Grobowa cisza, żałobny zgiełk w tłumaczeniu Anny Karpiuk to przejmujące grozą opowiadania o tęsknocie, zazdrości i śmierci. Trzynaście powiązanych ze sobą opowieści, które wciągają nas w spiralę świata, z którego trudno uciec. Historia, która zaczyna się niewinnie – od słonecznego dnia i tortu z truskawkami, zabierze nas do pracowni kaletnika, szyjącego torbę na ludzkie serce, do ogródka pełnego marchewek w kształcie ludzkich dłoni i do muzeum tortur.

Fascynująca podróż po zdumiewającym plastycznością i zdolnościami adaptacyjnymi ludzkim mózgu w duchu najnowszych ustaleń neuronauki. Co ma wspólnego głód narkotykowy z zawodem miłosnym? Dlaczego wrogiem pamięci nie jest czas, ale kolejne wspomnienia? Jak osoba niewidząca może nauczyć się widzieć językiem, a osoba głucha może nauczyć się słyszeć skórą? Dlaczego ktoś pozbawiony rąk stał się najlepszym łucznikiem na świecie? Czy pewnego dnia będziemy mogli sterować robotem za pomocą naszych myśli? Dlaczego śn imy i co to ma wspólnego z ruchem obrotowym Ziemi? Odpowiedź na te pasjonujące pytania znajduje się w naszej głowie. Najwspanialszym osiągnięciem technologicznym, jakie kiedykolwiek udało się nam odkryć, jest niespełna półtorakilogramowy organ umieszczony pod sklepieniem czaszki. Ta książka nie opowiada jednak po prostu o tym, czym jest mózg, ale raczej o tym, do czego jest zdolny. Magia jego działania wynika nie z elementów, z których jest zbudowany, ale ze sposobu, w jaki te części nieustannie splatają si ę w żywą, naładowaną elektrycznością całość. „Od czasów Isaaca Asimova świat nie widział tak aktywnego naukowca, jakim jest David Eagleman, który angażuje swoje siły w różnorodne projekty. Kreatywny mózg czyta się wspaniale, niczym dzieło napisane przez Olivera Sacksa i Williama Gibsona przesiadujących na trawniku przed domem Carla Sagana”. „The Wall Street Journal” Przyjemna, ciekawa i świetnie przygotowana książka.

Klucz do Gór Zamkniętych opowiada o nastoletnim chłopcu Tohmiicanie, który wychowuje się wśród Indian zamieszkujących dzikie i niedostępne Góry Zamknięte. Podczas samotnej wędrówki ratuje osierocone wilcze szczenię i wkrótce rodzi się między nimi niezwykła przyjaźń. W obliczu zagrożenia rodzinnego domu chłopak podejmuje trudną i odpowiedzialną misję. Musi udać się do miasta, gdzie staje się uczniem prestiżowego college'u. Doświadcza odrzucenia i prześladowania ze strony kolegów, a jego tropem podążą bezlitosny zabójca. Splot dramatycznych wypadków zmusza go do ryzykownej ucieczki ze szkoły. Trafia na dzikie bezdroża, gdzie pomaga mu wyjątkowy mustang. Aby ocalić siebie i swoich bliskich musi rozwiązać niejedną zagadkę i stawić czoła wielu niebezpieczeństwo. Klucz to historia najeżona przygodami. Pozwala przeżyć z bohaterami wiele wzruszeń i przebrnąć przez liczne trudy. Ukazuje barwne krajobrazy, zwyczaje dzikich zwierząt i ciekawe osobowości. Opowiada o wiernej przyjaźni, zdolnej do największych poświęceń, o odkrywaniu powołania, walce z niesprawiedliwością i wybaczaniu krzywd. Niesie przesłanie szczególnie ważne dla młodych ludzi, że warto z całych sił walczyć o to, co się naprawdę kocha.

