Niosąca nadzieję powieść o odwadze i przyjaźni silniejszej niż ideologia. 1942r. Dwunastoletni Lorenzo zostaje wysłany do Sieny do swojej ciotki. Ma u niej mieszkać tak długo, aż skończy się wojna. Biegając po ulicach starego, pełnego tajemniczych zakamarków miasta, poznaje Franca, który podziela jego uwielbienie dla Mussoliniego i marzenie o zwycięstwie Włoch. Ich bezgraniczne oddanie dla sprawy zaczyna się kruszyć, gdy spotykają Daniele, żydowskiego chłopca. Tymczasem Niemcy zajmują Sienę i zaczynają deportować żydowskich mieszkańców. Lorenzo nie chce się temu bezczynnie przyglądać. Jego decyzja zagraża jednak nie tylko przyjaźni z Frankiem, lecz także bezpieczeństwu całej jego rodziny.

Donnie Williams jako dziecku przylepiono mnóstwo etykietek: głucha, dzika, zaburzona, głupia, szalona ... Żyła w swoim własnym świecie, nasz świat istniał dla niej tylko w tle i tylko czasem go odwiedzała. Była, według jej własnych słów, nikim nigdzie. Miotała się gwałtownie między tymi dwoma światami, walcząc o to, by do naszego świata się przyłączyć, a jednocześnie trzymać go na dystans. Oderwana od swego wewnętrznego ja, żyła niczym duch wewnątrz ciała, niczym mozaika bombardujących ją obrazów. Nietknięta przez ten pozornie niezrozumiały świat wokół niej, ale i od niego oderwana, żyła w czymś, co sama nazwała "światem pod szkłem". Po dwudziestu pięciu latach, w ciągu których była zarówno nie rozumiana przez otoczenie, jak i niezdolna rozumieć siebie, Donna natknęła się na słowo "autyzm" - etykietkę, ale taką, dzięki której nagle uniosło się lustro, w którym ujrzała sens swojego życia, bojów które przeszła, i dzięki któremu mogła wreszcie wybaczyć sobie i ludziom wokół niej.

Grace jest znaną psychoterapeutką – mistrzynią w przewidywaniu obrotu spraw, żoną szanowanego onkologa dziecięcego i matką nastolatka w elitarnej nowojorskiej szkole. Wkrótce ma wydać pierwszą książkę, w której udziela porad kobietom, jak to pierwsze wrażenie połączone z intuicją jest kluczowe w doborze partnera. Nieoczekiwanie idylliczny świat kobiety legnie w gruzach. Mąż znika bez wieści, a nowa znajoma zostaje zamordowana. Co gorsza sprawy zyskują wymiar publiczny. Przerażona Grace odkrywa, że jej dotychczasowe życie było czystą iluzją i kłamstwem. Kim właściwie jest mężczyzna, którego kochała? Jak bardzo rozminęła się z teoriami, w które tak mocno wierzyła? I czy rzeczywiście nie mogła wiedzieć…

W domu sześcioletniej Malwiny pojawia się młodszy brat Michał, zwany przez nią Drugim. Zupełnie nie przypomina wymarzonego brata, z którym można by się bawić – jest mały, drze się jak stado kotów wiosną i nie da się z nim dogadać. W dodatku wszyscy się nim zachwycają. Dziewczynka bardzo żałuje, że rodzice nie chcą wymienić Michała na świnkę morską. Drugi rośnie jak na drożdżach i co prawda już tak często nie wrzeszczy i cieszy się na widok siostry, ale kiedy odgryza i połyka oko ukochanej maskotki dziewczynki, ich stosunki się psują…

Malwina jest bystra, dowcipna, wrażliwa i czujna. Ma 8 lat, fajnych rodziców, troskliwą babcię, szaloną ciotkę i... brata. Niespełna dwuletni Michał (pogardliwie zwany przez nią Drugim) nieustannie doprowadza ją do szału, zaskakując jednocześnie coraz częstszymi dowodami przywiązania i miłości. Malwina prowadzi pamiętnik, w którym dzieli się spostrzeżeniami dotyczącymi rodziny i przyjaciół, a także próbuje rozstrzygnąć – oddać brata w dobre ręce, czy może jednak zatrzymać i spróbować go choćby polubić?

