Książka poświęcona jest dziejom Jana III i Marii Kazimiery oraz ich dzieci. Przedstawia przede wszystkim prywatne życie rodziny Sobieskich, poprzedzone długoletnim romansem Jana i Marii Kazimiery, którzy na potrzeby swej korespondencji przyjęli pseudonimy Celadona i Astrei. Autorka zrywa z dotychczasową wizją zgodnie, z którą to Jan Sobieski zainicjował związek tych dwojga ludzi, a kochał "jedyną serca i duszy pociechę" od pierwszego wejrzenia. Również pełne uczuć listy bohaterów przedstawione zostały w nowym świetle. Książka ukazuje nie tylko młodzieńczą namiętność kochanków, ale również wzajemne oddanie i ofiarność małżonków oraz trudny czas wdowieństwa i samotności Marii Kazimiery. Pokaźną część publikacji zajmują dzieje synów i córki Sobieskich.

Afrykańska przypowieść o braterstwie i samospełniającej się przepowiedni. Jeden z najczęściej nagradzanych literackich debiutów ostatnich lat. Powieść znalazła się w ścisłym finale nagrody THE MAN BOOKER PRIZE 2015. Bracia Ikenna, Boja, Obembe i Benjamin porzucają szkołę i zostają rybakami. Ich tata wyjechał do miasta za pracą, a troska o rodzinę spadła na ramiona mamy, okryte kwiecistą wrappą. Bracia wyzwalają się spod rodzicielskiej opieki i coraz częściej widuje się ich nad okrytą złą sławą rzeką. Pewnego popołudnia spotykają tam miejscowego szaleńca. Ten zdradza im, że jedno z rodzeństwa wkrótce zanurzy się w krwawym strumieniu i nigdy z niego nie wyjdzie. Od tego dnia Ikenna, najstarszy z braci, zaczyna oddalać się od rodziny, staje się coraz bardziej krnąbrny, tajemniczy, a w końcu okrutny. Spotkanie z szaleńcem przemieni – w tragiczny, ale też zbawczy sposób – życie członków nigeryjskiej rodziny. W ich losach czytelnik dostrzeże Afrykę we wszystkich jej sprzecznościach – ekonomicznych, społecznych, religijnych. Opowiedziana z punktu widzenia najmłodszego z braci, budząca trwogę historia nie opuszcza miasta Akure, a jednocześnie niesie uniwersalne przesłanie. Każe zadawać pytania o to, do kiedy myślenie magiczne – właściwe nam wszystkim – wzbogaca życie, a od kiedy odbiera nam poczucie odpowiedzialności i sprawia, że stajemy się ślepi. W debiutanckiej książce Obiomy pobrzmiewają echa dawnych mistrzów opowieści, ale wzbogaca je nowy, nieustraszony ton. To przypowieść o dorastaniu i braterstwie, w którym bezinteresowna miłość goi rany.

Saga rodu Czartoryskich jest próbą choćby częściowego zapełnienia tej luki. Nie jest jednak monografią; ta ciągle czeka na odważnego i wystarczająco światłego historyka. Nie ma ambicji przedstawienia mechanizmów politycznych, które wyniosły Czartoryskich na szczyt, a potem ich z tego szczytu zrzuciły. Jest tylko historycznoliterackim spacerem przez pięćset lat historii Polski, w który wybieramy się pod rękę z ludźmi złączonymi więzami błękitnej krwi. Procesy społeczne i gospodarcze, majątki, folwarki, wojny, bitwy, schizmy, sojusze i polityczne zdrady są jedynie tłem opowieści. Saga rodu Czartoryskich, jak sam tytuł wskazuje, jest bowiem opowieścią o konkretnych ludziach. Ludziach, którzy, choć urodzili się w specjalnej rodzinie i w specjalnych czasach, kochali i nienawidzili tak samo jak inni. Rodzili się, chorowali, umierali, bywali wielcy i podli, wierni i zdradliwi, dobroczynni i mali, mądrzy i głupi. Mimo tego, co chcieli w nich widzieć współcześni, byli po prostu ludźmi.

