Dziewczęta z Castle Deverill to druga część Kronik Deverillów i kontynuacja bestsellera Pieśni o miłości i wojnie. Jest rok 1925. Wojna dawno się skończyła. Ale doznano wielkich strat i życie nigdy już nie będzie takie same. Położony na zachodzie Irlandii Castle Deverill, od setek lat uwielbiany dom rodziny Deverillów, zniszczyła pożoga. Młoda i lekkomyślna Celia Deverill, nie mogąc znieść myśli, że zamek stoi porzucony, postanawia przywrócić posępną ruinę do dawnej świetności. Na szczęście dobrze wyszła za mąż i jest dość bogata, aby utrzymać go w rodzinie. Ale ciemne chmury zbierają się raz jeszcze, gdy w 1929 roku dochodzi do załamania na rynkach finansowych. Wszystko, co wydawało się tak pewne, raz jeszcze staje pod znakiem zapytania.

Jest rok 1939, ludzie żyją w pokoju, odkąd zakończyła się Wielka Wojna. W rodzinie Deverillów wiele się zmieniło. Na scenę wchodzi nowe pokolenie. Martha Wallace przyjeżdża do Dublina z Ameryki, aby odnaleźć biologiczną matkę, i zakochuje się w uroczym JP Deverillu. Niebawem odkrywa, że jej matka pochodzi z tej samej miejscowości co JP. Los Marthy zdaje się przesądzony. Bridie Doyle, teraz hrabina di Marcantonio oraz właścicielka Castle Deverill, usilnie się stara uczynić zamek swoim domem. Ale jej ekstrawagancki mąż Cesare ma inne plany. Drogi małżonków powoli się rozchodzą. Rodzina i przyjaciele pary zaczynają się zastanawiać, czy Cesare naprawdę jest tym, za kogo się podaje. Kitty Deverill, pogodzona z losem, wraz z mężem Robertem wychowuje dwójkę dzieci. Niespodziewanie do Ballinakelly wraca jej dawny ukochany Jack O’Leary. Okazuje się jednak, że jego serce należy do kogoś innego... "Ostatni sekret Deverillów" to trzecia część, kończąca "Kroniki Deverillów".

To jedna z najlepszych książek Chwina i jedna z najpiękniejszych wspomnieniowych opowieści, jakie miałam okazję przeczytać. Bohater-narrator opisuje świat widziany oczyma dziecka, lecz robi to z perspektywy dorosłego, dojrzałego człowieka, który potrafi już zrozumieć to, co kiedyś było pełne wątpliwości i rodziło wiele pytań. Krótka historia pewnego żartu, to nie tylko opowieść o dzieciństwie w powojennym Gdańsku. To również przepiękna gawęda o pełnym tajemnic mieście, które ma bogatą historię i kryje w sobie wiele zagadek. Narrator opisuje różne zakamarki, mniej i bardziej znane miejsca, które poznawał stopniowo podczas zabaw z rówieśnikami i spacerów z ojcem. Wiele z tych miejsc urosło w świadomości bohatera do symboli i nawet po wielu latach budzi pełne nostalgii wspomnienia. Książka to także ponadczasowy historiozoficzny traktat na temat zła, wojny, przemocy, ich destrukcyjnej siły, która zmienia na zawsze ludzi i miejsca.