Powieść ukazuje burzliwe życie Janis Joplin. W tej wciągającej historii największej rockmanki wszech czasów splatają się wielki talent, desperacja, uzależnienie, trudne związki oraz ogromna miłość do muzyki. Barbara Garibaldi w barwny sposób przedstawia postać niezwykłej Janis, którą na kartach powieści poznajemy jako zbuntowaną, pełną kompleksów nastolatkę. Niepewna siebie, tocząca nieustanną walkę z samą sobą i otoczeniem dziewczyna nade wszystko kocha muzykę i wie jedno – że jej największą siłą jest oryginalny głos. Wielowymiarowy portret Joplin, odmalowany na tle szalonych lat 60., dopełniają jej największe przeboje. To najbardziej przejmująca powieść Barbary Baraldi.

Wstrząsająco szczery portret małżeństwa zmuszonego do walki z przeciwnościami losu, które zamiast je rozdzielić, dają mu wielką siłę. Lucy Houston i Mickey Chandler pewnie wcale nie powinni się w sobie zakochiwać, a tym bardziej myśleć o małżeństwie. Oboje są obciążeni genetycznie – on cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, kobiety w jej rodzinie jedna po drugiej zapadają na raka piersi. Kiedy jednak w dniu dwudziestych pierwszych urodzin Lucy drogi jej i Mickeya przecinają się, oboje wiedzą, że to spotkanie odmieni ich życie. Pełni obaw i wątpliwości, Lucy i Mickey są gotowi zrobić wszystko, by ich związek przetrwał – spisują nawet jego reguły. On zobowiązuje się regularnie przyjmować leki. Ona nie będzie obwiniać Mickeya o to, co nie podlega jego kontroli. Oboje przyrzekają sobie wierność i cierpliwość. Jak w każdym małżeństwie, zdarzają im się lepsze i gorsze – a czasami koszmarnie złe – dni. Załamani kolejnym nawrotem choroby, podejmują dramatyczną decyzję: nigdy nie będą mieć dzieci. Kiedy jednak Lucy podczas rutynowej kontroli dowiaduje się, że jest w ciąży, reguły przestają się liczyć, a Lucy i Mickey muszą na nowo zdefiniować swój związek. Poruszająca historia miłosna, która pozostanie w sercach czytelników na długo.

Kochająca planowanie i rutynę Emilia Starska wsiada do życiowego rollercoastera. Po przeczytaniu listu od zmarłej mamy dochodzi do wniosku, że nie może wyjść za Dawida. Jej narzeczony to jednocześnie syn właścicieli wielkiej firmy odzieżowej, w której na stanowisku kierowniczym pracuje także Emilia. Dziewczyna zmyka z własnego ślubu, traci pracę i wyjeżdża, by dowiedzieć się, kogo i co kocha najbardziej. Uciekająca panna młoda chroni się pod skrzydłami najlepszej przyjaciółki Lien. By odciąć się od życiowego kataklizmu, udaje się na kilka dni do domu rodzinnego. Podczas sprzątania strychu znajduje walizki babci Zofii - słynnej krakowskiej krawcowej. W jednej z nich odkrywa pomysł na swoje nowe życie. Urocza i dowcipna powieść o zmianach i wyborach, odwadze bycia sobą i nienazwanym "czymś więcej".

Ile razy można zaczynać swoje życie od początku? Takie pytanie niejednokrotnie zadaje sobie Irena, główna bohaterka. Dziewczyna urodzona w bogatej, zasymilowanej rodzinie żydowskiej w wyniku wojny traci wszystko – rodzinę, dom, bezpieczne życie. Kiedy powoli odbudowuje swoje życie, spada na nią kolejny cios – zostaje zmuszona do opuszczenia ojczyzny. Wyrusza więc w samotną drogę, której celem jest Izrael. Tam kolejny raz musi zacząć wszystko od nowa. Mimo przeciwności Irena nigdy się nie poddaje. Ma swoje słabości, przywary, popełnia błędy, ale nie da się jej nie lubić, podobnie jak pozostałych bohaterów. Bogusiowa to mistrzyni wyrafinowanych przekleństw i lawirowania między niechęcią do Żydów a miłością do żydowskiej rodziny, u której pracuje od wielu lat, Wieśka – kobieta o gołębim sercu i niewyparzonym języku, Ludwik – profesor, który swoje przeznaczenie odnajduje w zupełnie niespodziewanym miejscu… Wraz z Ireną czytelnik zagląda na przedwojenny targ, bierze udział w przygotowaniach do święta Purim, jest świadkiem wybuchu wojny oraz jej zakończenia, aż wreszcie trafia do Tel Awiwu. Tragikomiczne przeżycia bohaterów i ich żywy, okraszony gwarą język, wciągają w tamten świat, odległy a jednocześnie tak bliski.

