Powieść "Niewidzialni" napisał norweski pisarz Roy Jacobsen. Książka okrzyknięta mianem doskonałej, norweskiej powieści, trafiła do finału międzynarodowej Nagrody Bookera 2017. W języku polskim wydana po raz pierwszy w 2018 roku, szybko zyskała sobie wielu czytelników i przychylne recenzje. "Niewidzialni" to książka z kategorii literatury współczesnej. Opowiada o zmaganiach i trudach życia norweskiej rodzinny, na jednej z wysp skandynawskich. Jacobsen pisze o Norwegii jakiej już nie ma. Akcja powieści dzieje się na przestrzeni kilkunastu lat, na dalekiej Północy. Na malutkiej, norweskiej wyspie Barroy. Bohaterami opowiadania są małżeństwo, Hans i Maria, ich córka Ingrid, Martin, ojciec i siostra Hansa Barbro. Książka opowiada o historii życia rodziny, trudniącej się rolnictwem, rybołówstwem i hodowlą zwierzą oraz o ich codziennych zmaganiach w surowym klimacie północy. Książka okraszona jest wieloma opisami przyrody otaczającej bohaterów. Gwałtownie nadchodzących burz, sztormów, mrozach, a także opisach ciszy."Niewidzialni" to prosta i piękna, a także niezwykła i tragiczna historia życia rodziny, na wyspie gdzie przyroda decyduje co i jak, a człowiek musi się jej podporządkować. Ktrótkie rozdziały zawierają opisy ważniejszych zdarzeń z życia bohaterów. Czytelnik jest obserwatorem kolejnych zmian zachodzących w życiu wyspiarzy i na wyspie. Bohaterów łącza silne więzi z przyrodą, są to ludzie prości i życzliwi. Tak samo życie rodziny Barroy jest proste i nieskomplikowane, ale ciężkie. Ich życie to ciągła harówka. Aby przeżyć muszą zmagać się z codziennymi trudami życia na kamienistej wyspie, niejednoktotnie muszą walczyć o przetrwanie w trudnych warunkach klimatycznych. Wyspiarze są samowystarczalni, wytrwali i przywiązani do uprawianej ziemi. Pernamentnie dążący do obranego celu, mimo ciągłych strapień i niepowodzeń. Potrafią cieszyć się i odnajdywać radość w prostych rzeczach i w niewielu rzeczach jakie posiadają.

Po 5 latach pisarskiego milczenia Orhan Pamuk powraca ze wspaniałą epicką opowieścią o Stambule i jego mieszkańcach, ich miłościach, troskach i marzeniach. Uczta dla tych, którzy kochają dobrą literaturę i zatęsknili za dziełami tureckiego noblisty.Uliczny handlarz, wędrujący w zimowe wieczory po nędznych, zaniedbanych ulicach Stambułu, to rzadkość. Mevlut Karataş jest jednym z ostatnich i coraz mniej mieszkańców miasta otwiera okna i drzwi na jego rzewne zawołanie: Buzaa! Za dnia ima się rozmaitych dorywczych prac: sprzedaży jogurtu, pilawu albo kelnerowania, za to nocą bierze wózek z butlami tradycyjnego tureckiego napoju, a nogi same niosą go przed siebie. Buza jest spuścizną po przodkach, przypomina ludziom o dawnych czasach i Mevlut nie wyobraża sobie życia bez niej, bez żartów z klientami i bez Stambułu, jego krętych uliczek, zakamarków, dzielnic, które zna jak własną kieszeń. Te długie wędrówki czynią Mevluta szczęśliwym, jednakże nie pozwalają zabezpieczyć bytu jego rodziny. A tę biedny Mevlut kocha ponad wszystko. Ma dwie śliczne córeczki i żonę Rayihę, którą poślubił wskutek pomyłki, porywając z małej wioski w Konyi nie tę dziewczynę, którą zamierzał... Dziwna myśl w mej głowie to historia wielopokoleniowej rodziny przybyłej do Stambułu z biednej wsi na prowincji, a zarazem drobiazgowa kronika życia w mieście nad Bosforem w latach 1969–2012. Wraz z Mevlutem, jego ojcem, wujostwem, kuzynami i pozostałymi członkami stopniowo powiększającej się rodziny obserwujemy Stambuł na przestrzeni kilku dziesięcioleci i jesteśmy świadkami fascynujących przemian, jakim podlegała metropolia.

