Historia dziennikarza śledczego ogarniętego obsesją na punkcie zagadkowego zabójstwa córki filmowego geniusza żyjącego od lat w nieznanym odosobnieniu. W wilgotną październikową noc w opuszczonym magazynie na dolnym Manhattanie zostaje odnalezione ciało pięknej młodej Ashley Cordovy. Choć jej śmierć zostaje z miejsca uznana za samobójstwo, doświadczony detektyw śledczy Scott McGrath podejrzewa inną przyczynę zgonu. Badając dziwne okoliczności śmierci dziewczyny i próbując dowiedzieć się czegoś o jej życiu, McGrath staje twarzą w twarz z dziedzictwem jej ojca – Stanislasa Cordovy, legendarnego otoczonego aurą tajemnicy, reżysera kultowych horrorów, którego nikt nie widział od ponad trzydziestu lat. Choć o filmach Cordovy napisano wiele, jego samego zawsze skrywał cień. W opinii dziennikarza kolejna śmierć w tej przeklętej rodzinie nie jest przypadkiem. Wiedziony ciekawością, potrzebą poznania prawdy, ale także zemsty McGrath pogrąża się coraz bardziej w niesamowitym, hipnotyzującym świecie wykreowanym przez diabolicznego reżysera. Ostatnim razem, gdy był blisko zdemaskowania Cordovy, utracił rodzinę i pracę. Teraz ryzykuje znacznie więcej…

W "Powrocie" autor skupia się tylko i wyłącznie na europejskim teatrze działań wojennych. Opisuje losy dipisów, ludzi ocalonych z obozów koncentracyjnych, jeńców wojennych, byłych robotników przymusowych oraz innych szeroko pojętych wojennych uchodźców, którzy znaleźli się na terenie Niemiec. Opisuje zarówno problemy organizacyjne państw i instytucji, które objęły pieczę nad tymi rzeszami ludzi, pozbawionymi ojczyzny, jak i kwestie etyczne, pogmatwane losy oraz trudne wybory, przed jakimi musieli oni stawać. A wszystko to w atmosferze irytacji, nieznajomości specyfiki poszczególnych kultur i narodowości, niechęci do wydawania coraz to kolejnych pieniędzy na te ofiary wojny, przy poczuciu pogarszających się stale relacji ze Związkiem Radzieckim. Autor nie wybiela żadnej ze stron, krytykuje zarówno politykę państw i instytucji wspomagających, jak i nie zawsze właściwe zachowania samych dipisów. Daje szerokie spektrum tej problematyki, odkłamując wizję powszechnej szczęśliwości po nastaniu pokoju.Te relacje budzą dość gorzkie refleksje, ale pozwalają lepiej zrozumieć, dlaczego kolejne lata po zakończeniu II wojny światowej przyniosły następne konflikty, dlaczego wiele z dawnych żalów i roszczeń do dnia dzisiejszego budzi wzajemną niechęć oraz pretensje. Obowiązkowa lektura dla każdego zainteresowanego historią powojenną.

"W cieniu tyrana" to napisana z rozmachem, wielowątkowa powieść, której akcja zaczyna się pod koniec drugiej wojny światowej, a kończy w roku 1950. Bohaterami są przede wszystkim przedwojenni ziemianie, uznani przez komunistyczny system za wrogów ludu i imperialistów. W rzeczywistości to pozbawieni majątku ludzie, którzy przeżywają osobiste tragedie i rozczarowania. Większość próbuje odnaleźć się w nowym świecie, jednak nie jest to łatwe, gdy chce się jednocześnie zachować wierność tradycji, honor i wewnętrzną wolność. Losy tych postaci są ściśle powiązane z karierami aparatczyków i twardogłowych komuchów. Część z nich pada ofiarami wybujałych oczekiwań i ambicji, część zostaje pożarta przez stalinowski system, część ma się świetnie - czyli samo życie. Mimo tego podziału bohaterów nie są oni jednoznaczni. Ich wybory i dylematy nie są łatwe i niejednokrotnie zaskakują czytelnika. Losy ludzi są tu zawiłe, czasem o przyszłości decydują przypadki, czasem długo snute plany, czasem podjęte pod wpływem impulsu decyzje... Wszyscy wpisani są w wielką historię; to ona najczęściej wpływa na codzienne życie szarych obywateli i stojących na świeczniku oficjeli. Oprócz tematyki społecznej, politycznej i patriotycznej mamy tu wątki miłosne, które bardzo ożywiają akcję.

