Gdy Montalbano postanawia pomóc swojej nowej sąsiadce, Lilianie Lombardo, po tym jak silnik jej samochodu odmawia posłuszeństwa, nie domyśla się nawet jakie będą konsekwencje tego niewinnego i życzliwego gestu. Wkrótce okaże się, że inteligentna, piękna i dość oszczędna w dzieleniu się informacjami o swoim mężu kobieta ma również swoich zaciekłych wrogów. Czy w tej sytuacji rosnące zainteresowanie Liliany osobą komisarza Montalbano to na pewno zasługa wyłącznie jego osobistego uroku? A może stara się go zmylić lub nawet wpędzić w poważne kłopoty? W międzyczasie uwagę Montalbano przyciąga również zagadka bomby, która wybuchła przed opuszczonym magazynem w Vigacie. Dla kogo miała być przeznaczona? I dlaczego podłożono ją właśnie w tym miejscu? Gdy Montalbano i jego koledzy podejmują śledztwo, przesłuchując kolejnych mieszkańców okolicy – z których wielu ma powiązania z mafią – natrafiają na coraz to nowe fałszywe tropy. W miarę jak zachowanie Liliany staje się coraz bardziej nieprzewidywalne, a jej niedyskrecja zagraża reputacji Montalbano, powoli zagęszcza się poczucie zagrożenia. Komisarz zaczyna zdawać sobie sprawę, że został zaprowadzony do swoistego gabinetu luster, w którym niebezpieczeństwo może czaić się wszędzie i nic nie jest oczywiste…

Jonasz Kofta, właśc. Janusz Kafta (ur. 28 listopada 1942 w Mizoczu, zm. 19 kwietnia 1988 w Warszawie) – polski poeta, dramaturg, satyryk, piosenkarz i malarz. Pierwsza biografia Jonasza Kofty - piekielnie inteligentnego ironisty, poety-szydercy zdolnego do wychwycenia każdego paradoksu. Mówił, że jego warsztat twórczy to najtańszy długopis, bo często je gubi, i parę zwiniętych w kieszeni kartek, a najlepsze utwory pisze, kiedy jest czymś zaskoczony. A pisywał dla największych: Hanny Banaszak, Zdzisławy Sośnickiej, Maryli Rodowicz, Ireny Santor, Łucji Prus, Michała Bajora, Czesława Niemena, Jerzego Połomskiego i wielu innych. Dziś nikt nie chce się przyznać, że był w SPATiF-ie, kiedy Kofta się dusił. Indywidualista, dla którego najważniejsza była twórcza wolność, niezależność i dystans do świata. Dystans na pograniczu nieodpowiedzialności, bo pijał za dużo, nie dbał o zdrowie i często nie dotrzymywał zobowiązań podjętych w euforii życia towarzyskiego. Bywało, że znikał z domu, gdzie zostawiał żonę i syna zmagających się z codziennością i jego zobowiązaniami, a dowód osobisty wyrobił sobie dopiero w dwudziestym ósmym roku życia. Jestem taki człowiek między-między. Między aktorem a estradowcem, między autorem a wierszorobem, między pieśniarzem a grajkiem, między frajerskim moralistą a komentatorem politycznym. I jeszcze coś pośredniego między podbawiaczem, lirykiem i młotem satyry. Zostawił po sobie ponad sześćset tekstów - piosenek i wierszy, jedenaście sztuk i scenariuszy teatralnych, obrazy, niezliczoną ilość tekstów pisanych do kultowych audycji radiowych. Z jednej strony satyryk, kabareciarz i tekściarz, z drugiej - poeta zaangażowany.

