12 spacerów po Paryżu w towarzystwie Ludwika Stommy - po Montparnasie, Dzielnicy Łacińskiej, po Lasku Bulońskim i Maraise, po mostach i słynnych placach, słynnych cmentarzach i miejscach rozrywek - przyprawia o zawrót głowy. Ludwik Stomma - pisarz, felietonista i gawędziarz z miłością i znawstwem opowiada o swoim Paryżu, który zna, jak własną kieszeń, w którym od lat żyje i pracuje. Historia przeplata się tutaj ze współczesnością, tłumy postaci literackich z żyjącymi bohaterami.

Kontrast między Starym i Nowym Światem to główny motyw większości powieści Henry'ego Jamesa. Nowy Świat to świeżość, niewinność i zaborcza energia; Stary to wyrafinowanie, kultura i dekadencja. Isabel Archer - młoda, bogata i pewna siebie Amerykanka, przybywa do Europy - żądna przygód i wrażeń. Przekonana, że dokładnie rozumie sens ludzkich poczynań, odtrąca trzech konkurentów, aby poślubić czwartego - bezwzględnego obłudnika. Jednak nie tylko perypetie miłosne są treścią książki - najważniejszy jest proces dojrzewania bohaterki w atmosferze findesieclowej Europy, okupiony utratą niewinności i złudzeń. Klasyka powieści.

Książka ukazuje szesnaście miesięcy „Solidarności", okres stanu wojennego i erozji władzy, wreszcie czasy transformacji PRL w Rzeczypospolitą Polską i pierwsze lata III RP. Wracamy do wydarzeń, w których wielu z nas uczestniczyło. Teraz, z perspektywy lat widzimy, jak drobne w istocie sprawy mogą rozpoczynać łańcuch zdarzeń zmieniających historię - tak jak podwyżka cen żywności w 1980 r., która wywołała falę strajków zakończonych powstaniem „Solidarności". Niedziela 13 grudnia 1981 r., porwanie księdza Popiełuszki, kryzys gospodarczy, później pierwsze wolne wybory, formowanie rządu Mazowieckiego, prywatyzacja, przystąpienie Polski do NATO... Przywołując te pamiętne chwile i procesy, autor wnikliwie analizuje problemy i nadzieje polskie przełomu wieków. Nie cofa się przed zdecydowanymi ocenami, nie krytykuje z własnego punktu widzenia.

Powieść realistyczna, która ma również walor symboliczny. „Można czytać tę książkę jak „Szwejka" Haška, choć jest ona trochę bardziej literacka. Mój styl jest niekiedy niemal poetycki, ale to nie przeszkadza mi ukazać czytelnikowi sedna spraw, o których piszę. Każdą moją książkę można czytać dwa razy - można je rozumieć dosłownie albo symbolicznie. Aczkolwiek mnie nie chodzi o symbole. Dla mnie to jest „real" - tak rekomenduje swą książkę autor.

Yann Martell, absolwent filozofii w Trent University, za tę książkę otrzymał prestiżową Nagrodę Bookera. Autor stworzył niezwykle oryginalną, miejscami nieprawdopodobną, przejmującą i mądrą opowieść o możliwościach ludzkiego rozumu, potędze wiary i sile nadziei.Bohaterem opowieści jest szesnastoletni chłopak, mieszkaniec Puttuczczeri, niewielkiego miasta na południu Indii. Jego ojciec, właściciel ogrodu zoologicznego, w obliczu zmian politycznych dokonujących się w Indiach pod koniec lat 70., postanawia sprzedać swoje zwierzęta różnym ośrodkom w Ameryce. Podróż ludzi i zwierząt kończy się tragicznie; wkrótce po wypłynięciu z portu stary frachtowiec tonie na Pacyfiku. Jedyną osobą, której udało się znaleźć schronienie w szalupie, jest Pi Patel. Oprócz niego w łodzi znalazły się: zebra, hiena, orangutan oraz imponujących rozmiarów tygrys. Po kilku dniach na skutek okrutnej selekcji naturalnej, jedynymi pasażerami łodzi zostali Pi i tygrys. Przetrwali ze sobą 227 dni.Ten pozornie nierzeczywisty opis wydarzeń to alegoryczna opowieść o odnajdywaniu porządku we wszystkim. Pi Patel nigdy nie zwątpił w porządek praw natury ani w obecność Boga.Właśnie ta wiara jest dla czytelnika najbardziej fascynująca.

Malarz Paul Gauguin porzuca mieszczańskie życie, aby na Tahiti rozkoszować się dzikością świata, a jego babka, działaczka społeczna, poświęca swoje siły walce o prawa kobiet i robotników. Łączy ich wspólne dążenie do odnalezienia raju.

Książka zawiera obszerne fragmenty rozmów z najsłynniejszym polskim podróżnikiem i dziennikarzem. Oryginalność książki polega na tym, że nie opowiada o podróżach Kapuścińskiego, ale o nim samym, o jego dzieciństwie na Kresach, młodzieńczych fascynacjach, niezwykłych początkach reporterskiego fachu. Wnikliwy czytelnik dostrzeże mechanizm powiązania zaobserwowanego z tym, co przelane na papier. Książkę czyta się znakomicie.

Saga chrześcijańskiej indyjskiej rodziny Dorai obejmuje pięćdziesiąt lat burzliwej historii Indii w I połowie 20- go wieku, splatając się nierozerwalnie z dramatycznymi wydarzeniami ruchów wolnościowych. Świat pędzi naprzód, wstrząsają nim kolejno dwie wielkie wojny. Indie pragną się wyzwolić spod panowania Brytyjczyków, a rodzina Dorai z pokolenia na pokolenie walczy o utrzymanie założonej przez ich dziada wioski. Historia Solomona Dorai, jego synów i wnuków jest bogata w porywające szczegóły, narracja tryska dowcipem i sarkastycznym humorem, a autor zadziwia mnogością olśniewających wątków, które wywołują w wyobrażni czytelnika wręcz namacalne wrażenie obcowania z widokami, dźwiękami i aromatami typowymi dla południowych Indii.

Zofia Hertz, główna po Jerzym Giedroyciu, postać paryskiej „Kultury" opowiada o swoim życiu, które przez kilka dziesiątków lat stanowiło część dziejów tej niezwykłej, historycznej instytucji. Książka jest również historią polskiej inteligencji XX wieku, jej trudnych losów i ideowych poszukiwań.

Opis dziesięciu dni poprzedzających inwazję aliantów w Normandii 6 czerwca 1944 r. - największy desant morski w historii, który zmienił bieg II wojny światowej. Daniel Stafford przedstawia wydarzenia przed inwazją widziane oczami różnych postaci. Są wśród nich Churchill, Rommel i Hitler, ale także bojownicy francuskiego ruchu oporu, kanadyjscy i amerykańscy żołnierze, dziewiętnastoletnia członkini Kobiecej Służby Pomocniczej.