Tęsknisz za zamachami stanu, krwawymi weselami i knowaniami rodem z Westeros? Brakuje ci Lannisterów, Starków i Targaryenów? Poznaj prawdziwą GRĘ O TRON, która rozegrała się na polskich ziemiach niemal cztery wieki temu i zaangażowała pół Europy! Kiedy Władysław IV Waza wydawał ostatnie tchnienie, nikt nie przypuszczał, że w ciągu kilku lat Polsce przyjdzie mierzyć się z powstaniem Chmielnickiego i kozacko-tatarską nawałnicą, wielkim najazdem cara Aleksego, inwazją Szwedów, buntem Radziwiłłów, napadem okrutnych wojsk siedmiogrodzkich, Brandenburgią… Potop szwedzki i okalające go wydarzenia to jeden z najbardziej krwawych i barwnych okresów w historii Rzeczpospolitej. Znamy go z klasycznej sienkiewiczowskiej trylogii i filmów stworzonych na jej podstawie przez Jerzego Hoffmana. Wciąż nie znamy jednak dość dobrze. Specjalizujący się w publikacjach popularno-naukowych Sławomir Leśniewski opisał ten pasjonujący okres historii Polski od nowa, ze swadą i rozmachem, bazując na faktach i kreśląc wyraziste sylwetki uczestników dramatu – poczynając od młodszego brata zmarłego Władysława, króla Jana Kazimierza Wazy, zwanego Initium Calamitatis Regni (Początek Klęski Królestwa), którego wybujałe ambicje i konflikty z rodzimymi magnatami ściągnęły na Rzeczpospolitą szwedzką inwazję, przez Heronima Radziejowskiego, który wygnany przez króla, wrócił ze Szwedami, aż po nieskalanych bohaterów tego okresu: Stefana Czarneckiego czy Gabriela Wojniłłowicza, powieściowego Kmicica. Potop. Czas hańby i sławy 1655-1660 to świadectwo historyczne i pasjonująca powieść w jednym, która w niczym nie ustępuje wielotomowej, fantastycznej Pieśni Lodu i Ognia George'a R.R. Martina. Zatrać się w historii!

Lenin wymyka się schematom, którym podlegali wszyscy późniejsi dyktatorzy. Nie działał wyłącznie za pomocą terroru. Pod wieloma względami był fenomenem politycznym, demagogiem, szafującym obietnicami bez pokrycia, kłamstwami i wyznającym prostą zasadę, że cel uświęca środki. Nie był sadystą, szaleńcem ani nawet fanatykiem. Przedkładał taktykę nad doktrynalną czystość i potrafił diametralnie zmieniać zdanie, gdy było to opłacalne. W kontaktach osobistych uprzejmy dżentelmen z wyższej klasy średniej, nigdy nie zakładał mundurów ani nie pytał o szczegóły śmierci ofiar, które miały dla niego jedynie wymiar liczbowy. Stworzył system oparty na idei, że terror jest usprawiedliwiony wyższymi racjami, który został następnie udoskonalony przez Stalina. Pragnął władzy i pragnął zmienić świat. Osiągnął jedno i drugie. Bolszewicki przewrót 1917 roku postawił świat na głowie, a jeszcze sto lat później Rosja i wiele innych krajów pozostaje pod przemożnym wpływem komunizmu. Biografia Lenina autorstwa Victora Sebestyena to nie tylko wnikliwe studium dyktatury. To także – a może przede wszystkim – głęboki, intymny portret człowieka odpowiedzialnego za największy horror ludzkości.