Nagrodzona prestiżową Finlandia Prize powieść to fascynujące połączenie zaangażowanej krytyki społecznej z wciągającą, wielowątkową fabułą. Autor nie szczędzi gorzkich słów nikomu, kto na nie zasługuje: Europejczykom i Amerykanom, naukowcom i ekologom, wielkim koncernom i organizacjom pozarządowym, pogrążonemu w bezmyślnym konsumpcjonizmie społeczeństwu i idealistycznym działaczom społecznym. Wszyscy oni bowiem – mówi Valtonen – są tak przekonani o własnej wyższości, że od dawna nie wiedzą, co czynią. Kiedy profesor Joe Chayefski zostaje zaatakowany w Baltimore przez obrońców praw zwierząt, nie od razu rozumie, o co chodzi. Dopiero telefon od jego byłej żony, uświadamia mu, że zdarzenie może mieć związek z Samuelem, porzuconym przez profesora wiele lat wcześniej synem. Wszystko wskazuje na to, że życie Samuela nie potoczyło się najlepiej… Teraz Joe, by chronić swoją żonę i dwie córki, musi zrobić wszystko, co w jego mocy. Naprawdę wszystko. Wciągająca i trzymająca w napięciu historia o porzuceniu, zemście i o tym, że za każdy błąd trzeba kiedyś zapłacić.

Gustav, skromny tapicer polskiego pochodzenia, i jego nastoletni syn Fritz byli Żydami. W Austrii w przededniu wojny nie było gorszego przewinienia. W 1939 roku, rozdzieleni z rodziną, trafiają do obozu w Buchenwaldzie. Tam każdego dnia znoszą głód, katorżniczą pracę i najgorsze ludzkie okrucieństwa. Ale mają siebie. Niezwykła więź daje ojcu i synowi siłę, by przetrwać. Kiedy więc Gustav trafia na listę do Auschwitz, Fritz wie, że to wyrok śmierci. Podejmuje heroiczną decyzję: sam zgłasza się do obozu. Napisana na podstawie sekretnego dziennika Gustava Kleinmanna, opowiedziana z niezwykłą wrażliwością prawdziwa historia podróży w głąb piekła nazistowskich obozów, heroicznej walki o przetrwanie i niewiarygodnego ocalenia. Opowieść o miłości, która daje odwagę, by zejść do piekła. I siłę, by to piekło przetrwać. Numer 1 na liście bestsellerów „Sunday Times” Ponad 100 tysięcy sprzedanych egzemplarzy w Wielkiej Brytanii. Prawdziwa historia poruszająca niczym "Tatuażysta z Auschwitz" i "Chłopiec w pasiastej piżamie".

Zane Grey to amerykański pisarz żyjący na przełomie XIX/XX w., jeden z twórców klasyki westernu. W swojej powieści „Ostatni mieszkaniec równin” wprowadza czytelnika w niezwykły świat Dzikiego Zachodu – w rozległe prerie, kaniony i skaliste wąwozy. Grupa łowców bizonów pod wodzą mormońskiego przewodnika Jima Emmetta i jego przyjaciela Buffalo Jonesa, rozpoczynając wędrówkę od pustynnych terenów Arizony, wyrusza w niebezpieczną, pełną przygód drogę. Wszystko się rozpoczyna od intrygującej sceny spotkania z Indianami Nawaho, przed któ-rymi Jones przechwala się, że chwyci kuguara na lasso. Śmiałą zapowiedzią schwytania tak zwinnego i groźnego drapieżnika budzi zdumienie i niedowierzanie Indian, odznaczających się przecież odwagą, siłą i sprytem. Na kolejnych kartach powieści Jones okaże się ciekawą, silną osobowością, ale też złożoną psychologicznie postacią.Choć bohaterowie powieści są poddawani nieustannie ciężkim próbom, niekiedy sytuacjom skrajnym, na granicy życia i śmierci, nie opuszcza ich poczucie humoru i skłonność do żartów. Łowy tu występują w podwójnym znaczeniu – dosłownym, ale i przenośnym. Istniała już wówczas fotografia i niemałym osiągnięciem było sfotografowanie pędzących mustangów, co było wielkim pragnieniem jednego z bohaterów. Czy wspomnianemu na początku Jonesowi udało się schwytać kuguara na lasso? Czytelnik musi uzbroić się w cierpliwość i sam się tego dowiedzieć..