Są na świecie wielkie, kwitnące metropolie i miasta, które opustoszały, są miejscowości na zboczach gór, na pustyni, a nawet na wodzie… W niektórych ludzie świetnie się czują, bo są przyjazne i bezpieczne, z innych uciekają. W bogato ilustrowanym, wielkoformatowym albumie przedstawiamy 41 miast z całego świata. Opowiadamy nie tylko o ich historii i architekturze, lecz także o nieznanych faktach, które wpłynęły na losy mieszkańców. Każda historia jest jednocześnie wyprawą w nieznane, ku źródłom naszej cywilizacji, jej osiągnięciom i porażkom.

Zbiór opowieści mieszkańców stolicy o życiu codziennym w przedwojennej Warszawie. Bohaterowie tej książki pochodzą z różnych środowisk, stąd z ich wspomnień wyłania się wielowymiarowy portret Warszawy – miasta pełnego kontrastów, w nieustającym ruchu, zmieniającego się, tętniącego życiem – mówi Magda Szymańska. Warszawa w ich opowieściach ma dwa oblicza: to nowoczesna europejska stolica i małe, prowincjonalne miasteczko. Nasi bohaterowie opowiadają także o tym, jakie wydarzenia najmocniej zapadły w ich pamięć, czym żyli i jak zmieniała się stolica na przestrzeni tych dwudziestu lat. W listopadzie 1918 roku Warszawa stała się stolicą niepodległej Polski i centralnym ośrodkiem politycznym, administracyjnym, kulturalnym i handlowym II Rzeczypospolitej. Tu rozgrywały się najważniejsze dla kraju wydarzenia, urzędował prezydent, rząd i parlament. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto zaczęło się dynamicznie rozwijać – powstawały nowe osiedla, linie komunikacyjne, budynki użyteczności publicznej. Stolica Polski stała się miastem reprezentacyjnym, wielokulturowym, jednak obok eleganckich dzielnic o wielkomiejskim charakterze jak Śródmieście czy Mokotów, z restauracjami, kinami, wytwornymi hotelami, istniały też przeludnione dzielnice robotnicze, zamieszkane przez warszawską biedotę, jak Wola czy Sielce oraz żydowska dzielnica północna, pełna sklepów i małych warsztatów. Warszawa zapamiętana to jednak nie tylko opowieść o mieście, jego topografii i faktografii – dodaje Magda Szymańska. Wiele z tych relacji ma charakter bardzo osobisty – bohaterowie opowiadają o swoim dzieciństwie, życiu rodzinnym, szkole, przywołują zabawne anegdoty.

Monika Bachowska w swej kolejnej książce z cyklu poświęconego wybitnym postaciom polskiej historii przedstawia niezłomnego księcia, który z odwagą podjął się walki przeciw najazdowi mongolskiemu i w obronie wiary chrześcijańskiej zginął w stoczonej w 1241 roku słynnej bitwie pod Legnicą. Rzetelny opis losów bohaterskiego władcy Autorka umieszcza na tle burzliwej historii późnego średniowiecza w Polsce, łącząc go z barwną opowieścią o dworze książęcym, panujących na nim obyczajach, a także o wybitnych postaciach tamtych czasów, w tym o matce Henryka – świętej Jadwidze Śląskiej. Rozpoczęcie w 2017 roku procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego Henryka Pobożnego to znakomita okazja, by bliżej poznać księcia, który sam odważył się stanąć w obronie wartości chrześcijańskiej Europy przed zagrożeniem płynącym ze strony mongolskiej ordy.

Książka jest swego rodzaju literackim kolażem, składają się na nią wspomnienia, rozmowy, nagrania, listy. Wszystko niby okruch rozbitego lustra, w którym przeglądał się Daniel Stein, tłumacz. Obok powikłanych losów głównego bohatera Żyda, który tłumaczył dla gestapo na Białorusi, zmienił wyznanie na katolicyzm, a następnie zmagał się z władzami Izraela o funkcjonowanie gminy chrześcijańskiej. Autorka – Ludmiła Ulicka – wzbogaca dodatkowo swoją opowieść o wiele szczegółów dotyczących skomplikowanych stosunków religijnych na terenie Palestyny. Ciekawe wątki spotkania głównego bohatera z Janem Pawłem II.Głośna powieść jednej z najwybitniejszych współczesnych rosyjskich pisarek, nagrodzona Bolszają Knigą, najważniejszą nagrodą literacką w Rosji.

