Reva Mann okazała się paskudnym dzieckiem, zakałą porządnej rodziny. Jej dziadek był naczelnym rabinem Izraela, ojciec cieszył się opinią szacownego rabina w Londynie. Tymczasem Reva buntuje się przeciwko przyzwoitemu wychowaniu i wszystkiemu, co wyniosła z domu. Aby żyć po swojemu, zrywa z rodziną i jej tradycjami, popadając w całkowitą skrajność - rzuca się w wir narkotyków i seksualnej swobody. Kilka lat później przychodzi opamiętanie, Reva wstępuje do szkoły dla pobożnych kobiet w Jerozolimie. Chce zapomnieć o błędach młodości i zacząć nowe życie. Wychodzi za mąż za ortodoksyjnego Żyda, zostaje przykładną żoną i matką gromadki dzieci. W swoich zdumiewająco szczerych wspomnieniach Reva odsłania nam zamknięty świat skrajnie ortodoksyjnego żydostwa. Opisuje, jak swatka raiła jej kolejnych kandydatów i jak wyglądały aranżowane randki ze studentami Talmudu. Bez cienia zażenowania opowiada o rytuałach związanych z małżeństwem, o swojej nocy poślubnej, kodzie zachowań seksualnych i partnerskich obowiązkach.

Książka oddaje cześć jednej z największych artystek polskiej piosenki. Jak silną musiała być osobowością, by stworzyć kreację przekraczającą ramy scenicznej roli? Dlaczego jej piosenki żyją i są nieustannie przypominane na polskich estradach, ale w innych wykonaniach tak łatwo stają się falsyfikatem? Demarczyk to nie tylko głos, ale także kolor. To jednak nie tylko czarna melancholia, ale także żart. Ten humor jest lekki i wyrafinowany, oparty na literaturze z najwyższej półki. Baczyński, Pawlikowska-Jasnorzewska, Leśmian, Tuwim, po takich sięgała " tekściarzy". Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki i przyjaciele z Piwnicy pod Baranami opowiedzieli autorkom o tym, jak Ewa Demarczyk stała się ważną postacią w Krakowie. Jak następnie stała się artystką polskiego i europejskiego formatu. I dlaczego zamilkła.

Kiedy w 2006 roku Jennifer Steil – przebojowa nowojorska dziennikarka, przyjmuje nietypową propozycję pracy w Sanie, nie przypuszcza, że właśnie rozpoczęła się największa przygoda jej życia. Szkolenie jemeńskich dziennikarzy, które ma trwać trzy tygodnie, okazuje się jedynie wstępem do jej rocznego pobytu w tym egzotycznym kraju. "Rok w Jemenie" to wciągająca, prawdziwa historia dziennikarki, która - wbrew typowym dla Jemenu patriarchalnym uwarunkowaniom kulturowym - przez kilkanaście miesięcy pełni obowiązki redaktor naczelnej gazety „Yemen Observer”. Świetnie napisana, porywająca lektura o współczesnym Jemenie i kulisach pracy dziennikarzy a także o kobiecej niezłomności charakteru i pasji.

Wstrząsająca, autentyczna historia dziewczyny, która od dziesięciu lat walczy z anoreksją. Jako dwudziestolatka po sześciu hospitalizacjach i kilku próbach samobójczych postanowiła opowiedzieć o koszmarze choroby. Punktem zwrotnym okazała się śmierć bliskiej jej osoby, także chorującej na zaburzenia jedzenia. Aby ostrzec innych, Karolina Otwinowska wyciągnęła na światło dzienne najintymniejsze szczegóły swego życia z chorobą i opisała z okrutną dokładnością kodeks wyniszczającej ciało i duszę anoreksji.

Akcja rozgrywa się w różnych miejscach, na różnych płaszczyznach czasowych. Mamy więc czasy nam współczesne, lata 60. XX wieku, lata 80. XX wieku, Paryż, Izrael, USA oraz inne miejsca na świecie, walki, manifestacje, wojny, nieliczne chwile pokoju.Tym co łączy te okresy czasu, miejsca, wydarzenia, które wtedy miały miejsce jest osoba Samuela, po trosze Greka, po trosze Żyda, a z pewnością wielkiego człowieka, który będąc na łożu śmierci wspomina swoje życie, ale nie tylko. Przez całe życie Samuel miał niebanalne pomysły, szalone, zadziwiające idee, które za każdym razem starał się realizować, nie bacząc na ewentualne konsekwencje.Człowiek ten wiele przeżył, w jego głowie, gdy jest on na łożu śmierci przewija się wiele wspomnień, zarówno tych spokojnych, jak i niezwykle burzliwych poznajemy je wszystkie. Urywki opowiadanej historii, której bohaterem jest Samuel, zadziwiają, poruszają i zmuszają do refleksji. Ale to nie jedyna treść książki. Nasz bohater pragnie zrealizować być może swój ostatni projekt. Ma nim być wystawienie Antygony. Pomysł jest o tyle szalony, że na miejsce spektaklu Samuel wybrał ogarnięty wojna Liban. Szaleństwo całkowicie bezzasadne, nikomu niepotrzebne. Ale czy na pewno?