Metody naukowe można stosować w ekonomii i uzyskiwać dzięki temu świetne wyniki, jednak większość popularnych ekonomistów to nie naukowcy, a dogmatycy. Zachowują się jak politycy, populiści albo propagandyści. Ignorują fakty, które nie popierają ich twierdzeń. Pragną naukowego prestiżu bez zachowania naukowego rygoru. Efektem takich działań są: kiepski wzrost gospodarczy, nieoczekiwane reakcje giełdy i rynków finansowych, a w konsekwencji – światowy kryzys, bankructwa i załamania finansowe.Trzymasz w ręku książkę, która odsłania mroczne tajemnice elit, rządów i polityków. Wiedza w niej zawarta będzie bezcenna w obliczu kolejnego kryzysu, na który już teraz przygotowują się rekiny finansjery. Droga do ruiny wyjaśnia podstawowe procesy zachodzące w gospodarce. Pokazano w niej, jak posłużyć się trzema najważniejszymi nowymi narzędziami badawczymi w tej dziedzinie: psychologią behawioralną, teorią złożoności i wnioskowaniem przyczynowym. Opisano kilka wątków w skomplikowanej sieci XXI-wiecznych rynków kapitałowych. Powstał fascynujący i zarazem przerażający obraz. Niestety, prezentuje on przyszłość – niepodobną do niczego, co do tej pory widzieliśmy.

„Granice marzeń” to zbiór reportaży z podróży, jakie autor odbył w latach 2015-2016 po byłych republikach radzieckich. Dziś ten świat domaga się własnych praw i terytorialnej niezależności. Problem w tym, że to wciąż państwa nieuznawane, w których ścierają się różne interesy, toczą się wojny, a ludzkie marzenia niszczone są przez nienawiść i etniczne konflikty.Bohaterowie reportaży mieszkają w Donbasie, Naddniestrzu, Odeskiej Republice Ludowej, Abchazji, Górskim Karabachu, Osetii Południowej… W żadnym z tych miejsc nie jest bezpiecznie ani dostatnio. Ludzie marzą o normalności, o tym, by mieszkać w zadbanych domach, mieć pracę i zarabiać tyle, by starczyło na życie. Chcą móc wyjść z rodziną na spacer, wyjechać z dziećmi na wakacje i zapewnić im wykształcenie. Niby niewiele, zwłaszcza w zderzeniu z realiami życia w Europie Zachodniej i Środkowej. A jednak dla wszystkich bohaterów książki to marzenia nieosiągalne. W postsowieckich republikach, które wciąż domagają się niezależności, od lat dochodzi do zbrojnych konfliktów. Na co dzień słyszymy o tym w mediach, ostatnio jedna jakby mniej, bo może temat już się przejadł albo został wyparty przez inne newsy. Aż trudno uwierzyć, że w XXI wieku kilkaset kilometrów od nas toczą się regularne walki, giną niewinni ludzie, płoną całe ulice… Historie opowiadane przez bohaterów książki mrożą krew w żyłach. Są to bowiem ludzie, którzy niejednokrotnie musieli uciekać z rodzinnych domów tylko dlatego, że stali się ofiarami etnicznych porachunków. Każdy kogoś stracił, wielu nie wie, co dzieje się z ich bliskimi. Tak naprawdę żyją wciąż na beczce prochu, bez nadziei na lepszą przyszłość. Wielu rozmówców podkreśla, że kiedyś, kilkadziesiąt, a nawet kilkanaście lat temu w ich okolicach żyło się zgodnie, bez zwracania uwagi na narodowość sąsiadów. Ludzie dzielili się na dobrych i złych, pracowitych i leniwych…