Powieść opowiada o 17 letniej dziewczynie - Leonorze, która, choć jest córką znanego uczonego i wybitnej poetki, niemal całe dzieciństwo spędziła z dala od rodziców, dziko biegając po zapomnianych przez świat wrzosowiskach, wychowana przez babkę, która pieniądze wyrzuca do rzeki i przez służących Ilzę i Heinza, którzy miasto widzieli ostatni raz wieki temu. Leonora to bardzo uczuciowa dziewczyna, zachwyca się każdym kwiatkiem, każdym świergotem ptaszka, każdemu ufa, wszystkim się raduje, a każda niesprawiedliwość łamie jej niewinne serce. Babka Leonory - Klotylda, której życzeniem było wysłać wnuczkę do nauki, umiera, zostawiając ten kłopot Ilzie, która prędko zawozi nieokiełznaną dziewczynkę do miasta, do jej ojca Wilibalda i do pałacyku pana Eryka Claudiusa - bogatego mieszczanina. W jaki sposób to żywiołowe dziecko z wrzosowisk odnajdzie się na salonach, na dworze księżnej? Zamknięte w ciemnych murach skrywających nie jedną tajemnicę, otoczone przez ludzi wyrachowanych i przebiegłych? Czy znajdzie się ktoś kto skradnie jej serce i pokieruje nim we właściwą stronę?

Powieść obyczajowa, rozgrywająca się w egzotycznym Kairze. Malowniczy romans z lat czterdziestych i całkiem współczesna historia więzi, jaka połączy babkę z nastoletnią wnuczką. Iris, angielska lekarka, podczas II wojny przeżyła wielką, tragiczną miłość do brytyjskiego oficera. To uczucie sprawiło, że założona potem rodzina nigdy nie była jej naprawdę bliska. Na starość zamieszkała znów nad Nilem - miejscu swego romansu. Niespodziewany przyjazd zbuntowanej wnuczki Ruby, burzy spokój Iris. Obie, ku swemu zdumieniu, odkryją radość przyjaźni i rodzinnego ciepła.

Wzruszająca opowieść o dojrzałej miłości i nadziei zekranizowana przez NETFLIX. Addie i Louis to samotni, owdowiali siedemdziesięciolatkowie, mieszkający w niewielkim miasteczku. On ma córkę, ona syna i wnuka. Ma także dom, a w nim duże łóżko, w którym co noc kładzie się sama. A przecież noce są najgorsze… Pewnego razu postanawiają spędzać je wspólnie. Nie chodzi im o seks, ani nawet romans. Chodzi o doskwierającą samotność. Wieść o tym dziwnym związku szybko rozchodzi się po okolicy. Jak zareagują najbliżsi? Nasze dusze nocą to przepiękna i wzruszająca historia, która dzięki swej prostocie nabiera niemal symbolicznego wymiaru. Kameralna opowieść o lęku przed samotnością, starością i śmiercią, którą w brawurowy sposób odegrali Jane Fonda oraz Robert Redford w ekranizacji Netflixa.

Miłość, pożądanie, zdrada i mroczne sekrety bogatych kupców w siedemnastowiecznym Amsterdamie. Jest październikowe popołudnie 1686 roku, gdy osiemnastoletnia Nella Oortman staje na progu wielkiego domu w bogatej dzielnicy Amsterdamu. Miesiąc wcześniej poślubiła zamożnego kupca, Johannesa Brandta i teraz przybywa, by wprowadzić się do męża. Lecz zamiast niego wita ją mrukliwa i niemiła Marin, siostra Johannesa. Gdy ten w końcu się pojawi, nie poświęci żonie zbyt wiele czasu. Podaruje jej jednak niezwykły prezent: okazałą drewnianą replikę domu, którą umebluje dla niej tajemniczy miniaturzysta. Podziw dla jego zręczności szybko zastąpi lęk, gdyż drobiazgi wyposażenia i figurki przedstawiające domowników nie tylko odsłaniają ich tajemnice, ale i antycypują straszne wydarzenia, które wkrótce staną się ich udziałem. Skąd artysta tyle wie o sekretach rodziny Brandtów? Czyż nie są marionetkami w jego rękach, skoro zna ich przyszłość? I kim jest ów nieuchwytny twórca? Pasjonująca powieść Jessie Burton, absolwentki uniwersytetu w Oksfordzie, przeniesie nas w czasy złotego wieku Holandii, rozkwitu handlu i sztuki i pozwoli zajrzeć w serca postaci, które spoglądają na nas z obrazów Vermeera, Halsa i Rembrandta... Książka, która zrobiła furorę wśród wydawców na Targach Książki we Frankfurcie, ukazuje się w 30 krajach.