Kirył I, pierwszy nie-Włoch od czterech i pół wieku, zasiada na tronie Piotrowym. Jako człowiek zza żelaznej kurtyny, obcy dla świata Zachodniego, ma prowadzić Kościół i stawić czoła trudnym wyzwaniom współczesnych czasów. Na początek zmienia oblicze Państwa Watykańskiego. Kuria jest wobec niego nieufna... Powieść Sandały rybaka to prorocza wizja pontyfikatu słowiańskiego papieża. Została napisana 15 lat przed wyborem Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Natychmiast stała się bestsellerem i doczekała się adaptacji filmowej. Film pod tym samym tytułem (wersja polska: Trzewiki rybaka) w reż. Michaela Andersona, z Anthonym Quinnem w roli głównej, Laurencem Olivierem i Johnem Geilgudem, nominowany był do Złotego Globu i Oscara.

Kultowy w PRL tygodnik "Kobieta i życie", w roku 1957 wprowadził rubrykę, która już wkrótce miała okazać się jedną z jego najmocniejszych stron. Od Satyry w krótkich majteczkach zaczynała się lektura najpopularniejszego magazynu kobiecego tamtych czasów. Z życia wzięte dziecięce anegdotki i powiedzonka nadsyłane przez rodziców do redakcji bardzo szybko weszły do kanonu polskiego humoru śmiesząc całe rodziny. Dając chwilę wytchnienia w niezbyt wesołej rzeczywistości, Satyra w krótkich majteczkach niezmiennie stała się również zapisem codzienności PRL odbijającej się w wypowiedziach dzieci. W książkowym wydaniu słynnych anegdot, zachowano i ducha i język czasu powstania tych niewielkich tekścików. Niniejsze, książkowe wydanie, jest pierwszym zwartym zbiorem najzabawniejszych anegdot wybranych z tysięcy numerów magazynu.

Sen o okapi to intymna opowieść o rodzinie z małego miasteczka. Książka prowadzi nas przez losy mieszkańców od momentu snu Selmy o okapi, który według wszystkich zwiastuje śmierć, aż po wiele lat później gdzie przez ten czas poznajemy wszystkie jego konsekwencje. Mocą tej powieści jest to, że autorka potrafi nazwać uczucia nienazwane. Potrafi wyłuskać z gąszczu uczuć, które przeżywamy w trudnych chwilach te najmniejsze i spojrzeć na nie z bardzo bliska. Autorka fantastycznie zbudowała nakręcającą się spiralę strachu i model zachowania się ludzi, gdy wiedzą, że nadejdzie śmierć, tyle, że nie wiadomo po kogo. Ciepła, wzruszająca i krzepiąca książka o prostym życiu.

Siostry Lachman - piękne nieznajome to opowieść biograficzna o Laurze Świeykowskiej, późniejszej markizie de Noailles, Lizie Przezdzieckiej i Konstancji Raczyńskiej. Urodziwe, inteligentne, wzbudzające zachwyt córki carskiego pułkownika Jerzego Lachmana miały ciekawe życiorysy. Prowadziły salony, utrzymywały kontakty z artystami, zajmowały się działalnością dobroczynną i patriotyczną. Romantyczna Konstancja pod wpływem Teofila Lenartowicza pisała wiersze. Liza stała się korespondentką francuskiego pisarza Prospera Mériméego i zaufaną towarzyszką zabaw cesarzowej Eugenii. Laura rozwijała talenty dyplomatyczne jako współpracowniczka męża-ambasadora. Siostry Lachman, mimo iż niegdyś były bohaterkami pierwszych stron gazet, wierszy i powieści, a także nierzadko salonowych plotek, dziś są prawie zapomniane. Autorka wydobywa z cienia piękne nieznajome, kreśli ich sylwetki na tle obyczajowym i politycznym ówczesnej Europy, a wiek XIX to czas powstań narodowych, ostatniego cesarstwa we Francji, bogatych kresowych rezydencji, pisarzy szukających swoich muz, a także portretów pięknych pań, które do dziś zdobią ściany muzeów.