Książka "Podziemia III Rzeszy. Tajemnice Książa, Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju" to niewątpliwie znakomita pozycja dla wszystkich tych osób, które lubią zagłębiać się w odmęty historii. To fascynująca opowieść, która opisuje nam krainę tajemnic, jaką jest Dolny Śląsk. Z owej lektury czytelnik może dowiedzieć się o faktach historycznych, obiektach do dzisiaj skrzętnie chronionych przez tajemniczych strażników. Pozna szczegóły sekretów ukrytych, zamaskowanych i często zaminowanych obiektów, oraz całych podziemnych miast, o których chętnie opowiada nam autor książki. Jerzy Rostkowski poprzez swoje dzieło odpowiada czytającym na wiele pytań związanych z historią, ale dodaje także inne ciekawe informacje dotyczące Wałbrzycha, Szczawna-Zdroju, gdzie mieściło się laboratorium, w którym przeprowadzano eksperymenty na ludziach. Fascynacja tajemnicami zamku Książ prowadzi autora do poszukiwań rozwiązań kolejnych zagadek: eksperymentów niemieckiego naukowca Hubertusa Strugholda...

Jeden z najpopularniejszych tytułów niemieckiego autora literatury dziecięcej opowiada historię Małego Wodnika, mieszkającego z rodzicami na dnie Młyńskiego Stawu. Wodnik - jak każde dziecko - jest ciekawy świata: z przyjemnością wypuszcza się na coraz dalsze wycieczki, poznaje podwodny świat, a nawet wchodzi w interakcje z dziećmi mieszkającymi w pobliskich wioskach. Ciepła, optymistyczna, kojarząca się z latem i wakacjami opowieść, nawiązująca do bliskości dzieci z naturą.

Severian, wygnany z konfraterni katów za złamanie zasad, dotarł do Thraxu. Obejmuje stanowisko liktora i sumiennie wypełnia obowiązki strzegąc więźniów i ścinając skazańców. Mimo poszukiwań nie zdołał zwrócić Pazura Łagodziciela – klejnot o uzdrawiającej mocy zaczyna mu ciążyć, odbierając spokój i sen. Severian wyczuwa coraz bardziej mrok gromadzący się nad światem, zaczyna wątpić w swoje powołanie, aż wreszcie wbrew rozkazowi archonta daruje życie kobiecie skazanej na uduszenie. Musi uciekać z Thraxu i udaje się na północ, w góry zamieszkane przez istoty, które odrzuciły człowieczeństwo. Rozpoczyna niebezpieczną podróż, która wyjaśni wiele kłębiących się wokół niego tajemnic.

Severian przygotowywał się do fachu kata, lecz zakochał się w uwięzionej kobiecie i złamał dla niej obowiązujące katów zasady. Został za to wygnany z konfraterni i wysłany do odległej prowincji. Zabrał tylko katowski miecz, maskę i czarny płaszcz przynależny znienawidzonej profesji. Droga, którą ma pokonać, okazuje się trudniejsza i bardziej zawikłana, niż sobie wyobrażał. Młody czeladnik błądzi jak w labiryncie w ponurym, pełnym okrucieństwa świecie, ale nieuchronnie zmierza ku przeznaczeniu.

Aż do nadejścia Nowego Słońca musimy wybierać między różnymi rodzajami zła. Wszystkie już wypróbowaliśmy i wszystkie nas zawiodły: powszechna dostępność dóbr, władza ludu… Wszystko. My celowo utrzymujemy ludzkość w stagnacji, zwanej przez niektórych barbarzyństwem. Autarcha broni prosty lud przed arystokratami, oni zaś chronią go przed Autarchą. Religia daje wszystkim pociechę. Zamknęliśmy drogi, aby sparaliżować funkcjonowanie społeczeństwa… Zamknął oczy, a ja położyłem rękę na jego piersi, starając się wyczuć choćby najsłabsze uderzenie serca.