Będę twoim lustrem jest pierwszym, podzielonym na trzy dekady, zbiorem wybranych wywiadów z Andym Warholem. Ukazują Warhola malarza, fotografika, filmowca, wydawcę, pisarza, bywalca salonów i przyjęć, osobowość telewizyjną, kreatora trendów, spiritus movens Fabryki i magazynu "Interview". Dla Warhola wywiad miał być jeszcze jedną kreacją artystyczną. Jest w nich raz przesłuchiwanym, czasami sam go przeprowadza, kiedy indziej łączy obie funkcje.Autor zbioru, Kenneth Goldsmith, poeta, wydawca i krytyk, wybrał niemal czterdzieści z dwustu zgromadzonych przez siebie wywiadów i opatrzył je niezbędnymi komentarzami osadzającymi je w czasie, miejscu i kontekście kulturowym.

Słowacki. Encyklopedia to złożony z krótkich esejów-haseł portret Juliusza Słowackiego, nakreślony przez zeszłorocznego laureata NIKE Jarosława Marka Rymkiewicza. Słowacki Rymkiewicza to człowiek z krwi i kości. Rymkiewicz połączył tutaj swój talent poetycki z imponującą wiedzą historyczno-literacką, aby przywrócić Polakom tego poetę, genialnego, istniejącego jednak - za sprawą najpierw Mickiewicza, a potem Gombrowicza i Miłosza - poza głównym nurtem literatury polskiej. Książka jest zredagowana z podziałem na eseje.

"Mniej niż ktoś" to coś więcej niż tylko wybór esejów Josifa Brodskiego (1940-1996), laureata literackiej Nagrody Nobla z 1987 r. Są wciąż niesłychanie aktualne refleksje dotyczące powojennej literatury rosyjskiej, a także eseje o Petersburgu, rodzinnym mieście autora, i o Stambule, który odwiedził, ponieważ chciał - jak wspomina z właściwą sobie ironią - by zwracano się do niego effendi.

W Polsce temat Holokaustu oraz postawy Polaków wobec Żydów wywołuje nadal silne emocje, czego przykładem była debata nad Strachem Jana T. Grossa. Bunt w Sobiborze wpisuje się w tę dyskusję w szczególny sposób. Podczas gdy Strach opierał się na interpretacji źródeł historycznych, niniejsza publikacja jest relacją naocznego świadka. Philip Bialowitz opisuje sytuację Żydów w Polsce, począwszy od okresu przedwojennego, przez okupację, po okres tuż po wojnie. Autor daje nam jej przekrojowy obraz, oparty na doświadczeniach własnego życia. I nie jest to obraz czarno-biały. Polacy w tej relacji potrafią zarówno zdobyć się na bohaterstwo, jak i wykazać się okrucieństwem wobec żydowskich sąsiadów. Najbardziej przerażającym fragmentem książki jest opis życia w obozie zagłady w Sobiborze. Również tutaj poznajemy inną wersję historii: dowiadujemy się, że Żydzi nie chcieli godzić się na pokorną śmierć.

Wznowienie bestsellera wydanego w 1972 roku w Londynie. Znakomicie, z nieprzeciętnym talentem literackim przedstawiony obraz rewolucji lutowej, przewrotu bolszewickiego i wojny domowej w Rosji rozpatrywany przez bezpośredniego uczestnika wydarzeń. Autor to bliski współpracownik Borysa Sawinkowa, komisarza 8. Armii, potem uczestnika ruchu antybolszewckiego. Karol Wędziagolski (1886–1974) to ziemianin, oficer carskiej armii, współpracownik Borysa Sawinkowa w latach 1917–1921. W czasie przygotowań do wojny z Rosją desygnowany przez Naczelnika Państwa do utrzymywania kontaktów z grupą Sawinkowa. Po 1921 r. wycofał się z życia publicznego. Po wybuchu II wojny światowej przebywał na emigracji w Brazylii.

Do dziś książka ta uważana jest za jeden z najważniejszych dokumentów opisujących codzienne życie warszawskiego getta, a także bierny opór przejawiający się w działalności rozmaitych nielegalnych organizacji kulturalnych i socjalnych oraz w przygotowaniach walki zbrojnej. Wrzesień 1939 - styczeń 1943

Sołomon Wołkow nie broni Szostakowicza. Ukazuje sytuację polityczną, w jakiej żył i tworzył. Od debiutu w połowie lat dwudziestych do śmierci Stalina w 1953 roku kompozytor pozostawał pod nadzorem dyktatora, od którego zależało, czy kolejny utwór będzie wykonywany, czy też zdjęty z afisza. Często decydował gust wodza, jak to się zdarzyło w przypadku opery Lady Makbet mceńskiego powiatu, którą Stalin osobiście wykreślił z programów dwóch teatrów i zgromił w artykule "Łoskot zamiast muzyki" zamieszczonym bez podpisu w "Prawdzie". Nierówne zmagania Szostakowicza ze Stalinem Wołkow ukazuje na szerokim tle radzieckiego życia kulturalnego. Spotykamy tu szereg świetnych poetów i prozaików: m. in. Osipa Mandelsztama, Borysa Pasternaka, Michała Bułhakowa, którzy podobnie jak Szostakowicz żyli w nieustannym zagrożeniu ze strony dyktatora.

Marienbad to opowieść o grupie bogatych,warszawskich Żydów z pocz.XX wieku,którzy pojechali do tytułowego uzdrowiska. Książka składa się z samych listów,między kuracjuszami,a ich rodzinami w Warszawie.

Wujaszek Wania, Trzy siostry, Wiśniowy sad., : Zawarte w tomie trzy najwybitniejsze dramaty Antoniego Czechowa - choć tematycznie związane z życiem rosyjskiej inteligencji schyłku XIX wieku, w uniwersalny sposób zgłębiają tragizm powszedniej, monotonnej ludzkiej egzystencji i zarysowują złożone portrety psychologiczne. Nowatorskie formalnie, polifoniczne i wieloplanowe sztuki Czechowa, w których komizm nierozerwalnie splata sie z tragizmem, zajmują ważne miejsce w kanonie światowej dramaturgii, nie tracąc siły oddziaływania na nowe pokolenie czytelników.

Pierwsza biografia poety i barda opozycji, przygotowana z okazji 5. rocznicy jego śmierci. Historia życia Jacka Kaczmarskiego, poety, prozaika, autora i wykonawcy piosenek (m.in. Murów, Naszej klasy, Obławy), oparta na relacjach jego bliskich i znajomych. Z ich wypowiedzi wyłania się portret artysty niejednoznacznego, skomplikowanego, nadzwyczaj interesującego, burzący panujący przez lata jego kariery stereotyp barda Solidarności. Autor z wszystkimi osobami rozmawiał i z fragmentów różnych historii stworzył oryginalną, rozpisaną na głosy biografię jednego z najważniejszych artystów współczesnej Polski, którego różnorodna twórczość wciąż żyje i zdobywa nowych wyznawców.