baśnią o poszukiwaniu własnej tożsamości i rozumieniu samego siebie.

Miłość, szaleństwo czy żądza władzy? Tylko Claretta nie opuściła mężczyzny, który jeszcze niedawno był uwielbiany przez miliony Włochów. Stojąc przed plutonem egzekucyjnym, wyszeptała: „Jesteś zadowolony, że zostałam z tobą do końca?”. Dla Jiang Quing śmierć męża miała być dopiero początkiem wielkiej kariery - była bardzo bliska przejęcia władzy w komunistycznych Chinach. Wiedziała, że gra o najwyższą stawkę. Piętnastoletnia Catherine po prostu nie miała wyboru - czuły na kobiece wdzięki dowódca środkowoafrykańskiej armii wypatrzył ją, gdy szła do szkoły. Tytułem cesarzowej cieszyła się tylko przez kilka lat - dopóki zazdrosny małżonek nie oskarżył jej o romans z francuskim prezydentem. Co łączy te nieprawdopodobne, ale prawdziwe kobiece losy? Niebezpieczna miłość, chwila szaleństwa czy nieokiełznana żądza władzy? Dlaczego pokochały zbrodniarzy i despotów? Jaką odegrały rolę w dziejach najmroczniejszych reżimów XX wieku? Kobiety dyktatorów to wstrząsające opowieści o niełatwym życiu żon i kochanek Hitlera, Stalina, Mussoliniego, Mao, Lenina, Bokassy, Ceausescu i Salazara.

1 sierpnia 1944 roku w Warszawie było pół miliona kobiet. Wiele z nich poszło do Powstania jako sanitariuszki, łączniczki, część chwyciła za broń. Wszystkie walczyły o przetrwanie. Panienka z dobrego domu w myślach powtarzała: „Boże, spraw, abym wytrzymała tortury”. Matka, która urodziła tuż przed godziną „W”, kołysała dziecko w rytm wybuchających bomb. I ośmioletnia Helenka, prowadzona na pewną śmierć. „Mamo, ja nie chcę umierać” – szeptała. Przez 63 dni heroicznej bitwy walczyły, bały się, śmiały, kochały, opłakiwały bliskich. Mężczyźni stwierdzili: „Ojczyzna jest pierwsza. Musicie sobie jakoś radzić”. Kobiety zostały same, w obliczu dramatycznych dylematów. Włożyć coś do garnka czy kupić bandaże dla rannych? Jak zginę: z głodu czy z rąk Niemców? Ale pytanie, czy warto walczyć, w ogóle nie przychodziło im do głowy. Bo odpowiedź była tylko jedna. Usłyszmy głos dziewczyn z Powstania.

Dar miłowania to barwna opowieść o niezwykłym życiu Marii Leszczyńskiej, córki zdetronizowanego króla Polski, Stanisława, która pewnego dnia, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, z ubogiego kopciuszka żyjącego na wygnaniu, przeobraziła się w królową Francji, małżonkę Ludwika XV, jednego z najpotężniejszych ówcześnie monarchów w Europie. Historia bohaterki ujęta przez Genevie'v e Chauvel, popularną we Francji autorkę powieści historycznych, w formę pamiętnika, pozwalającą czytelnikowi nawiązać bez mała osobisty kontakt z tą niezwykłą postacią i na kanwie jej emocjonalnych doznań, wspólnie przeżywać blaski i cienie jej monarszego życia. Głęboko wierząca, o niezłomnych zasadach moralnego postępowania, spodziewała się znaleźć w osobie małżonka wyznawcę tych samych zasad. Jakże wielkim było jej rozczarowanie, kiedy po kilku latach, wydawało się szczęśliwego związku, Ludwik zaczął ją zdradzać. Maria gorąco kochała Ludwika i korowód przewijających się faworyt, odebrał jej całą radość i sens życia. Blaski i zaszczyty nie były dla niej najważniejsze. Ugodzona w samo serce, z dumą znosiła wszelkie przeciwności losu, i nigdy nie wychodząc z roli królowej, potrafiła wzbudzać powszechny respekt.

"Wariatka tańczy" nie tylko na scenie - przyjmijcie od Maryli Rodowicz zaproszenie w szaloną podróż, która wiedzie od powojennych Ziem Odzyskanych, przez zadymione kluby Manhattanu, złocone korytarze Kremla i piaski Iraku, aż do jej domowego zacisza."Wariatka tańczy", a partnerują jej m.in. Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen, Seweryn Krajewski, Daniel Olbrychski, Włodzimierz Wysocki i... Fidel Castro. "Wariatka tańczy" to wywiad-rzeka z największą polską wokalistką pop, z łączącą pokolenia gwiazdą estrady, o której każdy ma jakieś wyobrażenie, ale której - aż do tej pory - nikt tak naprawdę nie poznał. To rozmowa szczera i zabawna, pełna anegdot o życiu pełną piersią w ciekawych czasach i wśród ciekawych ludzi. Maryla bez ogródek opowiada o niełatwych artystycznych i osobistych wyborach, o blaskach i cieniach sławy, zdradza nam swoje lęki i dzieli się radościami.Jest też sporo pikantnych anegdot o trudnych facetach, zazdrosnych koleżankach, balujących kolegach, jest coś o ubekach, dziennikarzach, politykach, żołnierzach, mordercach i rewolucjonistach. Jest o seksie i pełnej kasie. I oczywiście o sukcesach.