Arcybiskup Fulton J. Sheen to jeden z najbardziej znanych hierarchow XX wieku. Jego niezwykła charyzma każdego tygodnia gromadziła przed odbiornikami radiowymi i te­lewizyjnymi trzydzieści milionow ludzi. Był pierwszym biskupem, ktoóry otrzymał nagrodę Emmy, autorem po­ nad sześdziesięciu ksiażek, cenionym kapłanem i wy­bitnym intelektualistą Mówiono o nim, że swoje liczne talenty w całości posświęcił głoszeniu Ewangelii, a świiadec­twem swojej wiary poruszył serca wielu ludzi, poczynając od prezydentów, a kończąc na zwyczajnych rodzinach. Skarb w glinianym naczyniu to autobiograficzna opo­wieść, w której znajdziemy zabawne i poruszające anegdo­ty z długiego życia abp. Sheena: z dzieciństwa spędzonego na farmie, powołania do kapłaństwa oraz wieloletniej posługi duszpasterskiej. Wszystkie wspomnienia opatrzo­ne są osobistymi refleksjami ukazującymi prawdę o by­ciu prawdziwym świadkiem Chrystusa. Nie jest to jednak tylko opowieść o życiowej drodze współczesnego aposto­ ła, lecz także ważna interpretacja historii Kościoła kato­lickiego w XX wieku.

Bardzo rzetelny, wielowymiarowy reportaż o wierzeniach, obrzędach mieszkańców Syberii.Jacek Hugo-Bader, reporter, który od trzydziestu lat opisuje upadek imperium sowieckiego. Bierze się tylko za to, co sobie sam wymyśli i zorganizuje, i zawsze jakoś udaje mu się, żeby jego marzenia nie pozostały marzeniami. Od trzynastu lat marzył o szamańskim temacie – ale się go bał. Przeczytajcie, a dowiecie się czego było się bać. To najbardziej niezwykła podróż w jego życiu. A żeby niezwykła była do samego końca, książkę tę wydał zupełnie sam. Nie licząc błogosławieństwa szamanki Ałtany, szamanów Ondara, Kułana i Andrieja Pawłowa.

Autor bestsellerów dziennika „New York Times”, Potęga irracjonalności i Zalety irracjonalności, powraca ze skłaniającą do refleksji książką, która podważa nasze przekonania na temat uczciwości i zmusza nas, żebyśmy byli ze sobą szczerzy. Czy ryzyko wpadki wpływa na naszą skłonność do oszustwa? W jaki sposób firmy torują drogę oszustwu? Czy współpraca czyni nas bardziej, czy mniej uczciwymi? Czy religia sprawia, że stajemy się bardziej uczciwiWiększość ludzi uważa się za uczciwych, ale tak naprawdę wszyscy oszukujemy. Od Waszyngtonu po Wall Street, od klasy szkolnej po miejsce pracy – nieetyczne zachowania są wszechobecne. Nikt nie jest na nie odporny – niezależnie od tego, czy chodzi o białe kłamstwo, mające nas uchronić przed kłopotami, czy też o zawyżenie wydatków w sprawozdaniu. W "Szczerej prawdzie o nieuczciwości" Dan Ariely, nagradzany autor bestsellerów, pokazuje, dlaczego w jednych sprawach łatwiej jest kłamać niż w innych; że ryzyko przyłapania ma mniejsze znaczenie dla tego, czy oszukujemy, niż nam się wydaje; oraz w jaki sposób praktyki biznesowe torują drogę nieetycznym zachowaniom – umyślnie lub mimo woli.