Piękna, pełna ciepła opowieść o latach spędzonych w Tymoszówce, dworze na dalekich kresach Rzeczpospolitej. Zofia Szymanowska, najmłodsza siostra Karola Szymanowskiego wspomina beztroskę lat dziecięcych, atmosferę pogody ducha tamtych dni, radości i nadzieje oraz wszechobecną muzykę. W swej opowieści przeplata losy rodzinne, pojawiają się cudowne ciotki, niańki, służący, goście a wśród nich Artur Rubinstein, Harry Neuhaus, Paweł Kochański oraz konie, psy i zabawy. I oczywiście starszy brat Karol Szymanowski, poważny, zapracowany, pochłonięty muzyką i tworzeniem; ukochany brat, który na łamach powieści mówi tak: Tymoszówka jest piękna, piękna, dobra i droga. I nie wiem, czy mógłbym rozstać się z nią na długo. Nie wiem, jak mógłbym z dala od niej żyć i pracować. Myślę, iż gdybym nie miał możności powrotu do niej co roku i pewności moralnego wypoczynku i spokojnej pracy, czułbym się, jak człowiek, który musiałby wciąż pracować i być w ruchu, a nie miałby możności usnąć.

Colin i Hazel to dwa żywioły. On – nieśmiały wielbiciel matematyki, żyjący w uporządkowanym świecie liczb. Ona – wulkan energii, buntowniczka z ognistoczerwonymi włosami. Oboje czują, że są inni niż rówieśnicy. Dziewczyna szuka bratniej duszy w nowej szkole. Wszyscy rzucają niechętne spojrzenia, poza Colinem, który ciągle siedzi z nosem w książce. I choć do tej pory robili wszystko, aby się nie spotkać, los decyduje za nich. Przeznaczenie prowadzi oboje do ogrodu, który od dziesięcioleci kryje mroczny sekret. Emocje plączą się, jak korzenie niezwykłych drzew. Od tej pory nic nie jest proste. Zaczyna się walka. A może i miłość?

Rok 1935. Rose Manon, Amerykanka z Nevady, pracuje jako dziennikarka w Nowym Jorku. Szybko zdobywa wymarzony awans na stanowisko zagranicznego korespondenta. Wysłana do Paryża, szybko zostaje uwikłana w romans, zagadkę morderstwa i po dotarciu do Berlina staje w obliczu zbliżającej się wojny. Gdy wybucha II wojna światowa, musi wybrać, kto będzie jej towarzyszem w ostatnim pociągu do Paryża.Tę powieść historyczną czyta się jak najlepszy thriller.

Wielkie reformy, miliardy z Unii na zrównoważony rozwój, rekordy prędkości pociągów i ilości pasażerów, a tymczasem polskimi kolejami w III RP wciąż jeździ mniej ludzi niż w PRL-u, a najnowsze tabory mają problem z osiągnięciem czasu przejazdów sprzed wojny. Co się stało, że jest tak dobrze, skoro jest tak źle? To nie tylko efekt propagandy kolejnych ministrów, dyrektorów i prezesów spółek kolejowych, ale również skutek celowej polityki polskich rządów, niezależnie od opcji politycznej. Polscy decydenci - wbrew światowym trendom i eksperckiej wiedzy - przyjęli sobie za cel likwidację „nierentownej” infrastruktury, odbierając całym miastom i miasteczkom ich „okno na świat”. Czy zapaść polskiej kolei była niemożliwa do uniknięcia? Karol Trammer, ekspert w dziedzinie transportu publicznego, nie tylko opisuje kto i jak likwidował polską kolej, ale również wskazuje na polityczne mechanizmy, które sprawiły, że stała się możliwa ta piękna katastrofa polskiego kolejnictwa, a także całkiem naoczne katastrofy jak w Szczekocinach, na stacji Baby, czy w Korzybiu.

Był bezchmurny, letni dzień 1900 roku. Grupa uczennic z elitarnej pensji dla dziewcząt pani Appleyard wraz z kilkoma nauczycielkami wybrała się na piknik w pobliże miejsca zwanego Wiszącą Skałą. Po lunchu kilka starszych uczennic udało się na spacer po okolicy - wróciła tylko jedna dziewczyna, przerażona i rozhisteryzowana. Zaginęła również jedna z nauczycielek... Piknik pod Wiszącą Skałą to subtelny i tajemniczy thriller, który stał się podstawą scenariusza doskonale przyjętego przez krytykę filmu Petera Weira pod tym samym tytułem.