Brutalnie szczera opowieść o relacji między umierającą matką a dorosłą córką. Ilekroć z nią rozmawiam, myślę, że coś się zmieni, zauważam to dopiero, gdy się rozłączam, a potem zawsze zostaje we mnie poczucie czegoś nierozwiązanego. Sigrid pochodzi z niewielkiej miejscowości w zachodniej Norwegii, ale od kilku lat mieszka wraz z dziećmi i partnerem w Oslo, gdzie pracuje jako lekarka. Rzadko wraca do rodzinnego domu, w którym została jedynie matka – Anne. Relacja obu kobiet nie jest łatwa; nierozwiązane sprawy, niewypowiedziane słowa, tłumiony od lat żal i pretensje. Gdy Anne słyszy diagnozę: nieuleczalna choroba, jej czas zaczyna rozpaczliwie się kurczyć. Cała rodzina musi się zmierzyć z nowym doświadczeniem, jednak to Sigrid słyszy od matki prośbę: „Pomóż mi umrzeć”. Ostatni raz to dialog między matką a córką, choć więcej w nim milczenia niż słów. To też zapis rozczarowań i tęsknot, które się pojawiają, gdy wszystko się kończy. W swojej powieści, Helga Flatland, jedna z najważniejszych współczesnych norweskich pisarek, tworzy znakomity psychologiczny portret rodziny i po raz kolejny stawia pytanie o wartość łączących nas relacji.

Czasami nasza przeszłość jest większą niewiadomą niż przyszłość. Marta od kilku tygodni pozostaje w ukryciu, pilnowana przez Niklasa – zaufanego człowieka Kamila. Odcięcie od jakichkolwiek informacji sprawia, że dziewczyna każdego dnia mierzy się z lękiem o swoich bliskich, a w jej głowie kłębią się pytania o to, dlaczego tak właściwie musiała wyjechać z kraju. Tymczasem Kamil, który obiecał dorwać Lupusa, próbuje wstąpić do najbardziej tajemniczej grupy przestępczej. Równocześnie za wszelką cenę stara się trzymać swoją ukochaną z dala od niebezpieczeństwa.Jaką rolę w tej historii odegrają stare listy, które nieoczekiwanie otrzyma Kamil? Marti i Wilku będą musieli zmierzyć się z tajemnicami z przeszłości i zawalczyć o wspólną przyszłość. Czy w końcu będzie im pisane szczęśliwe zakończenie?

Nieustraszone, bohaterskie kobiety o wielkich sercach. Gdy 24 lutego wojska rosyjskie zaatakowały Ukrainę, siostry zakonne rozpoczęły własną walkę o człowieczeństwo w piekle wojny. Pozostały w kraju, aby służyć ludziom tak samo jak ich poprzedniczki podczas drugiej wojny światowej. Inne, zmuszone działaniami wojennymi i koniecznością ochrony podopiecznych, swoją posługę sprawują w Polsce, pomagając tym, którzy zostali za wschodnią granicą. Organizują pomoc humanitarną, opatrują rany, zapewniają schronienie uciekającym przed wojną, opiekują się sierotami, wspierają duchowo żołnierzy i cywili. Agata Puścikowska dotarła do kobiet niezwykłych, choć niebywale skromnych i swoją walkę toczących po cichu. Siostry zakonne, głównie Polki mieszkające na Ukrainie, opowiadają autorce o tym, jak wygląda wojna oczami kobiet, czy czują strach, patrząc na rakiety burzące okoliczne budynki lub słysząc huk spadających bomb. Mówią o codziennej posłudze bliźnim, swoich lękach, ale też o wielkich nadziejach na koniec wojny. Siostry nadziei to wyjątkowe świadectwo kobiet, które w obliczu wojny ryzykują własne życie, walcząc o dobro każdego człowieka.