Zdrajca, szpieg i przestępca Troje obcych ludzi poświęca wszystko, aby stawić opór reżimowi Korei Północnej. W tym świetnie przemyślanym thrillerze autor ujawnia nieznane sekrety kraju, do którego wstęp ma niewielu – a jeszcze mniej może się z niego wydostać. W 1988 roku nastolatka o koreańsko-amerykańskim pochodzeniu zostaje porwana z plaży w Korei Południowej przez służby Korei Północnej. Dwadzieścia dwa lata później jej siostra bliźniaczka wciąż szuka zaginionej i staje się obiektem zainteresowania CIA. Wkrótce odnajduje dowody, że porwana może nadal żyć w Korei Północnej i wyrusza do samego centrum okrutnego reżimu. Niesamowita… inteligentna, finezyjna, trzymająca w napięciu – i ważna. Jeśli chcesz spróbować w tym roku czegoś nowego, wybierz „Gwiazdę Północy“. Lee Child Ten thriller nie tylko podnosi adrenalinę, trzyma w napięciu i szokuje, ale jest również druzgocącym portretem brutalnego reżimu.Zaletą powieści jest pokazanie bez osłonek koszmaru życia w Korei Północnej, gdzie komunizm i tradycja wschodniej satrapii stworzyły piekło na ziemi. Jest to kraj, w którym panuje system kastowy i w którym odpowiada się za winy przodków i krewnych do trzeciego pokolenia włącznie. Miliony ludzi z najniższych kast są skazane na nędzną wegetację. Panuje więc głód, niedostatek, toczy się wręcz darwinowska walka o przetrwanie. A ci z kasty najwyższej żyją w ciągłym strachu przed aresztowaniem, bo podpadną przywódcy, albo okaże się, że ich przodkowie mieli coś na sumieniu. Z drugiej strony mieszkańcy poddawani są totalnej indoktrynacji, ciągle muszą oddawać hołdy przywódcom, panoszy się wszechwładna tajna policja. A ci, co podpadli reżimowi, zostają zesłani do gułagu, który jest piekłem na ziemi.

W 1993 roku zabójstwo przewodnika sudeckiego Tadeusza Stecia jest sensacją. Cała Jelenia Góra plotkuje o skarbach, które zgromadził, i o przyjaźni z zamordowanym byłym premierem Piotrem Jaroszewiczem. Dla policji kluczem do sprawy jest jednak homoseksualizm ofiary. Tymczasem dochodzi do kolejnych zagadkowych morderstw, a śledztwo prowadzi w góry, do karkonoskich schronisk i tropem przemytników na przejścia graniczne. Czy w grę wchodzi przemyt, a może powiązania z Jaroszewiczem, tajne archiwa i złoto, które Niemcy wywieźli z Wrocławia w ostatnich dniach wojny? Gdy podejrzanego udaje się w końcu namierzyć w środowisku homoseksualistów, wtedy okazuje się, że… Osnuta na faktach powieść doskonale ukazuje też społeczną rzeczywistość czasów przemiany ustrojowej, kiedy to milicja z dnia na dzień stała się policją, dawni funkcjonariusze służb bezpieczeństwa nadal mieli wiele do powiedzenia, a zwykli ludzie starali się znaleźć swoje miejsce w nowym systemie.

Książka ta to prowadzone w formie pamiętnika prywatne zapiski Adama Kaya. Zabawne historyjki, sytuacje i poważne przemyślenia byłego lekarza z poszczególnych etapów jego kariery jako młodego stażysty,a później całkiem dobrego ginekologa-położnika. Jest to obraz brytyjskiego systemu leczniczego, ale analogie do polskiej służby zdrowia na pewno da się znaleźć. W swojej książce brytyjski lekarz bez żadnych zahamowań opowiada o wielogodzinnych dyżurach, stresie, ogromnej odpowiedzialności, braku życia prywatnego, ciągłym poczuciu niepewności i niedocenienia, a rzadkich objawach sympatii. Wykazuje też sporo niedoskonałości i paradoksów brytyjskiej służby zdrowia. Książka jest czasami bardzo smutna i wręcz przygnębiająca, lecz ma też sporo momentów zabawnych i wywołujących uśmiech. Czasem aż dziwiłam się, że odważył się opisać niektóre sytuacje, a bywa szczery do bólu. W ostatecznym rozrachunku wydaje się jednak bardziej gorzka niż zabawna. Najsmutniejsza refleksja po przeczytaniu dotyczy zmarnowanego potencjału świetnego i empatycznego lekarza, którego system zniszczył do tego stopnia, że postanowił porzucić swój zawód. Rzadko zdarza mi się czytać pozycje takiego gatunku i formatu. Ta jest napisana lekkim i dowcipnym językiem.