Detektyw Jade Phillips przegrała grę i wylądowała z powrotem w okrutnych szponach swojego oprawcy. Teraz jednak nie jest już małą dziewczynką, którą porwał przed laty. Nowa Jade jest silna. Twarda. A co najważniejsze, w akademii policyjnej nauczono ją, jak radzić sobie z psychopatami. Niestety Jade nie jest sama. Porywacz wie, że może nią manipulować, wykorzystując do tego najbliższe jej osoby. W ulubionej grze Benny’ego (znanego także jako Benjamin Stanton) pojawiają się więc nowi gracze. Poprzeczka jest ustawiona bardzo wysoko. Czy Jade zdoła ją przeskoczyć? Czy da radę uratować siostrę, którą psychopata doprowadził już na skraj szaleństwa? I która sama powoli staje się psychopatką? Dillon Scott, partner i kochanek Jade, zrobi wszystko, by dopaść Benny’ego. Nie zatrzyma się przed niczym. Ma tylko jeden cel – uratować ukochaną. Zbiera kolejne poszlaki i kontynuuje dziką gonitwę, by wyrwać kobietę, którą kocha, z rąk potwora… Nie jest jednak jedynym, który rozpoczął polowanie. Kiedy próbuje dopaść psychopatę, psychopata próbuje dopaść jego. Wydaje się, że potwór nie ma najmniejszych szans z dwojgiem świetnych policjantów. Zwłaszcza, kiedy pani detektyw czai się na niego w jego własnej piwnicy. Szybko jednak wychodzi na jaw, że ktoś mu pomaga. Ktoś, kto nie powinien. Choć zasady gry się zmieniają, Jade musi odnaleźć sposób, by wymierzyć sprawiedliwość mordercom. I przechytrzyć ich, by odzyskać wolność. Tym razem już na zawsze.

Starsza kobieta po wypadku samochodowym w stanie śpiączki trafia do szpitala. Po pewnym czasie okazuje się, że o wyleczeniu jej właściwie nie ma mowy, można podtrzymywać funkcje życiowe organizmu, ale na obecny stan wiedzy medycznej... Roślina. Syn pacjentki, podejmuje heroiczną decyzję: sam, podczas odwiedzin, odłącza matkę od urządzeń. Następnie spokojnie oddaje się w ręce władz. Przerwał jej cierpienia i pomógł odejść w spokoju? Morderca? Zabił własną matkę? Zdania są podzielone. Jednak zostaje przez sąd oczyszczona z zarzutów, a to staje się precedensem, który w konsekwencji doprowadza do uchwalenia przepisów o eutanazji. I o tym właśnie jest ta książka: co by było, gdyby zalegalizowano eutanazję? Prawdę mówiąc, jest to wizja dość koszmarna i... bardziej przygnębiająca niż przerażająca.

W wieku XIX list był podstawowym źródłem informacji o krewnych i przyjaciołach. Pisano więc chętnie i często, z niecierpliwością czekano na pocztę. Dziś listy te są istną skarbnicą wiedzy o minionej epoce. Ukazują historie wciąż prawdziwe i wciąż poruszające. Tak jest także w tym przypadku. Adresatem tytułowych listów z Kresów, pisanych przez Józefę z Moszyńskich Szembekową (1820–1897), był przede wszystkim jej ojciec Piotr – polski patriota i zesłaniec syberyjski. Kaligrafowane początkowo pod dyktando guwernantki, stały się z czasem wyrazem najgłębszych uczuć. A w życiu Józefy tak wiele się działo – właściwie opuszczona przez matkę dziedziczka ogromnej fortuny, choć wychodzi za mąż wbrew swemu sercu, jest oddaną żoną i matką. Nadchodzą jednak dni, w których kresowe majątki i kolekcje biżuterii po hrabiance Cosel przepadną bezpowrotnie…