Prawda historyczna o polskiej dyplomacji. Kiedy w 1966 roku Jan Wojciech Piekarski wyjeżdżał jako tłumacz na Daleki Wschód, nie wiedział, że to początek błyskotliwej kariery dyplomatycznej. W ciągu kolejnych lat zdobywał doświadczenie w Laosie, Iranie, Pakistanie i Izraelu. Po zerwaniu stosunków dyplomatycznych między Irakiem a USA na skutek wojny w Zatoce Perskiej przeprowadził spektakularne negocjacje zmierzające do uwolnienia amerykańskiego obywatela z irackiego więzienia Abu-Grahib. Oto polski ambasador – do niedawna urzędnik z „przeciwnej strony Żelaznej Kurtyny” – stał się dla amerykańskiego prezydenta „our man”, człowiekiem od zadań niewykonalnych, i otrzymał najwyższe odznaczenie departamentu stanu. Po powrocie do kraju uczył polskich prezydentów, premierów i ministrów ogłady, szefując Protokołowi Dyplomatycznemu.

Ile dziewcząt kończy szkołę podstawową w krajach o niskich dochodach? Jaka jest obecnie średnia długość życia? Ile dzieci będzie na świecie w roku 2100? To pytania, jakie na początku tej fascynującej książki stawia czytelnikowi autor, szwedzki profesor zdrowia publicznego i dyrektor Fundacji Gapminder, Hans Rosling. Autor dowodzi, że większość wykształconych ludzi, a nawet wybitnych naukowców czy wysokich rangą polityków – udziela na zadane pytania złej odpowiedzi. W niezwykle zajmujący sposób wyjaśnia to zjawisko, opisując instynkty, które zakłócają nasz sposób widzenia świata i sprawiają, że widzimy go w czarnych barwach. Tymczasem z wielu niepodważalnych, realnych danych wynika, iż ze światem wcale nie jest tak źle jak myślimy. Książka, będąca prawdziwą kopalnią niezwykle ciekawych informacji i zestawień, jest pisana w porywający sposób, ukazując, jak możemy zmienić postrzeganie otaczającej nas rzeczywistości, a co za tym idzie – zmienić świat!

Honoré de Balzac był tytanem pracy, pisał po dwanaście godzin dziennie, stojąc przy pulpicie i wypijając morze kawy. Zajmował się także robieniem interesów, ale że nie miał do nich szczęśliwej ręki – nieustannie tonął w długach. Przy tym wszystkim cenił sobie luksus i prowadził bujne życie towarzyskie. W swoich książkach krytykował stany niższe, jednak zecerzy składający jego książki czytali je z zachwytem. Elity nie chciały przyjąć go w swoje szeregi, nie dostał się do Akademii, nie wybrano go posłem. Kościół katolicki, któremu pragnął służyć, wpisał wszystkie jego książki na indeks. Niedługo po ślubie z ukochaną, Polką Eweliną Hańską, zaczął podupadać na zdrowiu. Zmarł w wieku zaledwie 51 lat, wyczerpany postępującą chorobą serca. Stefan Zweig w niezwykle żywy i ciekawy sposób opisuje historię życia i twórczości wielkiego pisarza. Ukazuje potęgę geniuszu Balzaka i jego ludzkie słabości.

Powieść otwierająca trzytomowy cykl (Cycero, Spisek, Dyktator) o starożytnym Rzymie. Jego bohaterem jest Marek Tulliusz Cyceron, wybitny mówca i polityk, który żył w I wieku p.n.e. Powieść historyczna, którą czyta się jak pasjonujący kryminał. Bo i trup ściele się gęsto, a epoka –schyłek republiki rzymskiej – należy do najburzliwszych w historii ludzkości. Marek Cycero, młody adwokat i senator, znajduje się na początku swojej kariery politycznej. Celem, który sobie postawił, jest objęcie urzędu konsula. Trudna sprawa dla kogoś, kto nie dysponuje ani armią, ani majątkiem. Ale Cycero posiada coś równie wartościowego – talent oratorski. I właśnie trafia się okazja, by go wykorzystać: rola oskarżyciela w procesie przeciwko Gajuszowi Werresowi, namiestnikowi Sycylii, któremu zarzuca się korupcję, grabież i zabójstwa.Zważywszy że obrońcą ma być Hortensjusz ­– uznawany dotąd za najlepszego adwokata w Rzymie –wygrana otworzyłaby przed Cyceronem wszystkie drzwi.