Czy można pokochać potwora? Dla Mirty Fidel był przystojniakiem z tej samej uczelni, który pisał wiersze i czytał ambitne książki. Zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia. W podróż poślubną zabrał ją do Stanów Zjednoczonych. Obiecywał, że później przeprowadzą się do Paryża. Saddam był kuzynem Sadżidy. O ich związku zdecydował ojciec rodziny, jeszcze zanim dziewczyna wyrosła z pieluch. Ona nie miała nic do powiedzenia, on widział w niej „raczej siostrę niż kobietę”. Ślub wzięli na odległość 1300 kilometrów. Hye-rim była najpopularniejszą aktorką w Korei Północnej. Kiedy poznała Kim Dzongila, miała już męża. Syn przywódcy Korei Północnej zażądał jej jednak dla siebie. Słysząc, że dostanie do swojej dyspozycji 500 służących, natychmiast wyraziła zgodę.Kobiety dyktatorów 2 to kontynuacja największego bestsellera historycznego 2012 roku. Opowiedziane przez Diane Ducret losy kobiet stojących u boku Hitlera, Stalina, Mussoliniego czy Bokassy pobiły wszelkie rekordy popularności i od wielu miesięcy okupują listy najlepiej sprzedających się książek w Polsce. Teraz autorka powraca z historiami kobiet żyjących w czasach bliskich każdemu z nas. To poruszające opowieści o żonach i kochankach dyktatorów oraz zbrodniarzy drugiej połowy XX wieku: Fidela Castro, Saddama Husajna, Ruhollaha Chomejniego, Slobodana Milosevicia, Kim Dzongila i Osamy bin Ladena.

Trzy siostry: Maria, Zofia i Eliza Pareńskie. Trzy muzy Stanisława Wyspiańskiego. Maryna i Zosia, pod własnymi imionami, zostały sportretowane przez niego w Weselu, prapremiera dramatu w marcu 1901 roku przerodziła się w wielki skandal towarzyski w Krakowie. Wesele dało Wyspiańskiemu nieoficjalny przydomek czwartego wieszcza, a siostrom Pareńskim literacką nieśmiertelność.Maria, Maryna, wielka miłość i muza Witolda Wojtkiewicza, portretowana także przez Wyspiańskiego, została żoną Jana Raczyńskiego, zapomnianego dzisiaj pediatry, który jako pierwszy wykazał doświadczalnie związek krzywicy z niedoborem światła słonecznego. Z trzecim mężem, Janem Grekiem, i szwagrem, Tadeuszem Boyem-Żeleńskim, zginęła w egzekucji profesorów lwowskich w pierwszych dniach niemieckiej inwazji na ZSRR.Zofia, Fusia, Boyowa, została żoną Tadeusza Żeleńskiego. Jej portret z synem autorstwa Stanisława Wyspiańskiego jest jednym z najpiękniejszych pasteli z serii Macierzyństwo. Przyjaźniła się z mężem, choć obydwoje szukali miłości poza małżeństwem. „Dobra, rozumna i miła towarzyszka pracy” – napisał o niej Boy.Eliza, Lizka, najmłodsza z sióstr, najmniej znana, choć najczęściej portretowana, była żoną młodopolskiego poety Edwarda Leszczyńskiego. W swoim krótkim życiu zmagała się z problemami emocjonalnymi, uzależnieniem od alkoholu i opiatów. Popełniła samobójstwo, mając trzydzieści pięć lat.

Bronisława Wajs. Po cygańsku Papusza, czyli lalka. Poetka odkryta przez Jerzego Ficowskiego i wynoszona na piedestał przez Juliana Tuwima. Jej wiersze, proste piosenki pełne tęsknoty za przyrodą, są do dzisiaj chlubą cygańskiego dziedzictwa. Popularność, która przyniosła jej rozgłos, szybko okazała się przekleństwem. Posądzenie o zdradę plemiennego kodeksu złamało Papuszy życie. Latami żyła w odosobnieniu i pogardzie. Ostracyzm odbił się głęboko na jej zdrowiu, również psychicznym. Gdy w 1987 roku umarła, pochowano ją z dala od cygańskich mogił.Angelika Kuźniak dotarła do bezcennych materiałów archiwalnych, które rzucają nowe światło na los legendy cygańskiej poezji. Pamiętnik Papuszy, jej listy do Jerzego Ficowskiego czy korespondencja z Julianem Tuwimem to także nieocenione źródło informacji dotyczących realiów życia polskich Cyganów. Wędrówki z taborami, rzeź na Wołyniu, przymusowe osiedlanie, nieufność Polaków, a nade wszystko przywiązanie do przyrody i wolności. Papusza to znakomita opowieść reporterska o świecie, którego już nie ma. I cenie, jaką płaci się za inność.