Nie miał niczego, a zdobył wszystko. Był na samym dnie, ale wzniósł się tam, gdzie większość ludzi nigdy nie dotrze. "Najlepszy" to historia o niezwykłej, ponadczternastoletniej walce z uzależnieniem od narkotyków, papierosów i alkoholu. Dzięki terapii i uprawianiu sportu bohater tej książki podniósł się i wygrał prestiżowe zawody Double Ironman w USA (prawie 8 kilometrów pływania, 360 kilometrów jazdy rowerem i 84 kilometry biegu). Jerzy Górski, były narkoman i monarowiec, a jednocześnie legenda polskiego triathlonu, jest symbolem walki z własnymi słabościami. Jego życie to gotowy scenariusz na kilka książek. Sięgnij jednak po tę jedyną, którą autoryzował, i poczuj, jak to jest piąć się na sam szczyt tylko dzięki własnej determinacji i pomocy przyjaciół. Historią Jerzego Górskiego zainteresował się również świat filmu. W 2017 roku do kin wszedł film fabularny pod tytułem "Najlepszy".

Książka ta to prowadzone w formie pamiętnika prywatne zapiski Adama Kaya. Zabawne historyjki, sytuacje i poważne przemyślenia byłego lekarza z poszczególnych etapów jego kariery jako młodego stażysty,a później całkiem dobrego ginekologa-położnika. Jest to obraz brytyjskiego systemu leczniczego, ale analogie do polskiej służby zdrowia na pewno da się znaleźć. W swojej książce brytyjski lekarz bez żadnych zahamowań opowiada o wielogodzinnych dyżurach, stresie, ogromnej odpowiedzialności, braku życia prywatnego, ciągłym poczuciu niepewności i niedocenienia, a rzadkich objawach sympatii. Wykazuje też sporo niedoskonałości i paradoksów brytyjskiej służby zdrowia. Książka jest czasami bardzo smutna i wręcz przygnębiająca, lecz ma też sporo momentów zabawnych i wywołujących uśmiech. Czasem aż dziwiłam się, że odważył się opisać niektóre sytuacje, a bywa szczery do bólu. W ostatecznym rozrachunku wydaje się jednak bardziej gorzka niż zabawna. Najsmutniejsza refleksja po przeczytaniu dotyczy zmarnowanego potencjału świetnego i empatycznego lekarza, którego system zniszczył do tego stopnia, że postanowił porzucić swój zawód. Rzadko zdarza mi się czytać pozycje takiego gatunku i formatu. Ta jest napisana lekkim i dowcipnym językiem.

„Kobiety w islamie” to owoc podróży autorki przez Indie, Pakistan i Bangladesz w poszukiwaniu prawdy o miłosnym i erotycznym życiu islamskich kobiet. Nighat Gandhi nie zadowala się powielaniem schematów – interesują ją zagadnienia stanowiące na co dzień tabu, dlatego wśród jej rozmówczyń znajdzie się zarówno młoda kobieta żebrząca w sufickiej świątyni, nawrócona na chrześcijaństwo muzułmanka, która przez całe życie czci jednocześnie Allacha i Jezusa, jak przedstawicielka „trzeciej płci”- Nisho, pisarka Firdaus Haider czy Nusrat - żyjąca w związku z kobietą wykładowczyni akademicka. „Kobiety w islamie” to zaskakujące studium kobiecości, która – rozmaicie pojmowana i wyrażana – daje bohaterkom siłę i pozwala im odnaleźć swoje miejsce w społeczeństwie i kulturze.

Odnalezienie jej było dla niego jedną z najtrudniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobił. Ale to, że ona znalazła jego, było jedną z najlepszych rzeczy, jaka mu się przytrafiła.Kiedy do niego podbiegła, nie spodziewał się, że wytrwa z nim do końca. Przebiegła z nim sto dwadzieścia cztery kilometry przez pustynię. Razem pokonywali wszystkie przeszkody, spali w jednym namiocie i dzielili się posiłkami. Nie wygrali maratonu, ale zyskali o wiele cenniejszą nagrodę – siebie.Gdy potem zgubiła się w labiryncie gwarnych ulic jednego z chińskich miast, Dion wszczął poszukiwania. Szukał z pomocą obcych ludzi, telewizji i mediów społecznościowych. Jego upór i determinacja sprawiły, że wkrótce mały piesek o wielkim sercu zamieszkał w jego domu na stałe.Wzruszająca, prawdziwa opowieść o przyjaźni znanego maratończyka Diona Leonarda i Gobi – bezdomnego pieska, który przebiegł z nim Maraton Piasków.

Młody Szkot pod wpływem impulsu przejmuje podupadły antykwariat i postanawia rozkręcić ów bez wątpienia niełatwy interes. Jak się okazuje, decyzja ta wywraca jego życie do góry nogami. Poznajcie Shauna Bythella, księgarza, bibliofila i wyjątkowego mizantropa ze szkockiego miasteczka Wigtown. Prowadzi tu swój antykwariat, którego niezliczone półki uginają się pod ciężarem tysięcy książek. Wśród nich można znaleźć wszystko: od szesnastowiecznej Biblii po pierwsze wydania powieści Agathy Christie. Raj dla miłośnika książek? Cóż… prawie. W swoich szczerych, sarkastycznych i przezabawnych zapiskach dokumentuje obfitujące we wzloty i upadki codzienne życie księgarza: utarczki z wrednymi klientami, problemy z ekscentrycznym personelem, frustracje z powodu chronicznie pustej kasy, podróże do najodleglejszych zakątków Wielkiej Brytanii w poszukiwaniu książkowych skarbów, emocje towarzyszące niespodziewanym znaleziskom, uroki małomiasteczkowego życia… O tym wszystkim przeczytacie w pełnym szkockiego poczucia humoru Pamiętniku księgarza.